Bölüm şarkısı: Çukur/No.1 - Hiç ışık yok

29.12.2022

11:42

"Her güzelliğin bir yakıcı tarafı vardır."

***

Güne gayet keyifli ve enerjik başladım. Bunun sebebi, bugün ki davetle tabiki de ilgisi vardı. Ne de olsa yavaş yavaş amacıma ulaşarak o adamı avuçlarımın içerisinde ezip, toz edecektim.

Aç karnımı doyurarak bir an önce evden çıkıp merkeze uğramalıydım. Ağır adımlarla mutfağa girip, patatesleri soyarak dilimlemeye başladım. Bir yandan, kızgınlaşan yağa patatesleri atarak domatesi ve salatalığı da yıkayıp doğradım. Kahvaltı hazırlama işi bitince, sandalyeyi çekerek masaya oturdum. Çayımdan son yudumları alırken, telefonumu açıp ekiple olan gruba girerek yarım saat içinde teşkilatta olmalarına dair bir mesaj yazdım. Kahvaltı faslı bittikten hemen sonra ise masayı çabucak toparlayıp hazırlanmak için odama geçtim.

Üzerimi giyinip, çantama gerekli eşyalarıda koyduktan sonra arabamın anahtarını alarak evden çıktım. Kısa bir yolculuğun ardından merkezin otoparkına giriş yaptım. Arabayı boş bulduğum bir yere park edip çıkarken, sakin adımlarla binanın girişine ulaşıp içeriye girdim. Aytaç müdürün odasına ilerleyerek kapıya bir kez tıklatıp içeri girdim. Masanın üzerinde bir yığın evrakla uğraşan Aytaç müdür varlığımı fark etmeden, direkt söze başladım.

"Planı uygulamaya geçirmeden önce, seninle konuşmak istedim."

Soğuk sesimi duyunca kafasını kaldırarak, gözlerimin içine bakıp konuşmaya başladı.

"Ayana senden rica ediyorum, ekibini ve kendini tehlikeye atmadan bu işi hallederek çözmen."

Yüzümde hiçbir mimik oynamadan sert çıkan sesimle, "Kendim için söz veremem ama ekibin zarar görmemesi adına, buna fazlasıyla dikkat edeceğimden şüphen olmasın." Yüz ifadesi söylediklerimle gerginleşirken, oturduğu sandalyede rahatsızca geriye yaslandı.

"Umarım bu iştende karlı çıkarsınız. Son kontrollerinizi yapıp, ekibinle de detaylı konuşunca planı başlatabilirsin." Durumdan hoşnut olmamışçasına ruhsuz bakışlarıma kilitlenip kalırken, "İletişime geçmek için benden haber bekleyin, ben emir vermedikçe de planda bir değişiklik olmayacak."

Emir yüklü sözlerime daha da sinirlenip, yüzü kasılırken, "Tamam, anladım Medusa. Kulaklıkları ve diğer ekipmanları unutma. Şimdi çıkabilirsin." "Anlaşıldı müdürüm." diyerek ruhsuz yeşillerimi gözlerinden ayırarak sırtımı dönüp, kapıyı açarak odadan çıktım. Alt kata inerek gerekli ekipmanları alıp, ekibin yanına ilerlemeye başladım. Tahminimce bir aksilik çıkmazsa eğer, bu iş kısa sürede bitecekti.

Hah, sen varken bir aksilik çıkabilir mi Ayana? Evet Safinaz çıkması mümkün değil ama biliyorsun, ben nerdeysem bela da orada oluyor. İç sesim haklıydı. Dediğim gibi uzun zamandır, bela peşimde dört dönüyordu. Bu nedenle çok dikkatli olmalı ve planı devredışı bırakacak bir hata yapmamalıydım.

Ekibin bulunduğu odaya giriş yaparken, hepsini masanın bir köşesinde oturmuş hararetli bir konuşmanın tam ortasındayken bulmuştum. Varlığımı hisseden yine ilk Berkay olmuştu. Onunla, dün ki konuşmanın ardından iletişime geçmemiştim ve şuan gözleri, hala dünde kaldığını cevabımın onda tatmin edici olmadığını hissettiriyordu. Lakin anlamalıydı. O ve ben bir olamazdık. Yüksek çıkarttığım sesimle, "Herkes ne yapacağını gayet iyi biliyor. Tekrardan son kez söylüyorum, benden bir işaret gelmeyene denk kimse planı bozacak bir şey yapmayacak."

Herkesin yüzüne tek tek bakarak söylemiştim. Çünkü ne kadar ciddi olduğumu anlamaları gerekiyordu. Zira benim için, kusursuzca ilerlemeliydi bu plan.

"Cidden senden bir işaret mi bekleyeceğiz? Kendini öylece tehlikeye atrak bizden hiçbir şey yapmamamızı mı isteyeceksin?!" Hançerin bu densiz sözlerine artık iyice sinirlenmiştim. Ona, hakkımda böyle rahatça konuşmaması gerektiğini anladığı dilden uygulamalı olarak gösterecektim.

"Berkay hariç herkes dışarı!"

Öfkeli sesimi duyan ekibin hızla odayı terk etmeleriyle birlikte dişlerimi sıkarken, boşalan odada sesimi iyice yükselttim. "Bana bak, sana son kez söylüyorum Hançer. Ben Medusa'yım. Bu zamana kadar ne istediysem hepsini de bizzat gerçekleştirdim. Gücümu ve zihnimi çok iyi biliyorum. Ve bir kez daha, bunu sanada hatırlamaktan çok keyif alacağım." Gözlerinin içine sinir bozucu bakışlar atarken, dibine kadar yakınlaşarak hiç boşluk bırakmadan sağ kulağına eğilerek nefesimi üfledim.

