27.Bölüm

Polis memurunun sözüyle şoka giren iki adam birkaç dakika kala kalmışlardı. Sonunda ise Polat bana başını çevirmiş “Bunu sen mi yaptın Gaye?”dedi hayal kırıklığıyla tam cevap verecekken Burak’ın telsizinden “Komiserim Haluk Kartal yakalandı. Tekrar ediyorum Haluk Kartal yakalandı.”diyen ses yükseldi. Evet her şey bitmişti. Artık bütün belalardan kurtulmuştum. Onların bulamadığı adamı tam 3 günde bulmuştum. Ailemi güvence altına aldım.Derken tam o anda Burakla Mira kaçırılmış ve bu olay ise benim işime yaramıştı. Evet onların yaşadığı her şey gerçekti. Ama Burak’a önceden atılan Mira’nın fotoğrafı bizim için çok iyi olmuştu. Burak’ın polis olması bizim işimize şöyle yaramıştı,takip cihazını kolay alabilirdi. Onların bulamayacağı yere koymuş ve bilerek yakalanmıştı. Diğer polislerin hepsi çelik yelek giyerek onları takip edip yerlerini bulmuşlardı. Ariyetten takip cihazının da olması bize ekstra fayda sağlamıştı. Cihazı ise maalesef vurulduğu zaman koymuştu Burak. Bu sıra ise Alazlarla birlikte olan Berkan’la iletişime geçmiş ne plan yaptıklarını öğrenmiştim. Ama Alaz beni bayıltmış planımı bozmuştu. O yüzden c planına geçiş yapmışlardı. Onların açıklarını bulmaya çalışıyorduk ama yoktu. Bu yüzden sadece beni alıkoymalarından dolayı şikayet etmiştim. Zaten tutuklanmalarını istemiyordum. Sadece onlara ders vermek istiyordum. Alaz’ın bana ilaç vermesi işime yaramıştı. Amcamla konuşmuş eve bir sürü koruma yığmıştım. Babamla arası bozuktu ama benimle arası çok iyiydi. Sonra ise bütün olanlarına ona anlatmış adamı kolaylıkla yakalamıştık. İçeride çürüyecekti. Ama ilk önce hesap soracaktım.

“Sana diyorum Gaye.”diye konuşan Polat’a baktım. Sırıtarak onlara doğru yürüdüm.

“Asıl oyun öyle oynanmaz böyle oynanır canım abicim.”dediğimde inanmak istememiş gibi bana baktı. Alaz ise duygularını belli etmiyor sadece boş bakışlar atıyordu. Onlar beni bu hale getirmişti. Onlardan intikam almayacağıma o kadar iyi inandırmıştım ki şimdi ise onlara sanki tanıdıkları Gaye değilde başka biriymiş gibi davrandığımdan şaşırmışlardı. Bu ise benim hoşuma gidiyordu. Ben Gaye Derin Öztürk’tüm. Ben bir kadındım. Kimse benim hayatıma yön veremezdi. Ben güçlüydüm ve bütün kadınlar güçlüdür. Sadece kendilerinin farkında değillerdir. Bir olay yaşarsınız ve o an dünya başınıza yıkılmış gibi hissedersiniz. Evet öyledir ama o olayın sizin içinizdeki gücü ortaya çıkaracağının farkında değilsinizdir. Bende öyle hissetmiştim, dipte olduğumu ve artık ayağa kalkamayacağımı biliyordum. Ama hayatımın benden bağımsız yönlendirildiğini hissettiğimde kendimi sorguladım. Ben ne yapıyorum, ben bu değilim dedim kendime. Ayağa kalk kızım ve harekete geç. Sen bu değilsin. Kendime gelmiş ve hamlelerimi yapmıştım. Şimdi ise herkes asıl benim kimliğimle tanışıyordu. Berkan ve Burak’ın bile şaşırdığını görmüştüm. Bu kadar acımasız olmamı beklemiyorlardı. Ama asıl bombamı patlatmamıştım.

“Bunu yapamazsın Gaye.”dedi Alaz sert ses tonuyla. Tabi şaşırırdı onu içeri atabilecek bu gücü nerden bulduğumu düşünüyordu. Şansıma canım üvey amcam milletvekiliydi.

Ona alayla sırıtarak “Yaptım bile Alaz Demiroğlu.”dedim o ise benim bu halime tepki göstermeyip sadece bana doğru yürüdü. Tam polis memuru engelleyecekti ki durdurdum. Merak ediyordum,ne söyleyecekti. Burnumun dibine kadar girmiş alev alev yanan gözleriyle ilk önce yüzümü inceledi. Sonra ise kafasını kulağıma doğru eğip “Benden de çakal çıktın sevgilim. Beni içeri tıkacak gücü nerden buldun bilmiyorum ama onu bulacağım. Bizimle oyuncak gibi oynadın. Bunun bir bedeli olacak güzelim.”dedi ben ise yakınlığından dolayı hızlı atan kalbime küfür edip sanki hiç hızlı atmıyormuş gibi ona daha da yaklaştım.

