12.Bölüm Kurtuluş

❗Sayın ve sevgili okuyucularım, bu bölüm maalesef argo kelimeler içerir rahatsız olabilecekler için not düşmek istedim.

*******************************************************************************************************************************************************************

İpar Arslanbey

Yanağımdaki sızı ve keskin bir karın ağrısıyla uyanmıştım. Gözlerimi zor da olsa açtığımda farklı bir oda da ve yanımda anlamadığım bir makine vardı. Dışarıdan gelen ayak sesleriyle uyuyormuş taklidi yapmaya başladım. Kapı açıldıktan 1 dakika sonra üzerime yine buz gibi su atılmıştı. Titreyerek gözlerimi açtığımda üçünün de burada olduğunu gördüm. Ben onlara bakarken kısa olan konuşmaya başladı;

“Evet kızıl hazır mısın bakalım?”

“Yine ne yapacaksınız Allah'ımın cezaları?”

Konuşmayı uzun olan devam ettirdi;

“Sevgilin ve abilerin seni eminim ki çok merak ediyordur. Bu yüzden onlara bir arama yapacağız” sözünü tamamladıktan sonra telefonunu çıkardı ve mesaj yazmaya başladı. Sonra diğer adamlara kafa salladıktan sonra adamlar bana doğru gelmeye başladılar. Onlar geldikçe ben daha çok çığlık atıyordum. En sonunda o pis elleri üzerimde dolaşmaya başladı. Kıyafetlerimi çıkarmaya başladıklarında artık tekme atarak bağırıyordum.

“Çekin o pis ellerinizi üzerimden şerefsizler”

“P*çler”

“Beni bulduklarında sizi gebertecekler”

Sadece iç çamaşırlarım kalana kadar beni soydular, tekrar bağladılar ve ağzımı bantladılar. İşleri bitince geri çekildiler ve öylece beni izliyorlardı. En sonunda uzun olan telefonunu çıkardı ve aramaya başladı. Telefonun karşı tarafından Boran abimin sesini duydum;

“S*keyim” ardından Faysal'ın sesini duydum

“Hepinizin *mına koyacağım”

Ben banda rağmen bağırmaya çalışıyordum. En sonunda uzun olan konuşmaya başladı;

“Merhabalar, dedik ki şimdi siz bu kızılı özlemişsinizdir benim de vicdanım sızladı, bir abi kardeşle aşıkları buluşturayım da bunu da bir sürprizle yapayım bence iyi demişim” deyip kahkaha atmaya başladı ardından sustu ve ciddi bakmaya başladı. Bence bipolardı. O sırada abimler küfredip duruyordu. Uzun, şişman olana kafasını salladı ardından kısa olanla birlikte bana doğru gelmeye başladılar ve ben iplerin el verdiği kadarıyla çırpınıyordum. Kısa olan bir anda bana buz gibi suyu başımdan aşağı döktü, şişman olanda o garip makineden çektiği kablolarla bana doğru geldi. Ne yapacaklarını anlamadığım için daha çok çırpınıyordum. Şişman olan o kabloları bileklerime bağladı. Sonra da uzunun sesini duydum;

“İşte sürpriziniz” sözü bittiği anda bana elektrik vermeye başladılar. Ben o kadar çok debeleniyordum ki artık iplerden kan akıyordu. Sonra bir anda durdu. Uzun olan konuşmaya başladı;

“Bence biraz daha arttırmalıyız” dedi. Ben artık ağlıyordum ki bir anda daha fazla elektrik vermeye başladılar. Ben bandı yırtmış ve çığlık çığlığa bağırıyordum. En sonunda elektrik vermeyi kestiklerinde gözüm kararmaya başlamıştı ve benim son sözüm “yardım” oldu.

