Gözleri yavaşça açtım siyah, kasvetli ve rutübet kokan bir odanın içindeydim. Her yerimde ağrı hissediyordum, Ayağa kalkmaya çalıştım fakat geri düştüm, ayağım zincire bağlıydı. Zincirlerin çıkardığı sesten dolayı içeri bir adam girdi.

"Ooo kimler uyanmış" dedi ağzını yaya yaya, Sanırım sarhoştu.

Sarhoş olduğundan dolayı bana bakıp bakıp aptalca sırıtıyordu. Rahatsız ediciydi.

"Ne ​​​​​​istiyorsunuz benden" diye sordum ağlamaklı bir sesle.

"Onu abime sor prenses ben bilmem ama abiciğim yerinde olsam seninle çok güzel şeyler yapardım" dedi ve bana doğru bir adım atarak kahkaha attı.

"Gerçi hala geç değil" O an çığılığı bastım.

Duyduğum tek şey boş odada yankılanan çığlıklarımdı.

Kapı açıldı ve içeri beni kaçıran adam girdi.

"Ne oluyor burda" diye bağırdı. yanımdaki adamı yeni farketmiş olacak ki, "Aden! " diye kükredi.Aden denen adam hızla uzaklaştı.

Beni kaçıran adam yavaşça yanıma yaklaştı ve sordu.

"İyi misin? "

"Sence nasıl olmamı bekliyorsun , beni kaçırıyorsun, ayağımı zincire bağlıyorsun,kardeşin gelip bana tecavüz etmeye kalkıyor bide gelmiş pişkin pişkin iyi olup olmadığımı soruyorsun. " deyip gülerek ekledim "ne kadar iyi ya" dedim.

O ise ifadesini bozmadan bana döndü.

"Bu kadar çenen açıldığına göre iyisin " dedi ve çekip gitti.

Arkasından bağırdım.

"ALLAH BELANI VERSİN APTAL ADAM"

Saatler geçmek bilmiyordu bu odada artık canım sıkılmaya başlamıştı.

Yaklaşık beş dakika önce bi manda yoğurdu eksik olan üç tepsi kahvaltılık geldi fakat ben kahvaltı yapmayı sevmem.

Daha fazla Can sıkıntısı ile duramadığım için ayağa kalkıp odadaki kartonları teker teker açmaya başladım çoğu boştu ama işlerinden bazıları doluydu ve içlerinden bir tanesine iki tane bebek buldum, aklıma gelen anılarla gözlerim doldu .

Günlerden bir gün bir gece yarısı ünlü iş firmasının sahibi Yılmaz Kardelen küçük kızı Minel Kardelen ile uğraşıyordu.

oyun aşığı bu kız bir türlü uyumak bilmiyordu.

son çare olarak bir oyun buldu.

Ve en sevdiği 2 oyuncağını alıp küçük kızı minel'in yanına gitti.

anlatmaya başladı elindeki iki oyuncakla hikayeyi.

Aslında anlatacağı hikaye belki de kızının anlamayacağı kadar tuhaf bir hikayeydi Ama zaten başını dinlemesi ile küçük kızın uyuması bir oldu...

gözlerimden akan yaşı silip elimdeki iki oyuncak bebekle Kafamın içinde hikaye oluşturmaya başladım.

Bir Varmış Bir Yokmuş uzak krallıkların birinde bir prenses yaşarmış Bir de bu prensesi Çok isteyen bir Prens varmış Prens prensesi elde edebilmek için elinden gelen her şeyi yaparmış fakat prensesi isteyen bir Prens daha varmış Bu iki Prens kavgaya girmiş sonra da bu iki prensi ayırmak isteyen halk prensese iki seçenek sunmuşlar ya ilk prensle evlenecek ve ne yaşayacağını bilmeyecek ya da öbür prensle evlenecek ve mutlu bir Hayat yaşayacağını bilecek prenses ise...

ve hikayem yarıda kesildi çünkü beni kaçıran adam içeri girmiş ve önümdeki tepsilere çatık başlarlar balıyordu.

"Oyuncaklarla oynaman güzel fakat kahvıltı yapsan daha güzel olacak. "

"Ben kahvaltı yapmayı sevmem! " bunu sanırım bağırarak söylemiştim o yüzden bana bakıp Kaşlarını çattı

" Sence bu benim ne kadar umrumda" dediği eline çatalı alıp bir tane salatalığa batırdı ve çenemi tutarak bana yedirdi tam bir çatal daha alacakken içeriden bir adam Seslendi.

"Adel ,babam seni çağırıyor" güzel, adınıda öğrenmiştim.

" sen gerisini getirebilirsin diye düşünüyorum"dedi alayla sonra ciddileşip ekledi. " Ha bu arada bir daha bana sesini yükseltirsen bir daha ki sefere kötü yanımla karşılaşabilirsin" dedi ve çıktı