Bir gözün hep arkada
Artık ağlamak neye fayda?
Alışman lazım yeni hayata
Geçmeyen geçmiş, dizlerimde kanayan yara
Beni affetme sakına
İyiliğini değil, kötülüğünü yansıt bana
Yansıt ki, su dök kalbimdeki kora
Pişmanlıklar, dizlerimde kanayan yara
Seni seviyorum, anla
Beni kendi yangınında yakma
Su vermeye geldim sana, kaçma
Verdiğim sevgi, dizlerimde kanayan yara
Ağlayan bir çocuk kaldı işin sonunda
Gelirken taşıdığın valizler hala odamda
Giderken alsaydın ya valizlerini de yanına
İzlediğim sırtlar, dizlerimde kanayan yara
Çirkin nefes her gece boynumda
Çok bastırdın kollarıma ve bacaklarıma
Taşlar battı vücuduma değil ruhuma
Öyle kirlendim ki bir daha yatıp uyuyamadım temiz yatağa
O ses, dizlerimde kanayan yara
Gözlerimin önünde kopardın canımdan parça
Her şey gerçekten artık parça parça
Savruldum rüzgârda
Sokaklar çare olmadı acıma
Kana bulanmış beyaz laleler, dizlerimde kanayan yara
Dizlerindeki yaraların yolu ruhundan geçer. En çok ruh yarası can acıtır. Önce yaranı sev, gerisi gelir, acın bitiverir. Hançeri sırtından çıkar, duvarlarına geçir. Sakın ağlama; yıkılsın duvarların, yüreğine ışık gelir. Bırak ahteri, aydınlatsın karanlığını; yaraların iyileşir.
