Işıl'ın gözünden...

Bir sonbahar gecesi. Soğuk, sisle kaplanmış bir atmosfer, yavaş adımlarla ilerliyorum. Ormanın içinde karanlığın ortasında etrafıma bakınıyorum. Bir sona doğru yaklaşırken göz yaşlarım usulca özgür kalıyor. Sesim yankılanıyor. Göğe doğru, son kez haykırıyorum.

"Gitme!"

Biliyorum. Bir hata yaptım. Dönüşü olmayan bir sona ilerlerken.

Uzaklaşıyordu, ormanın derinliklerine doğru. Ta ki gözden kaybolana dek arkasından koşturduğum...

Başımda ağrı ve kalbimde bir sızı. Kimin peşinden koşturuyordum?

Peşinden koşmak...?

Anlamsızca başımı elimle tutuyordum. Burada ne işim vardı benim? Ellerime değen göz yaşlarıyla, elimi yüzüme değdirdim. Ağlıyor muydum?

Soğuk, çok soğuk. Titriyordum.

Montuma sıkı sıkıya sarıldım. Gözlerimi kıstım. Fener ışıklarına doğru bakıyordum.

Melisa, "Selin hanım!"

Birkaç korumayla yanımda bitmişlerdi.

Anlamsız bir ifade ile bakıyordum.

Melisa, "Yine mi korumaları atlatarak buraya geldiniz?"

Demek her zamanki hava alma rutinlerimden biri sonucu buraya gelmiştim.

Selin, "Gece temiz hava beni sakinleştiriyor."

Başıma tekrar bir ağrı girmişti. Bir ağaca dayandım. Koluma Melis girdi.

Selin, "Ancak bu gece iyi gelmemiş gibi gözüküyor."

Tekrar doğruldum.

Selin, "Eve dönelim."

Ormandan uzaklaştığımız sırada arkamda çok önemli bir şeyi bırakıyormuş gibi hissediyordum. Ormandan çıkarken son adımımı attığım sırada kalbim cız etti. Arkamda birinin beni gözetlediğine dair bir his belirdi içimde. Göz yaşlarım tekrar süzülürken hafifçe ormanlık alana doğru bakıyordum.

Melisa, "Selin hanım artık dönmeliyiz, çok geç oldu."

Hafifçe başımı salladım. Bir tık yıkık bir şekilde eve dönüyordum. Korumalarla çevrilmiş hapishaneme, 7/24 gözetim altında olduğum yere dönüyordum, Melisa ve korumalarla.

Ormanlık alandan çıktığımızda ay ışığının aydınlattığı atmosferde rüzgârda uçuşan yaprakların yanımdan geçişi, etrafa nefis bir koku yayıyordu.

Aklıma annemin hatırası geliyordu. Derince kokuyu içime çektim. Avucuma düşen yaprağı rüzgara bıraktım. Diğer yapraklarla özgür olabilsin diye.

Şu an korumalarla çevrili bu alandan bir gün kurtulacaktım...