Gözlerimi açtığımda yanımda Ayhan yoktu ayağa kalkıp dağılmış saçlarımı düzelttim hemen ayağa kalkmamla başımın dönmesi sonucunda yatağa tekrar yapışmam bir oldu. Biraz bekleyip ayağa kalktım banyoya girdim ve aynadan solgun yüzüme baktım “Hiç bir şeye değmezsin” dedim. Beynim öyle dese de kalbim öyle demiyordu oysaki. Görevdi,yapmak zorundaydı diyordu ama beynim katılmıyor bu düşünceye hayır o sana yalan söyledi o öldüğünü düşündürüp seni öldürdü. Başımı iki yana salladım “Affetmeyeceğim” dedim. Hemen yüzümü yıkayıp işlerimi hallettikten sonra çıktım kapıyı alacaklı gibi çalıyordu biri.

Gidip açtım tam bağırmaya hazırlanmıştım ki Murathan'ın sert bakışlarıyla karşılaştım içeri girip kapıyı sertçe kapattı “Dün ses çıkarmadım ama sen ne yaptığının farkında mısın Dicle!” diye bağırdı. Bakışlarım duygusuzdu biliyorum ve o bunu görünce kirpikleri titreşti fakat sinirli duruşunu bozmadı “Ne yapmışım?” Dediğimde yumruğunu sıktı masadaki bardağı alıp duvara fırlattı sonra kıpkırmızı gözlerle tekrar bana baktı “SENİN O AYHAN'LA NE İŞİN VAR DİCLE!” Diye bağırdığında bende bağırmaya başladım “SANANE? SEN KİMSİN DE BANA HESAP SORUYORSUN?” dedim.Burnumun direği sızladı ama olmaz ağlamayacaktım. “Bana fazla boş bakıyorsun” dedi sonra “Ama ona gülümseyen gözlerle bakıyorsun” dedi. Kahkaha attım “Belkide kendini ölü gösterip benim ağzıma sıçmadığı içindir.” dedim başını eğdi “Görev i-“ diyordu ki sözünü kestim “Bende askerim Murathan! Söyleyebilirdin.Ben günlerce ne yaşadım senin haberin var mı? Sen.. sen benim bu hayatta en büyük pişmanlığım olmayı seçtin” dediğimde gözlerinin dolduğunu gördüm. “Defol git odadan” dedim. Tam çıkıyordu ki “Ben seni beynimden de odamdan da kovdum kalbimden kovmama çok az kaldı Karakurt sen benim için bittin.Geldi ve gitti olarak kalacaksın hep.” dediğimde arkası dönüktü ama omuzlarının çökmesinden anladım kırılmıştı.

Murathan odadan çıktıktan sonra hazırlanmaya başlamıştım.Şuan kahvaltı yapmak için aşağı iniyordum.Bir yandan da Ayhan'ı arıyordum.İlk çalışta açtığında "Alo Dicle?" dedi. "Nerdesin?" dedim."Kahvaltı salonundayım sana ve bana tabak hazırlıyorum" dedi "Tamam bende geliyorum şimdi"diyip kapattım.Aşağı indiğimde bizim timdekiler ve Ayhan oturuyordu.Masaya yaklaşan kişiyi görünce daha çok sinirlendim.Murathan nasıl benim arkadaşlarımın yüzüne bakıyordu? Yavuz'un yanına ilerleyeceği sırada yanındaki Ayhan'ı gördü.Kavga çıkacağını anladığım için koşarak yanlarına ilerlemeye başladım."Günaydın herkese"dedim ve Ayhan'ın yanındaki sandalyeye oturdum.Öne doğru eğilip "Kimliklerinizden çıkmıyorsunuz" dedim ve geri çekildim.Ayhan'a dönüp "Beni neden uyandırmadın kocacım?" dedim."Çok güzel uyuyordun karıcım.Uyandırmak istemedim." dedi.Tebesüm edip önüme döndüm.Gördüğüm şeyle tebessümüm solarken "Bana çatal getirmeyi ve tabağımı unutmuşsun Volkan"dedim.Ayhan "Hayır burda"deyip önünde ki tabağı alıp ortamıza aldı ve bir tane çatalla bana domates verip yedirdi.Sonra kendisine de aynı çataldan salatalık batırıp yedi.

Kahvaltıdan sonra çantalarımızı hazırlayıp havalimanına gelmiştik.Bizimkiler Murathan'la eskisi gibi samimi değildi.Tek samimi olan kişi Erdem Ağabey'di.Ama Erdem Ağabey'ide anlayabiliyordum.Murathan elinde büyümüş nerdeyse.Erdem Ağabey hepimizi kendi çocuğu gibi seviyor.Şuan uçaktaydık.Ve Utku Albay bize öyle bir bilet almış ki efsaneydi nerdeyse.Şuan Ayhan ve Murathan'ın ortasında oturuyordum.Kriz geçirmeme ramak vardı.Ayhan ve Murathan'ın arasında oturmak dünyada isteyeceğim en son şeydi.Ayhan "Bu adamla yan yana oturmanı bile istemiyorum" dedi ikimizin duyabileceği bir şekilde."Bende istemem normalde hatta yer değiştirsek Volkan lütfen?"dedim.Kalkıp yerini bana verdi.Yerime geçince kemerimi taktım.Bir süre sonra uçak kalktı.Kalkışta biraz midem bulanmaya başlamıştı ve hala da bulanıyordu.Camdan dışarı bakarken hostesin sesini duydum "Hanımefendi siz ne istersiniz?" dediğinde ona döndüm.Yüzüm ekşimiş halde hostese bakınca Ayhan'da bana baktı ve hostese döndü "Biz tuzlu çubuk kraker alalım"dediğinde kadın durumu anlamış olacak ki iki tane tuzlu çubuklu kraker verdi.Ayhan birisini önüme koyup diğerini elinde alıp açtı ve bana verdi.Ağzıma üç tane atarken "Son nodon yomiyosun"dedim."Sana kilo aldırmaya çalışıyorum"dediğinde kıkırdadım."Fit kaliciğiiim"dedim bu sefer o güldü.Murathan sinirli bir şekilde bize bakıyordu.Onun bakışlarını görünce gülümsemem soldu.Ayhan da benim baktığım yere döndükten sonra sinirlendi.

Uçaktan indikten sonra askeriyeye gelmiştik.Utku Albay'la konuştuktan sonra yatakhanede oturuyorduk.Ayhan'ı bizim time almıştı.Artık 11 kişiydik.11 farklı can...