Kahvaltımızı yaptıktan sonra Yavuz'dan odamın anahtarını aldım.Şansa bakın Murathan'ın yanındaki odayı vermişler.Murathan sayesinde herkes yani tüm askeriye sevgili olduğumuzu biliyordu bence.Çünkü askeriyeye girerken herkes "Hayırlı olsun Dicle Komutanım" diyordu.

Odada otururken kapı açıldı.Kim bu it diye bakarken Güntekin'den sonra en yakın arkadaşım olan Ömer'in geldiğini gördüm.Kapıyı kapattı."Akşam davet var akşam 19.30 gibi alırım seni" dedi."Tamammmm" dedim. Hemen çıktım ve üstüme dar ve diz üstünde biten bir siyah elbise giydim,altına bordo bir stiletto giydim.Kırmızı rujumu sürerken Ömer aradı."Dışarıdayım güzelim" dedi."Tamam birazdan yanındayım" dedim ve kapattım.Çıkarken Aybüke'yle karşılaştım."Önden buyurun hanımefendi" dedim. "Teşekkür ederim." diyip çıktı. kolidorda beraber yürürken "Rütbeden çıkabilir miyiz balo bitinceye kadar?" diye bir soru yöneltti."Kabul edildi" dedim."Murathan komutanımla sevgili misiniz" dedi. "Yani biraz öyle ama kavga ettik biraz" 'anladım' dercesine baışını oynattı.Dışarı çıktığımızda Aybüke Eren'in yanına gitti.Bende Ömer'i görür görmez yanına gittim.O da beni görünce beni baştan aşağı süzdü.Sonra koşup sarıldım."Murathan'da geliyormuş" dedi kulağıma."Aman boşver ömer ya" dedim."Hadi gidelim" dedi.

Davet salonuna varınca Ömer'in koluna girdim.Salona girince Murathan'la yanındaki kadını gördüm.Geriye doğru sendeledim.Aybüke yanıma gelip koluma dokundu."Dokunma!" diye bağırdım.Bağırdığım an Murathan'da dahil tüm salon bana baktı.Sonra koşarak yanıma geldi."Dicle" dedi.Ağlamaya başlamıştım.Ona baktım "Lan biz seninle daha yeni bu konu hakkında kavga etmedik mi?!" diye bağırdım.Beni kucağına aldı ve davet salonunun arkasında kalan kısma götürdü.Vardığımızda beni indirdi. "Neden bunu yaptın?" diye bir soru yönelttim."Neyi?" dedi.

"Benim hala canım yanarken,neden yaptın bunu?"

"Yaptığım birşey yok k-" diyecekti ki arkamızdan gelen timi ve Ömer'i gördü.Yanımıza geldiklerinde Yavuz önüme geçti."Karakurt,ne oluyor bu aşağılık yerde?"dedi. "Yavuz bende burdayım ya hani?" dedim. "Aybüke, Dicle Komutanımızı götür" dedi Yavuz."Ömer arabanın anahtarını versene"dedim ikiletmeden verdi.Bir kafe bulduk.Arabayı park ettik.İçeri girip oturduğumuzda Aybüke "Biz bir su alabilir miyiz?" dedi ve bana döndü.Ama ben titreyen ellerime bakıyordum."Dicle sakin ol". Nasıl olabilirdim?Ben sakin olabilmek nasıl bir his biliyor muydum?

Garson suyu getirdiğinde aldım.Ama içememiştim Aybüke suyu elimden alıp bana içirdi.Telefonumun çalmasıyla irkildim.Yavuz arıyordu.

"Efendim?"

"Nerdesiniz?"

"Cehennemin Dibinde"

"Ciddiyim Komutanım"

"Kafenin adı Cehennemin Dibi Yavuz"

"Haaa tamam geliyoruz" diyip kapattı.Geldiklerinde Aybüke bizi fark etsinler diye el salladı.Sadece Yavuz ve Murathan vardı.Bizi fark edince geldiler.Yavuz hemen konuya girdi."Şimdi komutanım o kız benim kardeşim yani aralarında bişey olmaz ve olamaz"dedi. Bir süre daha konuştuktan sonra bizi tek bıraktılar.

Bu bölüm biraz kısa sürdü kusura bakmayın canlarım <3