Ahlâz konaginin avlusu bugün kan içindeydi polis arabaları ambulans meraklı kalabalık tam curcunaydi tubanın cesedi alınmış olay yerine savcı gelmişti olayları az çok biliyordu tek tek hepsinin ifadesini alın hiç bişeyi atlamayın diyip Agah ve esmaya baktı ikiside yere çökmüş berbat haldeydi

Kalabalığın arasındaydı mahru kılık değiştirmişti tabi bı hediye bırakmadan gitmicekti bundan sonra daha dikkatli olmalıydı iz bırakmak istemiyordu odalara bırakacaklarını bırakıp çıktı

Dilber odasına girip kapıyı kapattığı an bı el ağzının üstüne kapanmisti kulağına yaklaşıp ağzını acdigim sırada bagirirsan çocuklarin ölür dedi

Dilber karsisindaki maskeli kişiye korkuyla bakıyordu şu anda çocukları okuldaydi ve bı video göstermişti eğer bagirirsan cocuklar olur demişti evet dilber merak ediyorsun demi bu kim niye geldi kim olduğum seni ilgilendirmez ben soylicem sen yapicaksin yiğiti bırakıp gitceksin bu evden yapamam dedi dilber korkarak o zaman çocuklarinin cesetlerini toplarsin dedi karşısındaki maskeli merak etme bunlari hem babana hem amcana gösterirsen sana bişey demezler bu ne dedi kadın önüne atılan zarfa bakarak salakmisin dilber açıp bak diye attım aç bak dilber titreyen elleriyle zarfı açtı gordukleriyle gözleri yerinden çıkacak gibi oldu

Yahya ağanin karşısında kızı dilberi çocuklariyla durup ben yigitten bosanicam diyordu ne demek bosancam bilirdi dilberin yigite aşkını hatta tüm Mardin bilirdi işte tek korkusu çocuklarinin olmesinden korkmasiydi yoksa ne olursa olsun bırakmazdı kocasını dilber elindeki zarfı babasına uzatıp çocuklarla yukarı cikmaya başlamıştı Yahya zarfı açtigi gibi tövbe estağfurullah deyip hızla kapattı bunu ortada birakmamaliydi kalkıp kardeşi Süleymanin evine gitmek için evden çikti.