“Artık çok geç Alaz’cım. Biliyorum seni orada fazla tutmazlar ama bu bile sana yeter.”deyip tam çekilecekken bu sefer kulağına değil yüzüne doğru eğilerek “Benimle oynadığınız zamanlara say eski sevgilim.”deyip pis bir sırıtış atarak geri çekildim. O ise ilk defa bocaladığını gösterip geri adım attı. Sanki benim bu halime inanamıyordu. Çünkü eski Gaye bu kadar ileri gitmezdi. Evet bazı şeylere giderdi ama içindeki vicdanı onu engellerdi. Hem sevgisi hemde vicdanı sızlar onlara kıyamazdı. Ama ben abim öldükten sonra acayip değişmiş ama bunu etrafındakilerine yansıtmamış bir insandım. Onlar beni eski Gaye zannediyorlardı ama değildim. Bu hayat benden abimi ve dedemi almıştı. O bana acımasızdı. Ben niye acımasız olmayayım ki değil mi?

“Sen kimsin?”dedi Alaz sessizce sadece ben duymuştum.

“Ben abisi öldükten sonra değişen ve acımasız olan Gaye Derin Öztürk.”deyip onları orada bırakıp evden çıktım. Şimdi ki rota Haluk’tu. Benimle derdi neydi öğrenecektim.

Hemen bir taksiye atlayıp karakola gittim. Burak’ın ismini vererek adamla konuşmak istediğimi söyledim. İlk başta itiraz etselerde sonradan kabul etmişlerdi. Çok baskı yapmıştım, onlarda dayanamayıp kabullenmişlerdi. Bir polis memuruyla birlikte girecektim. Herhangi bir tehlikeye karşı önlemdi.

İçeri girdiğimde ilk tuhaf bir koku yayılmıştı. Sadece tavanda tek bir ışık yanıyor, bir masa ve iki tanede sandalye vardı. Haluk başını masaya dayamış öylece duruyordu. Kafasını kaldırmamıştı. Sandalyeyi gürültülü bir şekilde çekip oturduğumda kafasını hafif kaldırmış bana bakmıştı. İlk hiçbir tepki vermemişti,sonra ise gözlerini büyüterek bana baka kalmıştı. Onun bu haline gülüp kafamı hafiften salladım.

“Sen…sen nasıl yaptın? Beni nasıl buldun?”

“Ben bulurum. Asıl sen kimsin de bana bulaşıyorsun onu söyle.”

“Ben senin o kaltak olacak annenin kocasıyım. Seni bana tercih eden annen.”diyip kahkahasını attı. Ben ise hiçbir mimik oynatmadan sadece bakıyordum.

“O kadın benim hiçbir şeyim değil. Ama sen benim niye peşindesin onu söyle.”

“Söylersem yıkılırsın biliyor musun cici kız?”

“Sana bir şey sordum neden benim peşimdesin.”

“Annenden dolayı peşindeyim. Dedim ya sana ilk beni tercih eden kadın sonra seni seçti. Sonra kaçtı buldum ve öldürdüm. Onu senin yüzünden öldürdüm. O yüzden sende öleceksin.”dedi burnumun dibine girmeye çalışarak ben ise onun bu laflarına sadece kahkaha attım.

“Bu halde mi öldüreceksin?”dedim elimle halini göstererek o ise

“Burda olduğuma fazla güvenme birkaç güne çıkarım.”

“Çıkamazsın neden biliyor musun? Benim amcam milletvekili ve seni hapiste süründürecek.”dediğimde şok olmuş şekilde bana baktı.

“O yüzden bana böyle palavra atmayı bırak. Buna anca o iki salak inanır.”

“Zeki kızsın.”dedi sanki pes etmiş gibi

“Doğru bahaneydi. Seni öldürmem için biri beni tuttu. Kim olduğunu bilmiyorum sadece telefondan bana mesaj atıyor ve ben yapıyorum. Yüz yüze hiç buluşmadık. Her şeyi o ayarladı ve ben yaptım.”

“Aferin gerizekalı.”deyip sinirle yüzüne yumruk attım. O ise acıyla bağırmış arkamdan bana bağırıyordu. Odanın kapısını kapatıp karakoldan çıktım. Artık her şey bitmişti ve yok olmanın zamanı gelmişti. Ailemi amcama emanet ederek buralardan gidecektim. Peşimde hala birinin olduğunu biliyordum. O yüzden ortadan kaybolup herkese kendimi unutturacaktım. Bu en başından beri planımdı. O yüzden Berkan’a hiçbir şey anlatmamıştım. Eğer ona anlatsaydım, beni bulabilirlerdi. Elimde ki telefondan bütün bilgilerimi silmiş sanki biri düşürmüş ve bende bulmuşum gibi nöbet tutan polise vermiş karakoldan gitmiştim.