Hepiniz yeni kurguma, yani: 'MAHZEN'E' hoş geldiniz sefalar getirdiniz...

Aşağıya kurgumuzu biraz anlamanız için kısa bir tanıtım bölümü bıraktım...

Ve tanıtım bölümünü oylayıp, bol bol satır arası yorum'larınızdan beni mahrum bırakmayın lütfen...

🥀Kısa olsa'da keyifli okumalar dilerim🥀

🥀🥀🥀

İnsan yaşadığı hayatı seçebilir miydi?

Yada insan yaşayacağı hayatı seçebilir miydi?

İnsan yaşadığı hayatı bence seçemez'di. Sadece düzene sokarak güzelleştirebilir'di. Ama onu da becerebiliyorsa... Çünkü mahvolmuş bir hayatı düzene sokmak hiç kolay değildi. İmkansız bir şey'di benim için... Belki de bizim için...

Aslında düşününce ne kadar zor gözükse de, yaşayacağımız hayatı biz seçerdik. Sadece bu hayata, geleceğe biz yön verirdik. Her şey her adım bizim elimize bağlıydı. Ama yaşadığın hayatın iplerini elinde tutmayı bilmeden hiç bir şey yapamazdım... yapamazdık...

İnsan ilk önce önüne bir hedef koyardı. En basiti ne yapmak, gelecekte ne olmak istediğini belirler'di. Sonra o hedef doğrultusunda hareket ederdi. Peki bunu kim becerebilir'di?

Ben?

Siz?

Hepimiz?

Yada herkes?

Bunu; geleceği sadece önüne kendi iradesiyle koyduğu hedefi yapmak isteyerek ve kararlı bir şekilde ilerleyerek önüne hiç bir engel çıkmayan birisi yapabilirdi.

Tabi ki arada bazen ufak yada büyük çaplı bir engeller olabilirdi ama onun da üstesinden kalkmasını bilirdi. Çünkü: Bu yolda yürümek istiyorsa; ne önünde birisi durabilir! Nede bu yolda onu şaşırtabilir'di! Kimse engelleyemez'di! Çünkü; O kişi isteyerek, herşeyiyle hedefine koşmak istiyordu...

Peki bizim önümüzde kendimiz için istediğimiz bir şey yada kendimiz için bir hedef koymuşmuyduk?

Daha doğrusu önümüze bu seçeneği sunmuşmuydular...?

Benim önüme sunmamıştılar. Ne bir adım. Ne'de o bir adımın gerisi... Bana nasılsın? Diye sorulmamışken, hayallerin nedir? Yada ne olmak, ne yapmak istersin? Diye sorma gereği bile duymamıştılar!

Ama artık alışmıştım hiç bir şey ne umrumday'dı, ne'de gözüm görüyordu. Hayat benim için her zaman fuluy'du ve hiç bir zamanda net olmayacaktı. Hatta olamayacaktı. Bu bataklığın içinde olduğum sürece hiç bir şansım yoktu. Olamazdı da...

Kendime ne kadar söz vermeye çalışsam her zaman sözümün yerle bir olduğunu görüyordum. Benim iradem ne kadar sağlam da olsa beni mecbur bırakıyorlar'dı. Elimde hiçbir zaman ikinci seçeneğim yoktu...

Çünkü; bana ikinci seçeneği sunma hakkı bile verilmemişti...

Çünkü; benim hayatım buna kurulmuştu... ÖLÜM'E...

🥀🥀🥀