Ayhan yumruğun etkisiyle yere düşerken bende "Volkan!" diye bağırdım.Yumruğu atan kişiye bakınca nefesim kesildi."Murathan" diyebildim sadece.Ayhan kafasını kaldırıp bana baktı "İyiyim,Mahira"dedi.Sonra ayağa kalkıp beni arkasına çekti.Kulağına doğru yaklaşıp "Ayhan görevin içine sıçacak bu birşeyler yap"dedim.Kulaklığına dokunup "Yavuz gel şu Murathan'ı al ve görevde olduğumuzu söyle" diye net bir emir verdi.O sırada benim gözüm Murathan'ın yüzük parmağında olan alyansa kayınca Ayhan'ın koluna daha sıkı sarıldım.Ayhan benim baktığım yere bakınca gözleri fal taşı gibi açıldı."Biz gidelim mi karıcım?" dedi."Olur kocacım." dediğim an ilerlemeye başladık.

O sırada Utku Albay'ı arıyordum."Komutanım Murathan yaşıyormuş ve benle Ayhan'ı görünce Ayhan'a yumruk attı"dedim kısık bir sesle."Ah Murathan Ah.Tamam Dicle siz Ayhan'la otele gidin sizinkiler halledecek işi."dediği an kapattı."Bu adam da benim yüzüme kapatmaya bayılıyor ha" dedim Ayhan'a.Cümlemi duyar duymaz kahkaha attı.

Davet salonundan çıktıktan sonra Eren yanımıza geldi.Kulağıma yaklaşıp"Komutanım siz uzaklaştıktan sonra başlıyoruz" dedi ve anahtarları verdi.Diğer valelerin bize baktığını görünce "Araba tam neredeydi"dedim Eren'e.Eren ne yapmaya çalıştığımı anlamış olacak ki "Şurada efendim"dedi.Ayhan'la arabaya doğru ilerledik.Bu sefer kendi kapımı kendim açtım.Arabaya biner binmez "Görevin içine şıçtı neredeyse ya hayır birde biz adamı öldü olarak biliyoruz!"diye bağırdım."Sakin mi olsan Dicle?"dedi Ayhan.Ona dönüp "Benden nasıl sakin olmamı istiyorsun Ayhan? Ya ben sevdiğim adamı öldü olarak biliyorum kaç gündür ölümünün sebebi olarak kendimi suçluyorum ya!" dediğim an bana sarıldı.Bende ona sarıldım.Çünkü şuan gerçekten sarılmaya ihtiyacım vardı ve Ayhan'da bunu anlamıştı.Arabanın ilerisinden bizi izleyen Murathan'ı görünce öfkem daha da arttı.Şuan özel bir görevde olmasak arabadan inip onu eşek sudan gelinceye kadar dövmek istiyordum.Ayhan benden ayrıldığında arabayı çalıştırdı.Otele doğru sürmeye başladı.

Otel odasına çıktığımızda üstümüzü değiştirip yatmayı planlıyorduk.Ama bir tane yatak vardı.Evli olduğumuzu bildikleri için bize çift kişilik yatak vermişlerdi.Ayhan'a dönüp "Ben şu tekli koltukta yatarım." diyerek yatağın yanında ki tekli koltuğu gösterdim."Saçmalama Dicle." dedi ve ekledi "Aramıza yastık koyup uyuruz."dedi.Bende onaylayan bir mırıltı çıkardım.Altıma siyah bir düşük bel eşofman üstüme de siyah bir yarım atlet giydim.Tuvaletten çıkıp Ayhan'ın yanına doğru ilerledim.Yatakta elleri kafasının arkasında bağlı bir şekilde yatıyordu.Beni görünce baştan aşağı süzdü.Yatağın diğer tarafına geçmemi işaret etti.Onun da altında siyah bir eşofman vardı.Ancak üstünde birşey yoktu.Ufak adımlarla yatağın diğer tarafına doğru ilerlemeye başladım.Hedefime varınca yatağa uzandım.Ondan tarafa döndüğümde aramızda bir tane yastık vardı.Odayı aydınlatan tek şey yatağın iki tarafında olan gece lambalarıydı.Bana dönüp "İyi geceler" dedi."İyi geceler" dedim bende.

4 Saat Sonra...,

Biri kapıya alacaklı gibi vuruyordu.Yattığım yerden fırladım.Ayhan'da duymuş olmalı ki o da yerinden fırladı.Kapıya doğru ilerlemeye başladı.Bende 3 adım gerisinden gidiyordum.Ayhan kapıyı açınca anlık bi duraksadı."Dicle nerde?" dedi kapıdaki kişi Ayhan'ın yanına gelince kapıdaki Murathan'ı gördüm.Bir Ayhan'a birde bana baktı "Siz ne yapıyorsunuz bu odada?"dedi Murathan."Sence bu saatte ne yapıyor olabiliriz?" dedim."Uyuyoruz tabiiki de Murathan" dedi Ayhan."Bende bakayım şu odanıza"diyip içeri girdi Murathan."SİZ YAN YANA MI YATTINIZ?!" deyip bana döndü."Dicle bana bunu yapmadın değil mi?"dedi endişeli bir şekilde."Murathan seni aldatabileceğimi mi düşünüyorsun ya? Hem biz aramıza yastık koydukta öyle yattık."dedim.Ayhan'a dönüp "Ayhan sen yat ben bi Murathan'la konuşup gelicem." dedim.Ayhan sadece kafasını salladı.Üstüme bir hırka giyinip çıktık.Otelin kafeteryasına geçip oturduk."Evet Murathan ilk sorum neden sahte bir şekilde öldün ikinci sorum parmağında neden bir alyans var?" dedim."İlk soruya cevabım bir görev için gerekiyordu.İkinci soruya cevabım da bu annemle babamın"deyip parmağından alyansı çıkarıp bana verdi.İçinde EMİNE ∞ ABDULLAH yazıyordu."Ben sana çok kırgınım Murathan seni direk affedemem kusura bakma.Bana biraz süre ver."deyip kalktım.Ayhan'la olan odamıza doğru ilerlemeye başladım.Varınca kapıyı tıklattım.Kapı hemen açıldı sanki saatlerdir bu anı bekliyormuş gibi "Önemli birşey olmadı değil mi?Canını sıktıysa söyle"dedi."Önemli birşey olmadı,canımı sıkmadı ve beni kırdığını hemen affetmeyeceğimi söyledim.Şuan uyumak istiyorum."dedim ve yatağa ilerlemeye başladım.Yatağın yanına varınca direk uzandım ve hiç tahmin etmediğim bir süre sonra uykuya daldım.

EVET BEBİKLERİM BUGÜN 2 BÖLÜM ATTIM ZATEN BENİ 1 HAFTA BÖLÜM DİYE DARLAMAZSANIZ SEVİNİRİM :) (İSTEK DEĞİL İHTİYAÇ)