16. Bölüm Tanışma

İpar Arslanbey

Sabah ışıkları gözüme gözüme girince mecburen uyanmak zorunda kaldım. Doğrulmaya çalışınca başaramadım zira Karan abim beni ahtapot misali sarmıştı. Hareket etmek için mecburen abimi uyandırmak zorunda kalmıştım:

“Abiii”

“Günaydın”

“Günaydın güneşim”

“Şey abii”

“Hı”

“Mümkünse üstümden kalkabilir misin?”

Bir şey söylemeden kolunu ve bacağını kaldırdığında rahat bir şekilde hareket edebildim. Yataktan kalktıktan sonra üstümü değiştirdim ve banyoda ki işlerimi hallettim. Telefonumu şarjdan çıkardım ve aşağı indim. Mutfağa girdiğimde Faysal'ı aradım. İkinci çalışta açtı. Uykulu sesini ve yataktan yeni kalkmış yüzünü görünce kalbim huzurla doldu.

“Günaydın”

“Günaydın aşkım”

“Kusura bakma ben mi uyandırdım?”

“Yok hayır aşkım uyanmıştım zaten yatakta

dönüp duruyordum”

“He iyi o zaman “

“Eee ne yapıyorsun?”

“Bizimkilere kahvaltı hazırlayacağım daha sonra da kek yapacağım”

“Kek kime?”

“Bilmiyorum”

“Nasıl yani?”

“Karan abim bugün onun için çok özel biriyle tanıştıracakmış,

ona yapıyorum”

“Ben kim olduğunu anladım” dediğinde kafamı kaldırıp ona baktım.

“Kim?”

“Söylememm”

“Ya ne olur. Lütfen söyle”

Bu sırada kahvaltıyı hazırlamış kek yapmaya girişmiştim.

“Olmaz”

“Pekii, nasılsa bugün öğreneceğim”

“Sen ne yapacaksın bugün?”

“Şirkete giderim bir iki evrak var onları imzalayacağım sonra

tatil içinde eksik olan şeyleri almak için alışverişe çıkacağım”

“Abimle işimiz bittikten sonra beraber alışverişe

gidelim mi?”

“Olurrr”

“Ben seni arabayla alırım”

“Tamam o zaman”

“Ama bir şartım var”

Tek kaşımı havaya kaldırarak ona baktım.

“Nedir?”

“Yaptığın kekten bana da getir”

Kafamı sallayarak onayladım.

“Tamamdır”

Koridorda ayak sesleri duyunca Faysal'a döndüm:

“Aşkım birileri uyandı ben kapatıyorum haberleşiriz”

“Tamam aşkım kendine iyi bak”

“Sen de canım”

Telefonu kapattıktan sonra mutfağa annem girdi.

“Günaydın anne”

“Günaydın benim güzeller güzeli kızım. Erkencisin bugün.”

“Evet anne abim beni birisiyle tanıştıracakmış da

ona kek bize de kahvaltı hazırladım”

“O gün geldi çattı ha”

“Ya niye gizliyorsunuz benden Faysal'ım da öyle dedi”

“O sahiplik ekini abinler duymasın”

Kıkırdayarak onayladım. Beraber sofrayı kurduğumuzda ilk babam sonra da abimler indi. Kahvaltı ederken çok konuşmadık. Karan abim yarım saat sonra çıkacağız deyince bende kırmızı puantiyeli tatlı bir elbise giydim. Saçlarımı yaptıktan sonra sadece kırmızı rujumu sürdüm ve hazırdım. Aşağıya indiğimde keki iki saklama kabına koyup kapıya ilerledim. Karan abim kapıda beni bekliyordu. Beni görünce ufak bir ıslık çaldı. Açıkçası biraz utanmıştım. O da bunu fark etti ve kolunu tutmam için uzattı. Hemen koluna girdim.

“Heyecanlı mısın?”

“Aslında uyandığımda o kadar değildim ama anneme ve Faysal'a bunu söylediğimde

verdikleri tepkiler merakımı körükledi”

Ufak bir kahkaha attı.

“Şey abi”

“Efendim çiçeğim”

“Tanışma bittikten sonra Faysal gelip beni alacakmış da

gidebilir miyim?”

“Niye gelip alıyor seni ne yapacaksınız?”

“Tatile gideceğiz ya. Eksiklerimizi almak için alışverişe çıkacağız.”

“Tamam ama çok geç kalma”

“Sağ ol abilerin bir tanesi”

Yolda konuşmadık arka fonda çalan şarkı dışında ses yoktu. Yaklaşık 20 dakika sonra sahil kenarına gelmiştik. Arabadan inip abimi takip etmeye başladım. Bir kadına doğru ilerliyorduk. Haki çok kısa olmayan bir elbise giymiş dalgalı saçlarını açık bırakmıştı. Hafif makyajı ve çilleriyle çok güzeldi. Abimle sarıldılar. Bana tebessümle bakıyordu. Elimi uzattım.

“Merhaba ben İpar”

“Merhaba ben Yaren abinin sözlüsüyüm”

Kelimenin tam anlamıyla şoka girdim, gözlerim irileşip dilim lal oldu.

“N- ne?”

“Canım iyi misin?”

Kendime gelip sarıldım. O da bana karşılık verdi.

“Ay affedersiniz. Ben abimin medeni durumunu bilmiyordum da şaşırdım biraz.”

“Siz demene gerek yok Yaren abla veya yenge diyebilirsin”

“Tamamdır yenge” deyip bir daha sarıldım.

Banka oturup keki yemeye başladık.

