Ali’nin sırrını öğrendikten sonra, hayatımdaki her şey bir gölge gibi ağırlaşmıştı. Ali’nin geçmişi, karanlık ve acı doluydu, ama şimdiye kadar karşılaştığımız tüm tehlikeler onun yaşadıklarının yalnızca bir parçasıydı. Çünkü gerçekte ne kadar derinlere indiğimizi daha yeni anlıyordum.

O gün, okuldan çıktığımda Ali bana beklenmedik bir teklifte bulundu. Yüzü ciddi, gözleri kararlıydı.

“Elif, annemle bir köye gitmemiz gerekiyor,” dedi, biraz çekinerek. “O köyde babamla ilgili bazı cevaplar olabilir. Orası güvenli değil, ama artık bu belirsizlikle yaşamaktan bıktım. Benimle gelmeni istiyorum.”

Bu teklif beni hem heyecanlandırmış hem de ürkütmüştü. Ali’yi yalnız bırakmak istemiyordum ama aynı zamanda bu işin ne kadar tehlikeli olduğunu da biliyordum. İçimdeki tüm korkuları bastırarak ona “Tamam” dedim. Onunla bu yola çıkacak cesareti kendimde bulmuştum.

---

Ertesi sabah yola çıktık. Ali'nin annesi, bizi uğurlarken gözlerinde endişe vardı. “Köy lanetli bir yer, dikkatli olun,” dedi, sesi ürkek çıkıyordu. Bu sözler kalbimde bir ürperti yarattı. Köyün lanetli olduğuna dair hikayeleri çocukluğumda duymuştum ama bunun Ali’nin geçmişiyle bağlantısı olabileceğini hiç düşünmemiştim.

Uzun bir yolculuğun ardından köye vardık. Köy sessiz ve terkedilmiş gibiydi. Evlerin çoğu harabe halindeydi; çürümüş tahta kokusu ve yıkık dökük taşlar, orada uzun zamandır kimsenin yaşamadığını belli ediyordu.

Ali’nin yüzünde gerilimi görebiliyordum. Bu köy onun geçmişine, ailesine dair sırların saklandığı bir yerdi ve onun için burada bulunmak kolay değildi. Derin bir nefes aldıktan sonra, bana dönüp konuştu.

“Babamın geçmişte bu köyde yaptığı bir anlaşmazlık yüzünden hedef alındığını duymuştum. Bu köy, bizim hayatımızı mahveden insanların gizli buluşma noktasıydı. Ve o olaylardan sonra köy lanetlendi; nereye gidersek gidelim, o lanet bizim peşimizi bırakmadı.”

Onun bu itirafı, içimdeki korkuyu daha da büyüttü. Ama Ali’ye olan güvenimle bu korkunun üstesinden gelmeye çalıştım. “Buraya gelme amacımız ne, Ali?” diye sordum, biraz çekinerek.

Ali, köyün merkezine doğru yürümeye başladı. “Babamla ilgili daha fazla bilgiye ulaşabilmek için burada saklı kalmış bazı belgelere ihtiyacımız var. Babamın eski bir dostu, ona bir defter bırakmış. Eğer o defteri bulabilirsek, belki peşimizi bırakmayan bu tehlikeli insanlar hakkında daha fazla bilgiye ulaşırız.”

Köyün merkezine doğru yürürken, etrafımızdaki eski evler ve yıkık yapılar arasında ilerliyorduk. Hava kararmaya başladığında, içimde huzursuz bir his oluştu. Sanki bizi izleyen bir şey vardı; köyün sessizliği içinde bir gölge gibi hareket eden bir varlık. Ali de bu gerginliği fark etmişti, sık sık arkasına bakıyordu. Ama geri dönmek için çok geçti; burada cevaplar bulmamız gerekiyordu.

---

Köyün en eski evlerinden birine geldik. Kapı gıcırtıyla açıldığında, içeriye ürkütücü bir soğuk hava doldu. Ali’yle birlikte dikkatlice içeri girdik. Evde, eski kitaplar, çürümüş mobilyalar ve küf kokusu vardı. Etrafı aramaya başladık; her köşeyi dikkatlice inceliyorduk.

Bir süre sonra Ali, köşede duran eski bir sandığı fark etti. Sandığı açtığımızda içinden tozlu, yıpranmış bir defter çıktı. Bu, babasına ait olmalıydı. Defteri eline aldığında, Ali’nin gözlerindeki hüzün ve öfke bir arada parladı.

“Bu, babamın defteri,” dedi usulca. “Burada onun yaşadıklarına, aldığı tehditlere dair her şeyi bulabilirim.” Sayfaları çevirdikçe, babasının geçmişine dair karanlık detaylar ortaya çıkıyordu. Ali’nin babası, güçlü bir grup tarafından hedef alınmıştı ve bu grup, sırlarını korumak için her yolu denemişti. Babası, ailesini korumak için sürekli bir kaçış hayatı yaşamıştı.

Ancak bu sırada kapının arkasından bir ses duyduk. İkimiz de birden durup nefesimizi tuttuk. Adımlar, ahşap zemin üzerinde yankılanıyordu. Kapı aralığından baktığımda, dışarıda birinin gölgesini gördüm. Bu, Ali’nin peşindeki adamlardan birine mi aitti, yoksa köyde başka bir tehlike mi vardı?

Ali’ye baktım, gözleri kararlıydı. “Elif, burada güvende değiliz. Defteri aldık, hemen buradan çıkmamız gerekiyor,” dedi.

---

Köyden çıkmak için hızla hareket ettik ama içimdeki huzursuzluk artmıştı. Köyde dolaşan o gölge, bizi takip ediyor gibiydi. Koşarak köyün dışına çıktık ama arkamızı döndüğümüzde, gölgeler sanki peşimizi bırakmamıştı.

Bu lanetli köyden çıkarken, Ali'nin gözlerinde kararlılığın yanında derin bir korku da vardı. Artık gerçeğe daha yakındık, ama aynı zamanda tehlikeye de...