Şuan asla olmamam gereken bir yerdeyim. Görevime başladığımdan beri ilk defa sivil dövdüm -ki gerçekten güzel dövmüştüm- . Görevimden atılacağımın farkındaydım. Arkadaşlarım görevlerinden alınmasın diye elimden geleni yapacağım. Benim yüzümden bu haldeydik. Yanımda ben ve timim. Karşı tarafımızda dövdüğüm şahsiyetler vardı. Karşı taraftan bir kız "Ya siz bize neden ablanın asker olduğunu söylemediniz?" dediğinde sinirli bir şekilde ona döndüm. "Biz genelde dışardayken işimizi kimseye yansıtmayız. İnsanlar bunu yanlış anlayabiliyorlar. Her neyse." dedim. Yanımdan bir horultu sesi yükseldi. Yanımda eşek ölüsü gibi Barbaros uyuyordu. Sağımda Barbaros uyuyor , solumda Murathan saçlarımı okşuyordu. Artık bu horultuya tahammüllüm yoktu. Ani bir şekilde Barbaros'a dönüp ensesine vurdum. Darbeyi alır almaz yerinden fırladı ve bağırmaya başladı "Bu gece uymamışam! Uykuya da doymamışam!" Zülfikar uykulu gözlerle Barbaros'a döndü "Barbo siktirtme belanı otur şuraya." dedi. Onda da hala sarhoşluğun etkisi vardı sanırım. Bir anda içeri polis memuru girdi. O girer girmez ayağa kalktık karşı taraftakiler bize şaşkın bir halde bakıyorlardı. Polis memuruda bu hareketimize şaşırdı ve cümlesine başladı "Utku Albay Dicle Komutan'ımı çağırıryor" dediğinde endişeyle Murathan'a baktım. Polis memuru beni sakinleştirmek adına "Olay hakkında soru soracakmış yani endişeye gerek yok Komutanım" dediğinde dışarı çıktık.

1 Saat Sonra

Karşımdaki Utku Albay'la hala bakışıyorduk. Bu bakışlar asla iyi şeyler olacağını göstermiyordu. Bir anda bağırmaya başladı "Size küçük çocuklar gibi ceza mı vereyim istiyorsun Dicle?!" dediğinde bende yumuşak bir tonla konuşmaya başladım "Komutanım bu sefer gerçekten haklıyız..." dediğimde oturan komisere döndü. "Kamera kaydı var mı?" komiser başını aşağı yukarı salladı ve bilgisayarı bize çevirdi. Adamın bana söylediği şeyle kendisi de gidip o adamı dövecekmiş gibi bakmaya başladı bilgisayara. Video bittiğinde "Hepsini çıkarın" dedi komisere.

2 Hafta Sonra...