YAZARDAN

Herkes Pınarın yatağına gitmesiyle yatağına gitmişti.Eren kendi odasına geçip üstünü değiştitip yatmıştı.

Eren gece duyduğu mırıldanma ama yükzek sesli mırıldanma sesiyle uyandı. Gözlerini ovuşturup yataktan kalktı. Yatağının yanındaki sehbaın üzerindeki saate baktı.05.46.Odasının kapısını açıp koridora çıktı.

Sesler Pınarın odadından geliyordu. Konuştuğu şeyler anlaşılmıyordu.Pınarın odasının kapısının önüne gelince kapıyı çaldı.Mırıldanmalar devam ediyordu. Eren kapıyı aralayıp ucundan içetiye baktı.

Yatakta büzülerek yatan Pınatı gördü. Yanına yaklaştı artık sesler anlaşılıyordu.

"Özür dilerim...Özür dilerim...Affet... Benim yüzümden...Özür dilerim...Affet" diye sayıklıyordu.

Yatağının dibine çöktü Eren.Onu ne kadar diğer kıza benzetsede o Erenin kardeşiydi. Kardeşinin hep yanında olmak istiyordu.

Yüzunü görfüğünde gariplik olduğunu gördü.Uyurken ağlıyordu.Sayıklamaları devam ediyordu Pınarın.

"Kardeşim affet...Benim yüzünden...Affet" Eren kardeşinin sayıklamalarından bir şey anlamıyordu.Ama kardeşinin yanında olmak için onu anlaması da gerekmiyordu.

Yatağın dışına çıkan Pınarın elini tuttu. Elini tutmasıyla sayıklaması durmuştu. Eren kardrşinin ne yaşadığını asıl şimdi merak ediyordu.

Eren bir bir buçuk saat boyunca uyumamaya çalıştı.Ama iş yerinde fazlasıyla yorulduğu icin uykusuna yenilmişti.

AYÇADAN

Uyandığımda ellerimi biri tutuyordu. Ellerimi genellikle kabus görünce Tekin tutardı.Şimdi ellerimi kim tutuyordu?

Merakıma yenik düşüp gözlerimi açtım. Eren yatağın yanında ellerimi tutarak uyuyordu. Bunu neden yaptığını anlamamıştım. Banyoya gidip okul formamı giydim.Eren hala uyuyordu.Yavaşta odadan çıktım aşağıya indim.Rukiye Teyze kahvaltı hazırlıyordu.

"Rukiye teyze ben çıkıyorum söylersin." Kafasını onaylarca salladı.

Evden çıkınca korumalardan 3 tanesi benle geliyordu.Arabalardan birine binince korumalarda bindi.

Okula gittik.Korumalar okulun yanında kaldı.Tekin beni görünce yanıma koştu.

"Dün o yaratıkla be konuştun"Omuz silktim."Kızım söylesene."dedi.

"Olmaz akşam amcamalarla beraber söyliyecem."dedim.Daha fazla ısrar etmeden okula yürüdü.

Saat:15.00

Okul biyince korumalarla eve gittik. Kapıyı çalınca kapıyı Rukiye teyze açtı. "Hoşgeldin kızım"dedi sevecen bir şekilde gülümseyip odama çıktım.Nedenini bilmediğim bir şekilde Erenin yüzüne bakmak bile istemiyordum.

Üstümü değistirip ödevlerimi yaptım. Daha Nergiz teyzelerin gelmesine çok olduğu için kitap okumaya başladım.

Kitapın sonlarına yaklaştığımda kapı zili çaldı.Koşarak aşağıya indim. Bütün Ayca ailesi kapının önündeydi.Hakan amca önce girerek herkesle tokaştı arkasından da Nergiz teyze tokalaşıyordu. Hakan amca en son yanımdaki Anılla tokalaşınca sıra bana geldi.

