Vote ★ unutmayalımm

Çakır arabayı okulun girişine soktuğunda tek düşündüğüm onunla aynı arabadan inecek olmamdı.Yol boyu Doğu'nun saçma sapan sevgililerini dinlemiştim ama cevap olarak sadece kafamı sallıyordum Çakır durumu anlamış olacak ki Doğu'yu sağlam bir küfürle susturup bana göz kırpmıştı.

Koltuğa iyice yapışıp dik oturuşumu düzeltirken gerilmiştim.Çakır arabayı her zamanki yerine değil de okulum bahçesine herkesin görebileceği here park etmişti ,normalde okulun bahçesinin en sonuna park ederdi.Bunu özellikle yaptığını anladığımda ona kötü bir bakış atmak için döndüm ama Çakır zaten bana parıldayan gözleriyle bakıyordu.

Doğu'ya kafa işareti yapıp inmesini istedi Doğu ikiletmeden indiğinde ilerlemeye başladı.Çakır " Şu anı ne kadar hayal ettim biliyor musun?"diye sordu.Yutkunarak"Hangi anı?"diye sordum.Cevap vermeden arabadan indi aceleyle önden dolaştığında kapımı açmak için geldiğini gördüm.

Çakır Peru Demirhan bana arabanın kapısını açıyordu.Okulun serserisi,kavgacı,tehlikeli çocuğu kapımı açıyordu.Peşinden koşan kızların kapısını değil de benim kapımı açıyordu.

İçimden hayır hayır diye geçirirken kapıyı açtı ve bana elini uzattı.Bir eline bir de Çakır'a bakarken kapının önüne gelerek iri bedeniyle beni kapattı ne olduğunu anlamazken sorar gözlerle ona baktım.

Bu şapşal halime gülerken "İnerken eteğinden rahatsız olma."dedi düşüncesinin naifliğinden ağzım açık kalırken en sonunda hareket etmeye karar verdim ve eteğime dikkat ederek arabadan bacaklarımı sarkıttım Çakır ayağa kalkmam için iki adım geri gitti ayağa kalktığımda eli elimi buldu.Birbirimize bakıyorduk.Birbirimizi hiç görmeyen gözlerimize.Hayır hayır benim onu görmediğim gözüme.

Derin nefes aldım "Ne yapıyorsun?"diye fısıldadım.O ise elimi daha sıkı kavradı ve baş parmağıyla elimin üstünü okşarken "Hayatıma hoşgeldin Mahru."dedi.

Cevap verecektim ki uzaktan adımın yüksek sesle söylendiğini duymamla refleksle ileriye baktığımda Kübra'nın bize doğru geldiğini gördüm.Ben bana doğru gelen Kübra'ya ilerlerken elimi tuttuğu için Çakır'da benimle geliyordu.Elini bırakmaya çalıştım ama bana izin vermeyip daha sıkı tuttu.Kaçırmaktan korkarmış gibi.

Kübra ile orta yolda buluştuğumuzda bana yüzünde hayret eden ne olduğunu anlamamış halde baktı."Sana sonra anlatacağım."dedim şaşkınlıktan sadece kafasını salladı.

Çakır beni okulun merdivenlerine doğru çektiğinde okuldaki çoğu kişi bize bakıyordu.Çakır ve Mahru'ya. Asla yan yana düşünmedikleri kişiye.Merdivenleri yavaş yavaş çıkarken sırtımda bir düzine kişinin bakışlarını hissediyordum.Gerginlikle"Çakır" diye mırıldanmamla duraksamış"Sorun mu var bebeğim?."diye sormuştu dudaklarımı ısırırken"Herkes bize bakıyor."dedim gözleri bir anlığına dudaklarıma bakıp iç geçirdiğinde kendini toparladı ve kalabalığa dönüp bir bakış attığında herkes sanki yanındakiyle konuşuyormuş gibi normal davranmaya başlamıştı."Yanımda ilk kez kız gördüklerindendir."diye yanıtladı beni "Yanında gördükleri ilk kız değilim."dedim.Okuldaki herkes bilirdi tüm kızların ağzında Çakır ismi vardı.Bunu demem hoşuna gitmiş olacak ki boşta kalan elini yanağıma attığında aynı zamanda baş parmağıyla okşuyordu"Yanımda gördükleri ilk kız sen değilsin..."yüzünü yüzüme eğip"Ama elini tutup arabadan indirdiğim ilk kız sensin."dedi cevap vermemi beklemeden devam etti"İlk kez kendi isteğimle yanımda bir kız görüyorlar."

Yanaklarımın içini ısırdığımda uzaklaştı "Şimdi müdürden izin kapıp gidiyoruz." Dedi.Yürüme başladığımızda şaşkınlıkla "Ne, nereye gideceğiz."Cevap vermedi eli hala elimdeyken müdürün odasına pat diye daldı.

Ben müdürün karşısında el ele olmaya utanırken müdür ilk başta ellerimize bakıp bana samimi bir gülüşle baktı.Zorlanarak da olsa kendimi gülümsettim.Çakır müdürle konuşup izin alırken baş parmağı hala elimin üzerini okşuyordu.Tenini tenimde hissettiğimde geriliyordum ya da heyecanlanıyordum.Belirsizlik içindeydim.Çakır ile el eleydik ama sevgili değildik o beni seviyordu ama ben onu seviyor muydum?.

Ben düşüncelere dalmışken Çakır beni kendine çektiğinde kendime geldim.Müdür ikimize gülerek bakarken kaşlarımı çattım normalde kızması gerekmez miydi? Çakır kapıya yönlendirdiğinde müdüre baş selamı verip odadan çıktım.

Birden daralmış gibi elimi çektim Çakır boş bulunmuş olacak ki elimi bıraktı bana döndüğünde "Çakır."diye fısıldadım gözlerimdeki karmaşayı anlamış olmalı ki "Şimdi her şeyi konuşacağımız bir yere gidiyoruz.Belirsiz düşüncelerini kafandan alacağım,aklını alacağım gibi.

B ö l ü m s o n u

Kitaba bir sürü yorum gelmiş size çok teşekkür ederim ♥︎

Normalde kitabı bırakmayı düşünüyordum ki yorumlarınız beni cesaretlendirdi:)

Bu kurguyu bir anda otururken yazdım ve ne olacağı hakkınds hiçbir fikrim yok şuan 4 bölüm attım ve hiçbirini önceden planlamadım oturunca aklıma ne geliyorsa yazıyorum.Kitap hakkında tek kesin kararım sonlarının nasıl biteceği:)

Kurguyu kafamda toplamam lazım:/ merak etmeyin sizi bölimsüz bırakmayacağım.

Kitabımın tanınmasını istiyorum elinizde imkan varsa lütfen instegram tiktok gibi yerlerde paylaşır mısınız?

Vee çok uzun konuştum ama kitap nasıl gidiyorr? Sizce Çakır nereye götürecek? Mahru aşık mı? Sizce çakır'ın ileriki bölümlerde

göreceğimiz kötü yanı ne?;(

İnstegram hesabıma hepinizi bekliyorum (profilimde linki var)

İg=Denizzkiyisssi