Sonbahar Yağmuru

Yaşadığım mahallede herkes birbirini tanırdı.Bende çoğu kişiyi tanıyordum fakat Borayı karşımda görmek hemde sitemizin içinde görmek benimde beklemediğim bir şeydi.Asla insanlarla düzgün iletişim kuramazdım bunun büyük bir sebebide maalesef utangaçlığımdı..

"Hazal!" diye bağırdı Bora.Arkamı dönüp gitsem,ayıp ve saçma dururdu.

Ona doğru döndüm ve adımlarımı ona doğru attım.

"Selam. Nasılsın Bora?" elimden geldikçe sohbeti kısa tutabilirdim.

"İyiyim sen nasılsın?"

"İyiyim bende"

Sanki sohbet başlatıcak ama nasıl başlatabilirim diye düşünüyordu. Ama asıl benim merak ettiğim bir şey vardı. Bora bizim sitede mi oturuyordu?

Sormadan öğrenemezdim. Merakıma yenik düştüm.

"Bu sitede mi yaşıyorsun sende? Hiç görmedim daha önce."

"Yeni taşındık." dedi sadece.

"Hayırlı olsun." dedim ve daha da konuşucak bir konu olmadığı için iyi akşamlar diyip yanından ayrıldım.

Borayla konuşurken bir şey fark etmiştim.Herkeste olan o utangaçlığım ve çekingenliğim onda olmuyordu.Tuhaftı. Ya da değildi.

Yaklaşık iki saat kadar İremle oturmuş,Sohbet etmiş,Bol bol dedikodu yapmıştık.İremle olmak bana iyi geliyordu. Kafamda ki herşey yok oluyordu o an ve sadece ikimiz oluyorduk.İrem benim arkadaştan ötemdi. İrem benim her şeyimdi..

Hafta sonu olduğu için rahat rahat uykumu alabilmiştim ve uyku gerçekten harika bir şeydi. Bu gün hava hafif yağmurluydu. Kış yaklaştığı için maalesef havalar iyice bozmuştu. Bazen gerçekten yazı çok özlüyordum..

Mutfağa geçip kendime güzel bir kahvaltı hazırlamıştım. Ardından üstüme en sevdiğim renk olan, Kırmızı kazağımı giymiştim. Bol bir pantolon, hafifte bir makyaj yapmıştım. Bere takmayı hep çok sevdiğim için beremi de alıp yürüyüş yoluna doğru ilermeye başladım. Yağmurlu havalarda genelde evimizin yanında olan düz yolda yürüyüş yapardım.

Yaklaşık bir saat kadar yürümüştüm.Gerçekten çok iyi gelmişti.

Eve gidip üstümü başımı değiştirip yatağa uzanmıştım.İreme,Boranın bizim siteye taşındığını söylememiştim. Daha doğrusu dün öyle çok sohbete dalmıştık ki unutmuştum.Hazır yapıcak bir şey de yokken İremi çağırabilirdim. Annem ve babam eve geç gelirlerdi zaten hep. Annem babama göre daha erken gelirdi ama babam hep gece geliyordu.Anneme hep soruyordum "İremin babası eve erken gelirken benim babam neden hep gece geliyor anne?" annemde bu sorunun cevabını maalesef bilmiyordu. Babam hep işlerim yoğun derdi bizde onu zorlamazdık çok. Annemin eve gelmesine daha vardı. Telefonumu çıkartıp İremi aradım.

Telefon üçüncü çalışta açıldı.

"Özledin biliyorum." her İremi aramam da bu tarz cümleler zaten kuruyordu. Alışmıştım.

"Evet çok özledim.Müsaitsen bize gelsene." dedim.

"Tamam sütlü kahve hazırla beş dakikaya çıkıyorum."

Daha cevap vermeden telefonu yüzüme kapatmıştı!

İrem gelene kadar sütlü kahvesini hazırlamıştım. Kendimede Salep yapmıştım.

İrem geldiğinde yine fazlaca dedikodu yapmıştık. Aynı konuları konuşsakta sıkılmama gibi bi özelliğimiz vardı. İremle olduğum her an benim için çok güzeldi. Bizim sınıftan bahsederken aklıma Bora gelmişti. İremin sözünü bölerek

"Bora bizim siteye taşınmış." dedim.

Yüzüne baktım. Tam da tahmin ettiğim gibi bilmiyordu.Şaşırmıştı.

"Ne zaman taşınmış? Sen nerden öğrendin? Borayla mı konuşuyorsunuz yoksa?" yine bir sürü soruyu tek nefeste sormuştu. Aslında tek bir cevabı vardı bunların.

"Size gelirken karşılaştık sitenin içinde. Bende sordum öyle öğrendim."

O gün neden söylemedin der gibi bakmıştı.

"Anladım." dedi.

Biraz daha dedikodu yaptıktan sonra annem gelmişti. İrem annemin gelmesiyle evine gitmişti.Annem genelde yorgun olurdu bende ona bi kahve yapmıştım ama bu gün gerçekten hava beni yormuştu. Annemle sohbet etmek yerine odama geçip sıkıca gözlerimi yumdum.

Yağmurlu hava beni gerçekten çok yoruyordu.