Merhaba

Yeni bir hikaye ile karşınızdayım

Benim hikayelerimi daha önceden okuyan okurlarım zaten bilir bölümün ne zaman geleceğini bende bilmem beli bir zaman dilimi yoktur

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın

İyi okumalar

Medya:EMELINE-cinderella's dead

*

|2014|

.

.

.

............................Bizi affet Ecem'im güzel kızım

-Sen çok seven anne ve baban

-10 YIL SONRA-

Ocak ayının son günleriydi.Havada sert bir soğuk vardı.Elinde sigarası ile bulunduğu küçük mağaranın dışında sisten net görünmeyen dışarıyı izliyordu.Böyle havalarda dağdaki çakallar yuvalarında gizlendikleri için içi rahattı,zaten bu gibi havalarda teröristler ne köy baskını ne de karakol baskını yapmak için çıkmazdı dışarı.Ama kendisini ısıtacak kadar küçük bir ateş bile yakmamıştı,zaten artık bedeni soğuğu hissetmiyordu kalbi buz tutmuştu onun...

Üç yıldır dağdaydı,2 yılını teröristlerin yanında geçirmiş ve sonrasında askerlerin baskın yaptığı bir zamanda ortadan kaybolmuştu teröristlerin saygı duyduğu biriydi bunu zamanında tekrardan en iyi şekilde kullanacaktı

1 yıldır ise dağda,mağarada kalıyor burada esir düşen askerlere yardım ediyordu ama her zaman tekti....

Ayda bir ihtiyaçlar için yakınlarda bulunan herhangi bir köye ya da kasabaya inerdi.İhtiyacı da sigara ve pildi.Gittiği yerde çok durmaz alacaklarını alır köylüye,kasabalı sivil halka çok görünmeden gözden kaybolurdu.Yemeğini dağda avladığı tavşan,yılan bazen de kertenkele yakalayarak halleder,yolunun üzerinde bulduğu akar sulardan içerdi....

Ne zaman normal bir yemek yediğini,bir şeyler içtiğini hatırlamazdı...Ama hatırlama gibi bir isteğide pek yoktu,geçen üç yılda alışmıştı...

Kulağındaki kulaklığından çalan türkü ile yeni bir sigara yakmıştı.Bu türkü üç yıl önce bugün şehit verdiği kendisine abi olan adamın son defa söylediği en sevdiği türküydü

MSÜ'den mezun olduktan sonra girdiği ilk timiydi,ELZEM timi.

Daha ilk günden itibaren birlikte geçirdikleri 7 yılda kendisine abi,kardeş olmuşlardı.Ailesi yoktu,Bir kış gecesinin bir vakti yağan kışın altında İstanbul'da trafik kazasında kaybetmişti çok severdi ailesini ama onlar ona yalan söylemişti onun ailesi değillerdi olsun gelselerdi yine affederdi onları gerçek ailesini hiç merak etmemişti biliyordu kaçırıldığını anne babası bir gün belki ölürüz diye mektup yazmışlardı kızlarına kendilerinden duymasını isteselerde

Elvin yeni bir aile istemiyordu yalnız mutluydu çünkü ailesi olursa hep anne babasını hatırlayacaktı onlarmış gibi davranıcaktı yeni ailesine gerek yoktu böyle en doğrusuydu ona göre

Yıllar sonra tanıştığı bir adam ile asker olmaya karar vermiş,ailesinin yardımı ile kendini eğitmişti.Okula ve ya bir yerlere özel şoför yerine koşarak gitmiş,evinin spor salonunda babasının ona aldığı bilgisayardan araştırıp öğrenmiş spor yapmaya başlamıştı.Anne babası lüks içinde yaşayan insanlar olsada vatanlarına bağlı insanlardı kızmanın aksine biricik kızlarına yapabildikleri yardımların hepsini yapmışlardı.Okulu biten Elvin askeri liseye baş vurmuştu hakkıyla kazanıp birincilikle derece yaptığı okulundan mezun olup asker olmuştu..Ama mezun olduktan bir süre sonra ailesini kaybetmiş cenaze gününden birkaç gün sonra MSÜ'ye girip bordo bereli sınavlarını da geçip okulu bitirince kendine ikinci bir aile olan Ezlem timine girebilmişti...

Bordo bereli eğitimi sırasında keskin nişancı eğtimide aldığı için Ezlem timinin keskin nişancısı olmuştu...

Timiyle gittikleri görevde bu nedenle timinden uzakta bir kayanın üzerinde olduğundan timine yetişememiş,yere döşenmiş bombayı fark edemedikleri için pusuya düşürülen Ezlem timi parçalanarak şehit olduğunda hala hayattaydı...

Tabi buna yaşamak denilirse...

O gün son mermisine kadar çevrelerinde bulunan çakallara sıkıp gebertmiş,hayatında ilk defa ağlayarak Ezlem timimden,abilerinden kardeşlerinden geriye kalan beden parçalarını toplamıştı...

Delirdiği ilk an o gündü...

Saatler sonra üzeri kardeşlerinin,abilerinin kanıyla kaplanmış elinde sigarası önünde şehitlerinin mezarına bakarak sigara içerken bulunmuştu.Ard arda sigarasını içip hiç konuşmamıştı,asker sorgu için sorduğu sorularına cevap vermeden sessizce durmuştu sorgu odasında.Tek yaşam belirtisi sigarayı pembe dudaklarına götürmekti...

İntikam almak için dağa çıkmıştı,yanında hiç bir şeyi olmadan üstelik.Yanında sadece abi bildiği komutanınının ona hediyesi olan müzik çaları vardı

Komutanları zorla da olsa askerleri ile iletişim kurup geri dönüş emirlerini vermişti,kabul etmemiş dağda kalmaya ikna etmişti komutanını.

Böylece içinde yanan intikam ateşi ile doğmuştu Gölge....

Dağdaki çakalların arasına sızmış onların arasında saygı duyulan biri haline gelmişti birçok işlerini batırmış kendi askerine yardım etmişti tek yaptıkları ile korkuyla bahsetmeye başlamışlardı dağdaki çakallar Gölge'den

Derin nefes alıp görevlerde kullanılan minik telefonu açıp kulağıma götürdüm tek kayıtlı numara komutanım Albay Kemal'e aitti o bana esir düşen askerleri söylüyor bende kimseye görünmeden askerleri kurtarıyordum, kurtulan asker timleri askeriyede sadece bir gölge gördüklerini anlatıyorlardı,bir insan gölgesi...

-BİNBAŞI ELVİN ECEM KILIÇARSLAN/İSTANBUL/EMRET KOMUTANIM !!!

A-Gölge yedi kişilik bir asker timi esir düştü onları hiçbirine görünmeden kurtar ve gel görev süren doldu sana askeriyede de ihtiyacımız var

-Komutanım...

A-İtiraz yok Binbaşı,Boris yeni askerleri esir almış onları kurtar ve onları almak için getirttiğimiz helikopter tekrar seni almak için gelicek geldiğinde binip Hakkari'ye dön

-Emredersiniz komutanım

Yüzüme kapatılan telefon ile hareketsiz kalıp bir süre bekledim ve derin bir nefes alıp mırıldandım

"Kardeşlerinin kanı yerde kalmadı Gölge kalmayacakta"

Askerleri kurtarmak için hazır olduğumda maskemi burnuma kadar çekip mağaradan çıktım uzun bir yürüyüşten sonra buradaki son görev bölgeme varmıştım...

*

771 Kelime:)