(Baran'ın Anlatımıyla)

Yepyeni bir gün yepyeni maceralar başladığına göre artık okula gitme zamanıydı.Hemen hazırlanıp evden çıktım. Sevde'yi almadan olmaz.Hemen kapısına gittim ve kapıyı çaldım. Tüm güzelliği ile kapıyı açtı.

"Baran!"

"Hayırlı sabahlar Sevde Sultan."

"Hayırlı sabahlar Baran"

"Hadi çabuk hazırlan, okul vakti."

"Tamam"

Hemen hazırlandı ve yola çıktık. Yolda beni durdurdu.

"Baran"

"Efendim Sevde"

"Yine kravatını bağlayamamışsın" dedi gülerek

"Of ya yine mi"

"Gel Baran gel"

Sevde kravatımı düzeltmişti. Bu olay döngü gibi liseden beri sürüyor.Daha fazla konuşmadan okula doğru yürüdük. Okula gelmiştik sonunda. Öğretmenler odasına girince herkes bir anda kendi arasında konuşmayı bırakıp ufak tefek sesler çıkartamaya başladılar.

"Ne oluyor arkadaşlar?" dedim.

"Ağzı olan konuşuyor mübarek" dedi Sevde

O anda herkes gülmeye başladı. Sevde haklı ağzı olan konuşuyor.

"Arkadaşlar müdür bir etkinlik düzenliyormuş" diyerek içeri girdi Hatice.

"Ne etkinliği?" dedi Sevde.

"Şiir okuma etkinliği" dedi Hatice

"Gerçekten!"

O sırada müdür içeri girdi ve

"Evet,Sevde Hocam. Görevli ise sizsiniz."

"Hayırlı olsun Sevde Sultan."dedim

"Teşekkür ederim Baran" dedi

"Sevde Hocam hangi öğretmenin,hangi öğrencinin,hangi şiiri okuyacağını siz belirleyeceksiniz" dedi ve odadan çıktı müdür.

"Baran" dedi Sevde

"Düşündüğüm şiir deme Sevde deme"

"Dedim bile"

"Ben onu nasıl ezberleyeyim Sevde?

"Ben orasını bilmem"

"Sevde sen herhalde kafanda listeyi yaptın" dedi Uraz

"Aynen öyle" dedi Sevde

"Listeyi bizimle paylaşacak mısın Sevde Sultan?"

"Baran sen Kaldırımlar şiirini

Uraz sen Akif İnan'ın Zaman şiirini

Kemal Ağabey sen Mescid-i Aksa şiirini

Mert sen Sessiz Gemi şiirini

Akif sen İstanbul'u Dinliyorum şiirini

Sait sen Aynalar şiirini

Süleyman sen Tahir İle Zühre Meselesi şiirini

Alaedddin sen Bir yudum insan şiirini

Ali sen Mihriban şiirini

Hatice sen Seni Düşünmek şiirini

Yıldız sen Dayan Kalbim şiirini

Semih Hocam siz Ağlamak şiirini

Duygu Hocam siz Anmak Unutmak şiirini

Zehra hocam siz Lavinia şiirini

Ben ise Yedi Güzel Adam şiirini ezberleyeceğim."

"Maşalllah" dedi Uraz

"Bencede" dedim.

O sırada zil çaldı

(Sevde'nin Anlatımıyla)

Öğretmenler odasından çıkıp sınıfa doğru ilerledim.Tabii akıllı dururlar mı hiç? Asla.Sınıfa girdim.

"Geldi Edebiyat Hocası, kesin yine şiir verecek."dedi Bora

"Oturun çocuklar" dedim

"Ho hoşgeldinzi hocam"

"Hoşbulduk Can"

Bir süre sessiz durdum.

"Çocuklar okulumuzda bir etkinlik düzenleniyor. O yüzden bazılarınıza şiir vereceğim."

"Ben demedim mi" dedi Bora

"Çocuklar şiir ezberleyecekler: Bora, Can,Cengiz ve Savaş" dedim. Ezberlemeyeceğini bile bile Bora'ya şiir vermiştim. Umarım ezberler.

"Can sen Canım İstanbul,Bora sen Ceviz Ağacı, Cengiz sen Aylak Göz, Savaş sen ise Erdem Bayzıt'ın Veda şiirini ezberleyeceksin." dedim

"Tamam ezberleriz hoca seni mi kıracağız" dedi Bora

Böyle demesini hiç beklemiyordum. Şaşırmıştım.

