17. Bölüm

Sabah yine gözlerimi havasız,ışıksız ve bir okadarda korkunç yerde açtım burada 2. Günümde doluyordu akın hâla gelmemişti, aslında düşünüldüğünde burda eziyet yok işkence yok zeynep diye bir cadı yok her ihtiyacımı karşılıyorlar acaba söyleyip burdamı kalsam hep, ah sahra yine saçmaladın kaçırıldın kızım kaçırıldın az üzül kendimle hâla çelişirken birden kapı açıldı yine o serhat denilen adam gelmişti

-Ooo uyuyan güzel uyanmış, eee sahracık 2 gündür burdasın akın demeki hâla seni bulamadı ne düşünüyorsun küçük böcek

Bu adam eninde sonunda elimde kalacaktı takmış bana iki gündür küçük böcek diye sesleniyor sığır!

-Merak etme bulucak ve sen bunun cezasını çekiceksin pislik!

Atışmamız devam ederken birden akının sesi geldi, serhat oldukça rahat am bi okadarda endişeli gözüküyordu

-Çık dışarı serhat ve karımı derhal ver

-Oo akın bey hoş gelmisiniz, vala sana bişey diyimi karın burda gayet mutlu

Bu sözler akını iyice sinirlendirmişti adamlarına talimatı verip birbirlerine silahla karşılık veriyolardı bi an akının sesi geldi

-Sahraa yavaş bir şekilde gel

Akının talimatına uyup onun yanına gidiyordumki birden sol omuzumda bir acı hissetim o an beynimde bütün sesler susmuştu sadece tek bir söz hatırlıyorum oda akının beni bırakma deyişi

( 2 saat sonra)

Gözlerimi hastanede açtım sol kolum sarılıydı başımda esra vardı

-Sahra iyimisin uyandın sonunda oh

-Esra annem babam duydumu

-Merak etme abim endişelenmesinler diye söylemedi

Tahmin ediyordumki akının bana ne akadar kızgın olduğunu ve bu sebepsiz yere canımı yakıyordu daha fazla dayanamayıp esraya sordum

-esra abin nerde, bana çok kızdımı

-Sahra malesef senin için çok endişelendi düşmanıma kaçacak kadarmı benden nefret ediyo diye bağırıp heryeri yıktı

-Bi an üzülüyordumki bir şey fark ettim ben ona kaçmadimki kaçırıldım

-Esra ben kendi isteğimle gitmedim kim dedi

Esra bana meraklı gözlerle bakıyordu anladımki olayı anlatmam lazım olayı kısaca anlatığımda ağzı açık beni dinliyordu

-İnanamıyorum ya sen vurulduğunda abim bi an serhatın üstüne atladı senin vurulman için birde kaçırdı diye abim tam ona vuruyodiki bi anda sahra kendi isteğiyle geldi dedi şerefsiz!

-Bu adam harbi ruh hastası

Akının şuanda anladım neden bu kadar bozulduğunu onun düşünceleri çokta umrumda olmasada böyle görünmek istemem, en kısa sürede herşeyi anlatmalıyım.

Hastaneden çıktık eve gidiyorduk akın bir kere bile yüzüme bakmamıştı bu durum nedensizce canımı sıkmaya başlamıştı daha fazla duramadan arabada sadece ikimiz olduğu için bir anda herşeyi anlatmaya başladım o da aynı şekilde dinliyordu ama sinirlendiğini gerilmiş çene kaslarından anlamıştım bi anda küfür etti

-O adamın ağzına şıçacam yarın ilk işim bu olacak

-Akın rica ediyorum sakın böyle birşey yapma tamamı bitti gitti birdaha karşımıza çıkmaz

Bi anda hah nezaman bu soruyu soracak diye bekliyordum korktuğum başıma geldi

-Neden kaçtın sahra

Hiç beklemediğim bir şey dedi

-Bak sahra seni daha fazla zorla tutmiyacam eğer hâla istemiyorsan yarın boşanalım en azından tehlikede olmazsın ama bunu bil ben istemiyorum boşanmak sahra daha fazla kaçıp, tehlikede olma diye diyorum

Sözleri nedensizce kalbimi acıtmıştı ve buna benim bile şaşıracağım bir cevap vermiştim

-Bende istemiyorum boşanmak akın

Ama onu sevdiğimden değil ailem için bu cevabı vermiştim, ama bir yanımda başka birşey var ama ne diyordu....