•Herkese Merhaba,nasılsınız?

•Size güzel ve inanılmaz bir hikaye getirdim.

•Lütfen Satır aralarında buluşalım.

•Desteklerinizi bekliyorum.

●Keyifli okumalar dilerim.💖🫂

◇Tarihleri yazalım.🫰

02.05.24💋

♡Gerçekten çoookkk heyecanlıyım.

◇Bu hikaye tüm kırgınlıklarımızı, içimizde kalan her şeyle yüzleşmemizi sağlasın.Ve sen hayatın tüm gerçekleriyle yüzleşmeye hazır mısın?

▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎

•Ada Gümüşcü:

Ben Ada ,25 yaşındayım.Psikoloji mezunuyum.Bu görmüş olduğunuz Ege'nin incileri hep bizimdi eskiden,ta ki o bizden alana kadar.Ama kendime bir söz vermiştim,bu adaletsiz hayattan hakkımı alacaktım.

♡

•Derin Yener:

Ben Derin,24 yaşındayım.İstanbul da yaşıyorum.Ailemin bir hastanesi var,ben de orada mesleğime yeni başladım.Her şey o güne kadar normaldi fakat o gerçekten sonra hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı.

♡

•Kumsal Şahin:

Ben Kumsal,22 yaşındayım.Mimarlık bölümü okuyordum fakat maddi sıkıntılardan dolayı okuluma ara verdim.Ben bu yaşıma kadar hiç huzurla yaşamadım.Çünkü yetimhanede yaşadım.Hayat bana acımasa da adil davranmasa da yaşıyordum itile kakıla...

♡

•Poyraz Turgut:

Ben Poyraz,İtalya da yaşıyorum.27 yaşındayım.Türkiye'ye on yıldır gelmiyorum çünkü beni tutacak hiçbir sey kalmamıştı orada.Tek bir şey vardı o da intikam ateşi.

♡

•Kaya Sepetçi:

Ben Kaya,Ege de yaşıyorum.24 yaşındayım.Babamın incir bahçeleri var.Bozdoğan da en çok bahçesi olan ikinci kişi biziz.Ben de her şeyden sorumlu bir şekilde işlerin başında duruyorum.

♡

•Buğra Yavuzoğlu:

Ben Buğra, Bozdoğan da yaşıyorum.26 yaşındayım.Büyük bir işletmem var,mermer satıyorum.Bir de babamdan kalan küçük bir çifliğim var.

♡

•Tanıtım•

Ben Ada.Ege'nin,Bozdoğan'nın Ada'sı.Burası benim memleketim,Ege'nin incisi...Benim ise hayatımı mahveden yer.

Bozdoğan adını bir aşiretten almıştır.Bizim burada küçük aşiretler vardır.Onların başında ise Bozdoğan aşiretinin oğlu, Baran Bozdoğan var.

Burada görmüş olduğunuz çoğu yerde babam'ın emeği var.Görmüş olduğunuz,bastığınız her toprakta bizim emeğimiz var.Buralar eskiden bizimdi.Peki ne mi oldu?

Bu incir tarlalarını,tarlamızı Bozdoğan aşireti babamdan zorla aldı.Ve ben de babamın ölümünün ardından,bir söz verdim ona.

'Hakkım olanı fazlasıyla alacaktım.'

Hayat beni oradan oraya sürüklerken, ben ne yapacağımı bilmiyordum.Tek bildiğim bi an önce bu zindandan kurtulmalıydım.Ne olursa olsun dayanıp,verdiğim sözü tutmalıydım.

Ve o gün bir mektup geldi.Kimden geldiğini bilmeden açtım zarfı.

Kaşlarım çatılırken,şaşkınlıkla okumaya devam ettim.Gözlerim bu satırları defalarca okurken,hayat bir kez daha kazık atmıştı bana.Hem de hiç beklemediğim yerden.

Hayatımın akışı hızla akarken,sular hiç durulmuyordu. Bir yandan evlenmek zorunda olduğum bir adam.Ha! bu arada o normal biri değil, onu söyleyeyim de...

Diğer yandan hiç bilmediğim iki kişi.Nasıl olduklarından , nerede yaşadıklarından bir haber olduğum kardeşlerim.

Bakalım bu hikayede yanan kim olacaktı?

Bakalım bu sefer bu geçmişten,bizden çalınan o yıllardan hakkımızı alabilecek miydik?

Ne olursa olsun bana öğrettiğin her şey için teşekkür ederim sevgili geçmiş.

Ve sen, hep var ol süslü tanem.

*Son*

•

•

•

♡Oy ve yorum yapmayı unutmayın.

*Fikirlerinizi alalım?