Dünya’nın unutulan ve sonradan hatırlanan o eşsiz toprakları... Ardena... Nice krallıkların hüküm sürdüğü ama o uğursuz kara topraklarında kimsenin barınamadığı bir ölüm çukuru. Nice soyların başlayıp bittiği, nice ırklar ve yaratıkların doğup öldüğü Ardena Toprakları... En sonunda geriye ne mi kaldı? Elçiler ve Bekçiler. Kalan son iki krallık... Ve o topraklarda yaşamaya çalışan başıboş gezen onca insan. Ardena’nın bir kaderi vardır. Derler ki; suyu hırçın bir deniz kadar öfkeli, toprakları kuvvetli bir zehir gibi acımasız ve ormanları bir hançer gibi keskin, soğuktur. Ardena, namıdiğer Ölüm Meleklerinin diyarı. Elçiler ve Bekçiler. Geriye kalan son iki krallık. İki krallık da birbirlerinden hırslı ve güçlü. Fakat onlardan daha güçlü olan bir şey vardı. Tüm kâinatın en güçlü ve en tehlikelisi... Karanlığın Yüzüğü ve onun yegâne bekçisi, saf karanlığın elçisinin ve de kor alevin bekçisinin yegâne kızı. Anastasia. Anastasia için ne Ardena ne de Dünya bir savaş değildi. Anastasia için tüm bunlar birer oyundu. İnsanlar ise onun kuklalarıydı. Ölüm meleklerinin diyarında herkesin görebildiği bir ölüm meleği vardı artık. Herkesin görüp, işitip, dokunabilip, hissedebileceği bir ölüm meleği. Bu artık iki krallığın savaşı değildi. Anastasia ve krallıkların savaşıydı. DİKKAT! TETİKLEYİCİ UNSURLAR İÇERMEKTEDİR!

Yıllarca şizofreni bir anne tarafından hem psikolojik hem de fiziksel şiddete maruz kalan Beste Güneş, hayatın bir başka yüzünde akıp giden rengârenk bir hayatla tanışır. Zamanla kendisinin ve yeteneklerinin farkına varan Beste, hayatlarına girdiği rengârenk insanlarla yaşamayı öğrenir ve başlarına gelen türlü zorlukları birlikte aşmayı öğrenirler. Bütün bunların yanı sıra güven, sevgi, dostluk, kardeşlik, aile gibi türlü sınavlardan geçmek durumunda kalır. GÖKYÜZÜNÜN, YERYÜZÜNE BULUŞMASININ HİKÂYESİNE HAZIR MISINIZ?

KARANLIĞIN YÜZÜĞÜ SERİSİNİN DEVAM KİTABIDIR. BU KİTABI OKUMAK İSTİYORSANIZ ÖNCE `ÇARESİZ KRAL` KİTABINI OKUMANIZ GEREKMEKTEDİR... KARANLIĞIN YÜZÜĞÜ SERİSİ: 1-ÇARESİZ KRAL 2-GÖLGESİZLER 3-??? 4-??? GÖLGESİZLER TANITIM: Ardena’nın ölü kumları üzerinde bir başına kalan Kral Chris Finch, dört bir yandan krallığını tehdit altında bırakan güçlü istilalarla karşılaşır. Bekçiler Krallığı’nın Koruyucusu olan Kral Chris Finch, düşman krallık olan Elçiler Krallığı ile hâlihazırda bir çatışma halindeyken bir başka taraftan da yeni bir ırk olduğu düşünülen GÖLGESİZLER adında yeni bir tehlikeyle karşı karşıyadır. GÖLGESİZLER Örgütünün başındaki kişinin kim olduğu hâlâ büyük bir gizemi içinde barındırırken her iki krallık da onların Anastasia’nın örgütü olduğunu düşünür. Kral Chris, kaybettiği gücüyle, kız kardeşi Saf Karanlığın Yegâne Bekçisi Prenses Rosemarry Finch’e yalvarır ve Çaresiz Kral, krallığını kurtarmak için bir süreliğine kendi tahtından ve tacından vazgeçer. "Ölüm her zaman son değildir. Ölüm bazen bir başlangıçtır. Ölen kişinin olmasa da ölen kişinin ardında bıraktıklarının başlangıcıdır."

KARANLIĞIN YÜZÜĞÜ SERİSİNİN DEVAM KİTABIDIR. BU KİTABI OKUMAK İSTİYORSANIZ ÖNCEKİ KİTAPLAR OLAN `ÇARESİZ KRAL` VE `GÖLGESİZLER` KİTABINI OKUMANIZ GEREKMEKTEDİR. KARANLIĞIN YÜZÜĞÜ SERİSİ: 1-ÇARESİZ KRAL 2-GÖLGESİZLER 3-GÖKYÜZÜNÜN ÇOCUKLARI 4-??? Rivayet der ki... Bir zamanlar, krallıkların kaderini belirleyen iki kadın karşı karşıya gelmiş. Biri yıkımın tohumu, ölümsüz korkunun simgesi: Anastasia. Diğeri, yüzüğü taşıyan kız, halkın umudu ve kendi karanlığının efendisi: Rosemarry Finch. Topraklar çatırdamış, rüzgâr susmuş, gecenin içinde yankılanan tek ses onların kelimeleri olmuş. “Sen benim kuklamdan başka bir şey değilsin,” demiş karanlıkta yükselen o soğuk ses. “Bu oyunu ben yazdım. Sen sadece oynuyorsun.” Rosemarry bir an bile titrememiş. “Senden korkmuyorum.” demiş. Lakin rivayet odur ki, o anda kalbi Ares’in adıyla bir anlığına sarsılmış. Çünkü karanlık, en çok korkunun içinden yürürmüş. Anastasia, gözleriyle geçmişin aynası gibi, yüzüğü işaret etmiş. “İktidarının sebebi benim. Sen, daha en başında bana yenildin.” Fakat Rosemarry başını kaldırmış, “Hayatta kalmamı sağlayan şey senin gücün değil. Benim.” demiş. O vakit bir dere kenarından su içen serçeler bile dönüp şaşırmış. Bu kararlılık, bu keskinlik ve bu hırs... Bir taşı bile yerinden oynatabilecek kadar güçlü ve ormandaki hayvanları bile kendisine hayran edecek kadar büyülüymüş. Derler ki, o anda yıldızlar bile yer değiştirmiş. Çünkü ilk kez karanlık olanla, karanlıktan doğan karşı karşıya gelmiş. Ve her hikâyenin bir başlangıcı olduğu gibi, bu karşılaşma da bir sonun habercisiymiş. İşte o geceye Gölge Gecesi derlermiş. Krallıkların kaderi fısıldanırken, rüzgâr hâlâ o sözleri taşıyormuş. “Görüşürüz… Saf Karanlığım.” Ve yine rivayet odur ki; o söz, hâlâ gökyüzünde bir beşik gibi tıngır mıngır sallanır, bir kâbus gibi Ardena’nın en derin boşluklarında yankılanırmış.