Gecemizi aydınlığa çevirmeye ne dersiniz? :) ✨

Bölüm kapağımız yukarıdadır.

Hoş geldiniz.

***

Al şimdilik benden onu,

Küçük parçalara bölerek çıkar gökyüzüne.

Gecenin en koyu karanlığında bile,

Parlasınlar gökyüzünde.

djaadja

Parçalanmış bir ruh, dört bir yana dağılmıştı. Tanrı gerçekleştirmişti onun dileğini. Sonsuz ebediyete karşın bölmüştü ruhunu. Savurmuştu gökyüzüne. Onun sonsuzluğuna karşı ruhsuz bir beden istemişti. Yaşayan bir ölü misali. Bencildi. Küçük kızı, yanlızlığına karşın yanında istemişti.

Bir ağaç gibi.

Ağaçlarda canlıdır yaşam belirtisi vermemelerine rağmen. O küçük kız da, sonbaharda bir ağaçtı artık. Ne zaman tamamlanmaya başlarsa mevsim o zaman ilkbahara dönecekti. Her tamamlanma yeni bir yaprak getirecekti.

Ama bir problem vardı. Evrenin yegane kuralı hiçbir iyilik karşılıksız kalmazdı. Tanrı küçük kıza adama inat bir iyilik yapacaktı. Onu kötülüğün ana kucağından kurtarıp kısa bir süre de olsa iyilikle sarmalayacaktı.

Yazgı değişmişti. Tanrı asırlar boyunca dokunmadığı hatta belki de varlığını unuttuğu yazgıyı değiştirmişti.

Roller değişmişti.

Senaryolar değişmişti.

Tanrı'nın insanoğluna asırlarca vaadettiği iyilik, suistimal edilmişti.

Tanrı, iki seçenek sundu.

Ölmek isteyen insanlarken, ölümden korkanlar da onlar oldu.

Herşeye rağmen yaşamayı seçtiler yazgıyı bilmeden.

Her bir son artık yeni bir başlangıç getirmeyecekti.

Her bir son da, yine başlangıca dönülecekti...