Serkan'la biraz daha sohbet ettikten sonra eve döndüm. Eve vardığımda kapının açık olduğunu gördüm. Arkamdan kapıyı kapatmıştım. Silahımı çıkartmadan eve göz gezdirdim. Evet ev dağılmamıştı. Sonra balkonda birinin olduğunu gördüm ve balkona doğru ilerledim. Yanılmamıştım, balkonda gerçekten biri vardı. Ben girdiğimde bana dönerek

"Ben de seni bekliyordum"

"Neden?"

"İstihbarat çalışanımız için iki koruma seçtik. Bunlardan biri sensin Yüzbaşı Oğuz"

"Neden ben?"

"Senin kahramanlıklarını bilmeyen yoktur. Bu görevi de en iyi sen yapabilirsin."

"Zorunda mıyım?"

O sırada komutanım balkona girerek

"Zorundasın Oğuz"

Komutanımın demesiyle bu işi mecbur kabul ettim. Başka çarem yoktu. Akşam olunca telefona baktım. Bizim ekibinin grubununa Serkan yazmaya başlamış.

"Beyler bizim Oğuz bugün bir askerle az kalsa kaza yapıyormuş"

"Hiç duymadık kimmiş bu asker?" yazdı Ali

"Serkan sus elimden bir kaza çıkmasın!" yazdım.

"Binbaşıymış" yazdı Serkan

"Bizim burada hiç duyulmadı" yazdı Murat

"Bizde duyulmazdı zaten şeydenmiş..."

"Serkan bak evini basarım sus!"yazdım.

"Neydenmiş?" Yazdı Mert

"Binbaşı Sevda Yalçın'mış" sonunda yazdı.

"Vay yüzbaşına bak sen kiminle karşılaşmış!"yazdı Ali

"Güzel miymiş?" Yazdı Mert

"Nasıl görünüyormuş?"yazdı Murat

"Ne konuşmuşlar?"diye ekledi Murat

"Tüm bu soruların cevabı Oğuz'da" yazdı Serkan

İçimden bir ses tüm sorulara yanıt ver diyordu. Bir anda sorulara cevap yazmaya başladım

"Güzeldi. Uzun kahverengi saçlı ela gözlü zayıf ve uzundu. Az kalsa kaza yapacağımızı konuştuk."

"Etkilenmiş bizimki" yazdı Serkan.

"Yengemiz oldu beyler" yazdı Murat

"Aynen öyle" dedi Serkan

"Susun lan! Bu konu hakkında konuşmak istemiyorum. Bu konu hakkında bir şey okumak duymak da istemiyorum. Ayrıca etkilenmedim."

"Beyler etkilenmemiş duydunuz mu?" Yazdı Serkan.

Az sakin dur Serkan Az sakin dur. Ortalığı birbirine katmayı çok seviyorsun Serkan çok!

"Etkilenmemiş hali buysa etkilenmiş halini çok merak ediyorum"yazdı Ali.

O anda aklım kıza gitti. Etkilenmiş miydim kızdan? Etkilenmiştim. Bizimkilerin de eline düştüm. Grubu sessize aldım. Oturduğum yerden kalkıp bir şiir kitabı aldım ve rastgele bir sayfasını açtım. Karşıma Özdemir Asaf'ın Aşk şiiri çıktı. Şöyle sesleniyordu mısralar:

Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,

Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.

Bir ısıtır, bir üşütür,bir ağlatır,bir güldürür;

Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.

Bu şiir bana ne anlatmaya çalışıyordu? Ne anlamam gerekiyordu? Şiir kitabını hızla kapatıp sertçe masaya koydum.

Kalkıp kendime bir kahve yaptım. Kahveyi aldım ve balkona çıktım. Bugünkü işi düşündüm. İkinci koruma kim olacaktı onuda merak etmiştim. Havanın rüzgarlı olmasıyla dalgaların çıkarttığı sesler arasında hayallere daldım. Bir süre sonra içeri girdim ve kendimi yatağa attım. Uyumaya çalıştım olmuyordu. Bugünkü karşılaşmayı işi unutamıyordum.Boş boş tavanı izlemeye başladım. Bizim gruba baktım benden sonra bir saat aralıksız mesajlaşmışlar benim hakkımda. Kızamadım onlara nasıl olsa o kadar sene arkadaştık. O düşüncelerle uykuya dalmışım.