Fazla uzatmak istemiyorum yeni bölüme hoşgeldiniz lütfen oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın. Bölümler üç günde bir gelecektir fakat oy sınırım dolarsa erken gelebilir.

Oy sınırı kitabın yeni bölümlerinden olduğundan 4

Diğer bölümde görüşmek üzere iyi okumalar açmak isteyenler açabilir bölüm şarkısı:

🌙JOHN NEWMAN-LOVE ME AGAİN🌙

🌙

Film bitmiş kaçarcasına odama çıkmıştım. Zaten izlediğim bir filmi açan biyolojik ikizim Doğaç'a ses etmeyerek filmi izlediğimde herkes soru sormayı kesmiş beni salmışlardı.

Yatağıma oturmuş telefona bakıyordum. Bir saat kadar önce Mercan ablaya temelli İstanbul'a taşındığımı ve bir daha Ankara'ya dönemeyeceğimi içeren bir mesaj atmış kısaca istifa etmiştim.

Yazarın kitabı çıktığı için bölümlerin hepsini wattpadden sildiği bir kitap okuyordum. Pdf'sini Pdf indirme sitesinden bulmuştum ve o sayede okuyordum.

Bir-iki bölüm daha okuyarak telefonu kapattığımda pijamalarımı giymek için ayağa kalktım. Sabah uyandığımda bu yaşadıklarım rüya çıkar diye korkuyordum. Cenk ve Ayvaz hariç herkesi sevmiştim. Onlar biraz soğuklardı. Tabi bende onlara pek sıcak değildim ama.

Gözüme çarpan beyaz şort-tişört şeklindeki pijamaları giyip yatağa girdiğim anda kapı sanki yatağa girmemi beklermiş gibi çaldı. Kalkmaya üşenerek 'gel' diye bağırdığımda içeri Doğaç girmişti. Üzerindeki gri pijama altı ve beyaz tişörtle bana bakıyordu.

Doğaç “Şey rahatsız ettim sanırım sen uyu istersen sabah konuşuruz”dedi

Dediği şeyi merak ederek pembe bir yalan söylediğimde içeri girdi ve kapıyı örttü.

“Yok bende azcık telefona bakacaktım sıkıldığım için”dedim

Yatağın yanındaki armut koltuğa oturduğunda bende yatağımda dikleşerek oturdum. O bana ben ona baktığında Doğaç bu gergin anı bozmak için rastgele bir konu açtı.

Doğaç “Annemler acil bir iş gezisi çıktığından üç günlüğüne italyaya gittiler. Ama merak etme evde sorun çıkmaz annemler genelde ara sıra böyle iş gezilerine giderler alışman gerek”dedi

İtalya? Acil? Vay anasını….

“Hım…İyiymiş. Umarım gittiklerine değer”dedim

Doğaç “Değer değer hem bizde o sırada kaynaşırız annemler döndüğünde mutlu olurlar”dediğinde sadece kafamı salladım.

Doğaç “Yarın dışarı çıkmak ister misin? Eğer kalabalık olmak istemezsen sadece ikimiz çıkar sen dönelim deyince döneriz”dedi. Bir tık beklediğimden hevesli söylemişti. Hevesini kırmak istemezdim. Hemde o Wattpad aile kurgularındaki öküz biyolojik ikizler gibi değildi. Gayet samimiydi. Sanırım kan çekiyordu.

“Peki. Ama şimdilik ikimiz çıkalım sonra eğer abinler isterse onlarla da çıkarız başka gün”dedim

Doğaç “Abilerimiz”dedi

“Hı?”dedim anlamayarak

Tepkime sırttı ve tekrar dile getirdi.

Doğaç “Abilerin değil abilerimiz. Aynı yerden çıktık ya hani?”dedi pişkince

“Ha anladım…”dedim uzatmayarak

Hafifçe esnediğimde üstümde bugünün yorgunluğu vardı.

“Kahvaltı saat kaçta yeniliyor?”dedim

Doğaç “Yarın pazartesi,normalde kahvaltılar hafta içi 8'de-hafta sonu 11'de yenir ama annemler gelene kadar okula gitmeyiz muhtemelen. Bu yüzden 11'de çağırırım ben seni kahvaltıya”dediğinde başımı salladım.

Biraz daha havadan sudan konuştuğumuzda o beni rahatsız etmemek için odasına gitmişti. Ben ise yatağın içine tam anlamı ile girip sıkıca yorganıma sarıldım.

Uyku beni kendine çekerken çok sonra bulduğum ailemi kaybetmemek için dualar ettim...

🌙

Biraz kısa oldu sorry en geç üç gün sonra yeni bölüm sizlerle yorum atmayı unutmayın✨🌙🌟