14. Bölüm

(Akının anlatımı)

Sabah uyandığımda saat 07:00'dı sahra göğsümde uyuyordu, çok tatlıydı ona nasıl kıyıcam bilmiyordum yalan yok sahraya karşı sadece koruma iç güdüsü yok ondan azda olsa hoşlanıyordum bu düşünceler arasında tekrar uyuya kaldım

(Sahranın anlatımı)

Sabah gözlerimi çok güzel bi güneşle açtım saat 09:00'dı tam kalakacaken biri tarafından güçlü bir şekilde sarıldığımı farkettim,akın resmen ahtapot gibi yapışmıstı yani gerçekten bu kadarıda fazlaydı

-İmdatttt

Akın panikle kalkmisti

-Noluyo be

-yani iyiki dedim aramıza yastık koyalım koymasaydık kimbilir neler olurdu

-Ya kızım sen ruh hastasımısın allah aşkına

-Bir daha bana bu şekilde yaklaşma

Bi an akın beni kendine doğru çekti resmen nefeslerimiz birbirine karışmıştı

-Nasıl böylemi

O etkileyice sesi ile gözleriyle etkisiz kalmıştım ağzımdan sadece

-Hıhı

Bi an üstümden kalkınca kendimi boşlukta hissetim

-Üstünü giyinip kahvaltıya in sen

-Sen nereye

-Ofise gitmem gerek işlerim baya bir birikti

-Peki ben yemesem

-olmaz biliyorsun annemi

-Of peki

Giyinme odasına gitiğimde deri bir pantlon ve bordo bir bluz giyindim.Odadan çıktığımda akında çok şık duruyordu

-Hadi çıkalım

-Akın bende seninle geleyimi

-Hayır dedim sahra ilk günden annem seni görmek ister

Ay sanki beni çok seviyorya bide görmek istiyor neyse

-Tamam inelim

Akın ile birlikte aşağı katta indik o direk çıktı ztn arabasıyla bende kahvaltı masasına doğru yöneldim şuanlık sadece esra görünüyordu

-Günaydın

-aa sahra abla günaydın, ee artık ablamı diyim yengemi

-Yok ya abla iyi o kalsın

Kendi aramızda gülüşürken bi an akının annesi zeynep hanımın sesi geldi

-Ooo sahra gelin ilk günden keyfiniz yerinde bakıyorum sanki seni gelin güve yapmışız gibi

-E şey yok ben sadece esrayl-

Bi an bağırarak ayağa kalktı

-Kes sesini bir daha senin bu evde güldüğünü duymiyacam sanki seni keyfimizden aldık

-Anne lütfen sahraya böyle davr-

-Sen karışma esra

-B-ben özür dilerim

Ahh lanet olsun kendimi tutamayıp ağladım

-Afiyet olsun ben kalki-

-Otur oturduģun yerde zıkımlan, bu sofrada son ben otururum ilkde ben kalkarım

Ağlayarak o kalkana kadar yedim bişeyler

Akşam saat 18:30 du akşam yemeğine yarım saat kalmıstı ben hâla ağlıyordum aşağıdan sesler geliyordu akının geldiğini anlamıştım daha sonra odaya girdi

Hıçbirşey dememişti agladıgimi gördügü halde e tabi o da biliyor nedenini

-Elini yüzünü yıka inelim aşagı yemeğe

Soğuk sesimle;

-Ben yemiyecem

-Sahra bak sinirleniyorum kal-

Bir hışımla ayağa kalktım çok sinirlenmiştim

-Ya sen ne sinirinden bahsediyorsun zorla geldim ben bu eve üstüne üstlük senin o annen bana hayatı zindan edecek

Sözlerime devam ediyordumki annesi geldi ve bana tokat attı, o kadar çaresiz hissediyordumki canımın yandiğıni bile hissetmedim

-Bana bak seni öldürüm

-Anne naptığını sanıyorun!!

-Gözüm görmesin bu kızı akın yemeğede gelmesin zıbarsın

Diyip odadan cikti

Ağlayarak giyinme odasına koştum

Bir insan yaşamın değerini sorgulamaya başladığı an, ne kadar hasta olduğunu fark eder....