"Çocuklar size yaptığım kompozisyon yarışmasının iki kazananı var. Can ve Bora tebrik ederim."

"Hoca nedeni açıklamayacak mısın?" dedi Bora

"Tabii. Bora sen Nazım Hikmet'i çok güzel anlatmışsın. Can senin Necip Fazıl Kısakürek'i kendi dilinden anlatman ve ona şiir yazman müthişti."

"Te teşekkür ede ederim ho hocam" dedi Can

Hemen ders anlatmaya başladım.Her zaman ki gibi şiir ödevi verip dersi bitirdim. Okul çıkışı liseden beri gittiğimiz kafeye yine gittik. Artık bizi çok iyi tanıyorlardı. Her zamanki gibi herkes aynı içeceği çayı aldı. Ama tek farklılık masamızda bir sürü tatlı olmasıydı. Süleyman yapmıştı bunu. Çünkü Hatice'ye evlilik teklifi edecekti.Sohbet başlamıştı.

"Şiir dağılımı nasıldı ama? dedim.

"Mükemmeldi Sevde. On numara beş yıldız."

"Abartıyorsun Baran. Ezberlersin sen o şiiri"

"Öyle diyorsan öyle olsun Sevde Sultan"

"Ben ciddi ciddi söylüyorum şiirinden memnun olmayan var mı?"

"Yok Sevde sen merak etme ama sen kendi şiirini değiştir çok uzun" dedi Uraz

"Bence de Sevde. Değiştir ağabeyim şiirini." dedi Kemal Ağabey

"Tamam, Sakarya Türküsü'nü ezberlerim."

"Çok şükür" dedi herkes

"Hepiniz dert ettiniz herhalde" dedim

"Evet!" dedi hepsi birden

"Tamam anladım ya"

Sonra kısa bir sessizlik oldu.

"Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey,dünyanın en güzel sesinden en güzel şarkıyı dinlemek gibi birşey

Fakat artık ümit yetmiyor bana ,

Ben artık şarkı dinlemek değil, şarkı söylemek istiyorum" şiiri okumuştu Süleyman sonra Hatice'nin önüne diz çöküp

"Haticem ben artık seni biraz daha beklemek değil seni her seferinde görmek güzel sesini duymak senden uzak olmamak istiyorum. Benimle evlenir misin?"

Hatice şaşkındı. Hiç beklemiyordu böyle bir şey biraz bekledikten sonra"Eveeeet!" dedi. Eee bi zahmet. İlkokuldan beri seviyorlardı birbirlerini.

"Düğün birdi iki oldu" dedi Baran

"Aynen öyle" dedim

"Arkadaşlar başka evlenen var mı?Varsa söylesin aramızda kalmasın." dedi Uraz

Ses çıkmadı. Yıldız söyleyemezdi Mert'i sevdiğini. Çünkü onlar buna hazır değildi.. Oysa ne kadar yakışıyorlardı birbirlerine.Çok güzellerdi. Birinin Yıldız'ı desteklemesi gerekiyordu.Ben destekleyeceğim onu Ama Mertle de biri konuşmalıydı. Baran konuşurdu, Baran yardım ederdi bana.

(Baran'ın Anlatımıyla)

Yine Sevde ile beraber yürüyorduk.Resmen bir şiir gibi güzeldi.

"Ne güzel oldu. Hatice ile Süleyman." dedi

"Evet. Kavuştular birbirlerine"

"Bugün çok değişik bir şey oldu."

"Ne oldu Sevde Sultan?"

"Bora şiir ezberlemeye söz verdi"

"İnanmam"

"Gerçekten. Bence biraz sevgi görmesi lazımdı"

"Sadece senin derslerde öyle galiba"

"Neden ki?"

"Bugün dersle uzaktan yakından ilişkisi yoktu."

"Yarın gelip nasıl ders işlediğine bakacağım."

"Beklerim Hanımefendi"

"Gelirim beyefendi"

Evine geldiği için içeri girdi. Ben yine bu karanlık sokakta tek başına kalan bir insandım.Aklımın her köşesinde şiir dolaşmakta.

Uraz'ın şiiri Feride'ydi, Süleyman'ın şiiri Hatice. Benim şiirim Sevde'ydi bir türlü okuyamadığım şiirim

2. BÖLÜM SONU