“Eline sağlık canım”

“Eline sağlık çiçeğim” ikisinin aynı anda konuşmasına kıkırdamıştım.

“Afiyet olsun”

“Eee anlatın bakalım nasıl tanıştınız?”

Yengem konuşmaya başladı:

“Bundan 3 yıl önce ben vizelere çalışmak için kütüphaneye gidiyordum ve elimde bir sürü kağıt vardı. Abinin elinde kahve ve telefon vardı. Telefona baktığı için çarpıştık ve kahvesi benim notlarıma döküldü. Biz de tartışmaya başladık. Sonra biz ortak arkadaşlarımız dolayısıyla tekrar tekrar bir araya geldik vee şuan sözlüyüz.” Hikaye bitince ben gür bir kahkaha attım. Ama onlar neye güldüğümü anlamadıkları için bana boş boş bakıyorlardı.

“Ben de Kenan ile çarpışıp onun üzerine kahve döküldüğü için tanışmıştık”

İkiside bu dediğime güldü ama abim biraz buruk bakıyordu. 1 saat bankta oturup sohbet ettik sonra ben Faysal'a konum attım.

“Abi Faysal'a konum attım. Birazdan burada olur.”

“Tamamdır abicim bir de söyle ona akşam yemekte samimi

olduğunuz için onu haşlayacağım”

“Ama abi yazık ona kıyamam ben”

“Ay bir dakika siz sevgili misiniz?”

“Evet yenge”

“Ay tebrik ederim canım” deyip sarılmıştı. Telefonum çaldığı için ayrılmıştık. Arayan Faysal'dı.

“Efendim canım”

“Tahminen 5 dakikaya orada olurum haber vereyim dedim”

“Tamam ben burayı bilmiyorum da buraya gelir misin?”

“Tamam hayatım”

“Hoş çakal”

“Hoş çakal canım”

Telefonu kapattığımda abimin çatık kaşlarla baktığını gördüm.

“Karancığım kaşlarını düzeltir misin?”

“Peki hayatım”

Bu hallerine kıkırdadım. Arkadan gelen ıslık sesiyle kafamı o tarafa döndüm. Bütün heybetiyle Faysal'ım geliyordu. Yanımıza gelince sıkıca sarıldı bana.

“Hoş geldin enişte”

“Enişte mi? Aşk olsun yenge anında sattın mı beni?”

“A a tabi ki kız tarafı olacağım ben”

“Öyle olsun” bana dönüp:

“Gidelim mi canım?”

Kafa salladım.

“Hoş çakal abi”

“Hoş çakal çiçeğim”

“Hoş çakal yengem. Tanıştığıma çok memnun oldum.”

“Ben de. Güle güle tatlım”

Onlardan ayrıldıktan sonra arabaya bindik.

“Nasıldı tanışma?”

“Ay o kadar güzeldi ki. Yengeme bayıldım. Çok güzel ve

abimle de çok yakışıyorlar. Umarım yakın zamanda evlenirler”

“İnşallah”

“Sen neden enişte demesine takıldın?”

“Yaren hep bana sevgilim olduğunda erkek tarafı

olacağını söylerdi. Ben de gönderme yaptım.”

“Anladım”

Yol sakin geçmişti. Çarşıya girdiğimizde kaybolmamak için el ele tutuşmuştuk. Alacaklarımızı hallettikten sonra bir kafeye oturduk.

“Hayatım bir şey unutmadın mı?”

“Hayır”

“Emin misin? Sanki bana bir şey vermen gerekiyordu.”

“Ah keki unuttum dimi”

Kafa salladı. Keki çantamdan çıkardıktan sonra yemeğe başladı.

“Aşkım sana pastane mi açsak ya inanılmaz güzel olmuş”

“Teşekkür ederim afiyet olsun”

“Eve giderken bir çiçekçiye uğrayabilir miyiz?”

“Olur da kime alacaksın?”

“Zeynep'i de davet ettim ben ona alacağım”

“Anladım”

“İpar”

“Efendim canım”

“Çok güzelsin”

Tebessüm ettim. Biraz daha oturduktan sonra kalktık yarın erkenden yola çıkacağımız için evlere dağıldık. Şuan sofradaydım.

“Abilerim”

“Efendik güzelim”

“Ben size sormadım ama tatile Zeynep'i de davet ettim

sorun olur mu?”

“Yok olmaz canım. O kendi mi gelecek biz alalım mı?”

“Eğer zahmet olmazsa biz alabilir miyiz?”

“Ne zahmeti güzelim. O zaman sen Zeynep, Faysal, Yaman bir araba da gidin.

Uygun olur mu Yaman?”

“Olur olur abi fark etmez bana”

“Tamam o zaman”

Yemek bitince Zeynep ile mesajlaşmış ve bavulumu hazırlamıştım. Yatağa geçtiğimde kapı tıklatıldı.

“Gelebilir miyim fıstığım?” diyen Yaman abimin sesini duydum.

“Gel abi” deyip yatakta kenara kaydım.

Birbirimize sarılıp uyuduk.

*******************************************************************************************************************************************************************

Tekrar merhaba canlar. Kısa bir bölüm oldu kusura bakmayın. Nasılsınız? Hayat nasıl geçiyor? Sorulara geçiyorum;

Yaren'i nasıl buldunuz?

Tatil bölümleri için heyecanlı mıyız?

Zeynep'i tekrar okumaya hazır mısınız?

Görmek istediğiniz sahne var mı? Varsa lütfen yazın.

Sizi öpüp kaçarım🐚.