Ölmüştü, bebeğim ölmüştü koruyamamıştım onu. Ben nasıl bir anneyim, böyle annemi olurmuş, bebeğini koruyamayan kadına anne mi derlermiş.

*

Genç kadın yara bere içinde küf kokan odada duvara sinmiş bir şekilde sarsılarak ağlıyordu bebeğinin kaybı onu perişan etmişti. Sahi ne kadardır buradaydı ki, kaç gün geçmişti hala bulamamışlar mıydı onu bu saatten sonra kurtulsa yaşayabilir miydi artık bebeği ölmüştü onu biricik oğlunu kaybetmişti. Odası hazırdı mavi tonlarındaki odayı kocasıyla büyük bir hevesle hazırlamışlardı, kapıda oğlunun adı yazılıydı ne yapacaktı şimdi genç kadın.

Yaşar mıydı artık onuda yaşatırlar mıydı, ölmeme az kaldı diye düşünüyordu yattığı pis odada, bacaklarının arasından süzülen kan ve kasıklarındaki keskin acıya dayanamıyordu, yüreğinin acısı canını çok yakıyordu bebeğini kaybetmişti.

*

Genç kadın artık acıya dayanamıyordu çok ağrısı vardı biraz uyusa ne olurdu ki çok soğuktu kaldığı oda, biraz gözlerini dinlendirmeye karar verdi artık kaybedecek bir şeyi yoktu.

Çok kısa oldu ama giriş kısmı olarak kabul edin lütfen çünkü asıl olarak bir sonraki bölümde başlıyoruz kitaba. 💙💙