"Seni antrenman odasında bekliyorum." Hışımla odadan çıkıp en alt kata ilerledim. Artık ona dersini vermem gerekiyordu. Ne kadar ciddi olduğumu zevkle benzeterek gösterecektim. Bana, kimse boşuna Medusa demiyordu. Buradaki eekibn bile benim gibi birer sıfatları vardı.

Berkay'ın Hançer, Selvi'nin Akrep, Doruk'un Kartal ve Ömer'in ise Keskin. Hepsinin birer anlamı vardı.

Berkay, genellikle bıçaklarla dövüşmeyi seven, kurbanını kimseye bırakmadan infaz ederek etkisiz hale getiren biriydi. Bıçakları bu kadar profesyonelce kullanmasında ki en büyük etken, fazlaca ilgisinin olmasıydı. Karakteri ise sabırsız, fevri bir o kadarda iyi bir manipüleyici olmasıdır.

Selvi ise, çoğunlukla hedefini iyi analiz ederek, stratejik şekilde ilerlemeyi seçer. Karşısındakini, bir akrep gibi sokarak öldürürdü. Genellikle beyin gücünü kullanmayı severdi. Ama yakın dövüşte de kendisi oldukça iyidir. Karakteri ise sakindir, uysaldır ama ölümcüldür.

Doruk, içlerinde bana en benzeyen kişi olabilirdi. Avını, iyi bir gözlem yaparak pusuya düşürür en yırtıcı şekilde parçalara ayırarak yok ederdi. Her türlü silah hakkında bilgisi olup, hemen hemen hepsini donanımlı bir şekilde kullanırdı. Karakterini ön plana çıkartan detaylar ise iyi bir analizci ve yapıcı kişiliğidir. Genellikle ekibi dengede tutan kişidir.

Ekibin son üyesi olan Ömer ise, iş bitiricidir. Hedefiyle hiç sıkılmadan oynayarak yorulmasını sağlar ve keskin bir darbe ile altın vuruş yaparak hedefin işini bitirirdi. Ekipte genellikle hedefi temizleyerek olayı kapatan en son kişidir. Karakteri ise çoğumuzla ortak özelliğe sahip olması dışında, titiz ve olay yerini kusursuz derecede iyi temizlemesidir.

Hızlı adımlarla alt kata inerken, antrenman odasının girişinde durup beklemeye başladım. Kısa bir süre sonra karşıma geçen Hançerle ringin ortasına ilerledim. "Bıçaklarını kullanmak istiyorsan bende kırbacımı kullanırım." Ve eğer ben, kırbacımı kullanırsam karşımdakine zarar vermeden duramazdımm Bunu da hepsi çok iyi biliyordu.

Bu riski göze alamayan Hançer gergin çıkan sesiyle ringteki yerini aldı. "Gerek yok zaten yakın dövüş olacak."

Yakın dövüşte zorlanacağı bariz belliydi ama bıçakları olmadan benim gözümde istese de beni yenemezdi. İkimiz de ringteki yerimizi alırken, bir atak yapması için bekliyordum. Sabırsız ve fevri olması benim avantajımdı.

Ekibin sesini duyuyordum neticede bu olay, izlenmesi kaçırılmayacak bir dövüştü. Yavaş adımlarla üzerime doğru adımlarken, geriye kaçmayarak dimdik bir duruşla hamlesini bekledim.

Yumruğunu sertçe yüzüme savururken hızla avucumu açarak avuç içimle yumruğunu hapsederken onu geriye iterek yere düşürdüm. Düşmenin etkisyle yüzü hızla sinirlenip kasılırken, burnundan öfkeyle nefes aldı.

Onu sinirlendirmeye başlamıştım ve bundan fazlasıyla haz duyuyordum. Karşımdaki kişi ne kadar sinirlenirse o kadar hisleriyle hareket eder ve bir o kadar da hata yapma lüksüne girerdi. Böylece bu durum karşımdakini daha kolay alt etmeme yarayan büyük bir etkendi.

Öfkeyle koşup üzerime atlayarak, beni yere serdi. Art arda yüzüme sert darbeler indirirken, sadece yüzümü savunup duruyordum. Amacım yorulmasını sağlamaktı. Bir tek yüzümü koruyor bir karşılık vermiyordum. Kısa bir süre sonra öfkelenmeye ve yorulmaya başladığı an, çevik bir hareketle onun üzerine çıkıp elimle sıkıca boğazını sarmaya başladım. Boynunu sertçe sıkarken, git gide morarmaya başlayan yüzüyle içimdeki canavarın kafesini zorlanıyordu. Ve o kafesi açıcak olursam eğer öldürmeden duramazdım. Gözleri artık nefessizlikten kayarken yüzüne sağlam bir yumruk geçirip ayağa kalktım. Baygın gözlerle beni izlemeye çalışan suratına yaklaşarak, "Medusa'yı sana bir kez daha hatırlatmak istemem Hançer, emin ol seni bu kez öldürmeden geri durmam."

***

Evettt ben geldimmm😊😊😊

İşte benim kızım diyenler? 🤔😉

Dayanamayıp yayınladım bu bölümü🙊😀

Kendinize iyi bakın görüşmek üzere 🖤🖤🖤