🐚

Boran Arslanbey

Tam tamına 5 gündür İpar kayıptı. Artık aramadığımız kimse kalmamıştı bu yüzden polis karakolunda ki arkadaşımın ofisinde sabahlıyorduk. 3 gün önce Faysal'ı aradıklarında anlattığına göre İpar çok kötü durumdaydı. Ben hala kara kara düşünürken telefonuma mesaj geldi. Mesajda şöyle yazıyordu “Kardeşinin sana 5 dakika sonra bir sürprizi olacak” ben okuduktan sonra bağırmaya başladım;

“Salih, Karan , Faysal çabuk buraya gelin” onlar telaşlı bir şekilde geldiklerinde mesajı okuttum. Hemen Salih bizi telefondan arama gelme ihtimaline karşı telefonu dinleyebilecekleri bir odaya aldı. Hepimiz odada benim telefonuma bakıyordu. Tanımadığım bir numaradan gelen görüntülü aramayı hemen açtım ve açtığım an İpar'ın çıplak vücudunu görmemle küfürü bastım. Aynı şekilde Faysal'da küfrediyordu. Biz İpar'a odaklanmışken arkadan bir adam konuşmaya başladı;

“Merhabalar, dedik ki şimdi siz bu kızılı özlemişsinizdir benim de vicdanım sızladı, bir abi kardeşle aşıkları buluşturayım da bunu da bir sürprizle yapayım bence iyi demişim” ben şimdi onun gelmişini geçmişini geleceğini s*kerdim de söz konusu kardeşimdi. Konuşması bitti an toplamda kardeşime tam 7 dakika boyunca elektrik verdi ve İpar bayıldığı gibi kamera kapandı. Canımın içine işkence çekerken benim içim parçalandı ama güçlü olmalıydım, kardeşim için güçlü olmalıydım. Akan gözyaşlarımı sildikten sonra sinirle Salih'e baktım ve o da onayladı. Dayan kardeşim senin için geliyoruz...

🐚

Faysal Karatürk

İpar'ım, gözümün bebeği, benim küçük sevgilime gözümün önünde işkence ettiler hepsi de benim salaklığım yüzünden, 5 gün önce ne yapacaklarını beklemeyip yanına gitseydim belki de şuan işkenceye maruz kalmayacaktı. Offf Allah'ım offf. Telefon kapandığında Salih'e baktım o da onayladığında kahrolmuş bir şekilde ayağa kalktım. Hep birlikte saptanılan yere doğru gidiyorduk fakat ben hala korkuyordum. Ya biz oraya gittiğimizde herşey için geç kalmış olursak? Ya başına gelenler için benden ayrılırsa veya beni hiç affetmezse?” Ya bu olanlar yüzünden ailesinden uzaklaşırsa? Ben düşüncelerle boğuşurken araba durdu. Ve durduğu gibi binanın içerisinden 2 el silah sesi yükseldi. Yoksa...

🐚

İpar Arslanbey

Gözlerimi açtığımda neler olduğunu hatırlayamadım. Daha sonra neler olduğu aklıma dank etti ve üzerime baktım, giyiniktim. Kim girdirmişti ki beni? Umarım o şerefsizler değildir. Etrafa baktığımda odada tek başımaydım. Fakat etrafta araba sesleri geliyordu. Bir anda odanın kapısı açıldı. İçeriye şişman olan girdi. Bana baktı sırıttı ve konuşmaya başladı;

“Evet kızıl yollarımız şimdilik ayrılıyor ama kendimizi çok aratmayacağız haberin olsun. Abinler biraz geçte olsa seni bulmuşlar. Ama ben onlara son bir sürpriz bırakmak istiyorum” deyip belinden gri metali çıkarttı 1 el havaya 1 elde bana doğru sıktı. Omzumdan sıcak kan akıyordu ve bilincim kapanmak üzereydi. Gözlerim kapanmadan önce kapının açılmasıyla Faysal'ın heybetli vücudunu gördüm. Beni kucağına alırken son olarak “geldiniz” dedim.