Of hayır yarın okul var. Ne kadar saçma bu okul denen varlık.Birden kapımın açılmasıyla korktum.

"Eflin çabuk hazırlan mardine gidiyoruz abin kız kaçırmış."

"Nee saçmalama anne ne kız kaçırması"

"eflin soru sorup durma. 5 dakika içinde hazırlan"

Hemen üzerimi giyinmeye başladım. Aklıma gelen ilk şeyle abimi aradım.

"Alo abi naptın sen"

"Eflin sen de annem gibi azarlıyacaksan kapatıcam telefonu"

"Ay yok ne azarlaması teşekkürler abim benim yarın okula gitmiycem senin sayende"

"Allahım yarabbim ben neyin derdindeyim sen neyin derdindesin."

Aniden yüzüme kapanan telefonla biraz sinir krizi geçirsemde daha fazla annemden azar yiyemem düşüncesiyle abime kızmayı biraz daha erteledim.

Arabaya bindiğimde olacaklardan habersiz keyifle kendi halimde müzik dinliyodum.

Şawran konağı

" Ahmet bulamadınız mı hala o iki şerefsizi"

"Abi valla yoklar aradık ama bulamadık."

"Ne demek lan bulamadık bütün otellere bakın."

"Emredersin abi"

"Abi sen biraz sakin mi olsan?"

"kes çeneni aden"

Şirinin annesi Dijan Şawran feryatlar içinde ağlıyordu.

Sonunda Eflin, Annesi Asuman Hanım ve Eşi Mehmet Bey Oğlunun kaldığı yere gelmişlerdi.

"Mert naptığını sanıyosun sen? Ulan biz sana hiç bişey öğretemedikmi kız kaçırmak ne?"

"Baba bak sonuna kadar haklısın ama kaçırmasaydım şirini başkasına vereceklerdi"

Babam ve abimin konuşmalarının arasında şirine baktım. Aynı abimin anlattığı kadar güzeldi. Çokta yakışıyolardı.

"Tamam Mehmet burda tartışmayalım kızın Annesinin Babasının yanına varalım usulüne göre halledelim."

Annem son noktayı koymuştu. Hepimiz arabaya binmiştik.

"Şirin kızım sizin eviniz nerede? "

Şirin babama yolu tarif ederken Mardin yolunu izliyordum.

Şawran konağı

​​​​​​"Toplanın aramaya çıkıyoruz"

Tam o sırada konağın kapısı çaldı. Evin hizmetçisi Ayşin kapıyı açtı. İçeri önce Mehmet ve Asuman girdi. Ardından Mert ve şirin girdi. Abisi şirini görünce Ayaklandığı sırada Silahlar çekildi. Babası Bager Şawran oğlunu durdurdu. Ve o sırada içeriye eflin girdi.

​​​​​​Silahı görünce babasının arkasına saklandı.

"İndirin silahları" Bunu diyen Miran oldu.

Mehmet bey söze atıldı. "İsterseniz sizinle büyükler olarak konuşalım." Bager bey başıyla onayladı.

Konağın avlusunda Miran, eflin, mert, şirin ve bir kaç adam kaldı. Evin hizmetçisi Ayşin "Buyrun ayakta kalmayın." diyerek Misafirleri otutturdu.

"Ee şirin düğün ne zaman" şirin gülerek tam bişey diyeceği sırada abisi söze girdi. "Öyle bişey olmuyacak. Hem sen abinle vedalaş." Ne diyo bu gerizekalı "Ne saçmalıyorsun sen" "Abinin birazdan ölüm hükmü çıkacak çünkü" Korkuyla abime baktım. Abimin yüzünde korkma bana bişey olmaz ile çaresizlik bakışı vardı. "Bunun başka çaresi yok mu?" Çaresizce sorduğum soruya Miran cevap verdi.

"Var. Senle ben evleniriz berdel olur." kahkaha attım. "Saçmalama ben seninle asla evlenmem."

"Ben sana çok meraklıyım zaten." "Miran kes sesini" "Asıl sen kes sesini lan seni öldürmüyosam eğer babamın hatrına" "Öldür lan hadi" Miran eline silahı alıp ayağa kalktı. Aynı şekilde abimde kalktı. Abimin başında silah dayalıydı. Ben Miranı tutarken şirinde abimin önüne geçmeye çalışıyodu.

​​​​​O sırada Bager ağa yukarıdan seslendi. "Berdel olucak. Haftaya Miran ve eflin evlenecek."

Asıl macera şimdi başlıyodu.

​​​​​

​​​​

​​​​​

​​

​​​​​​