YAZARDAN

Hakan sıra Ayçaya gelince önünde durup koca kollarını açtı."Güzel kızım"dedi. Ayça Hakanın kolları arasına girdi.Biraz sarıldıktan sonra Nergiz isyan etmeye başladı.

"Ay Hakan bırak kızımı birazda ben sarılıyım"dedi.Ayça onların bu hareketine güldü.

"Ben ikinizede yetecek kadar varım." Hakan ve Nergiz Ayçanın bu sözüne gülmeye başladı.Onlar gülerken arkadan İrem hanım ve Kemal bey 'acaba kızimız da bize böyle sarılcakmı?' diye düsünüyor.

"Tenekem nerde benim."dedi Ayça.Aycan ailesi tenekenin kim olduğunu bilmiyordu.

"Arabadaydı sana hediyesi varmış." Ayçanın gözleri parladı.

"Hediyemi hemen gelsin."eedi sevinçle. Bu sırada herkes oturma odasına geçti. Ayça Nergiz ve Hakanın ortasına üçlü koltuğa oturdu.

"Oyy kuzum ne kadar ozlemişim"dedi Nergiz kızının yanağını öperek.Ayça Nergizin bu hallerine kıkırdadı.

Oturma odasına biri girdiğinde herkes ona baktı.Ayça koşarak Tekinin boynuna atladı. Tekin sanki Ayçayı yıllardır görmemiş gibi Ayçanın beline sarılan ayaklarından düşmemesi için tuttu.

"Kızım düşceksiniz"dedi Hakan.Ayça Hakanı umursamayarak Tekine sarılmaya devam etti.Onlara imrenerek bakan Aycan kardeşleri kardeşini bu kadar mutlu görmeyi sevmişti. Hep hayattan bıkmış gibi duran bu kızı hayatın güzel olduğuna inandırmıştı bu aile.

Ayça Tekinin belinden indiğinde bu sefer Tekin yerr çömeldi.Ayça Tekinin boynuna bacaklarını doladı.

"Oğlum sıkı tut"dedi Nergiz.Tekin ayağa kalktığında İrem hanım da hızlıca ayağa kalktı.İrem hanımın ağzından ufak bir inleme çıktı.Ayça ise bağırarak kahkaha atıyordu.

Tekin yürümeye başlayınca Ayça Tekini boynuna daha çok sarıldı."Yetermi boynum koptu."diye isyan etti Tekin.

Ayçayı yavaşca yere bıraktı."Ne aldın bana?"diye sordu Ayça.Tekinin koluna girerek.Tekin boşolan koltuğa oturarak Ayçayıda yanında sürükledi iki kisilik koltuğa oturdular.

"Meraklı melahat."dedi Tekin.Ayça yuzünü burusturarak baktı Tekine.Tekin elindeki paketi Ayçaya verdi.Ayca paketi açınca ağlamaya başladı.Paketin tamamını actığında oyuncak kücük savaş ucağı olduğunu gördü.

Aycan ailesi ne olduğunu anlamıyordu. "Annem bulmuş odamizda dolabın arkasına kaçmış"diye ekleme yaptı Tekin. Ayça gözlerini silip Nergiz teyzesinin yanına gidip onu yanaklarından öptü.

"Sen iyiki varsın.Cansın can"Hakan ve Tekin onların bu hallerine gülerken Aycan ailesi onalra imreneren bakıyordu özelliklede İrem hanım.

Hakan ve Kemal bey iş hakkında konuşmaya baslamişlardı.Herkes bi anlık sustuğunda Ayça bu durumu fırsat bilip yanındaki Hakanı yanağından öptü. Kemal bey kıskanmıştı ama belli etmiyordu.

"Amcacımm"dedi Ayça 'm'yi uzatarak. Hakan kızının ne yaptığını cok merak ediyordu.Çunku kızı ona ne zaman yanağından öpüp 'amcacımm' dese bir işler dönüyo olurdu.

"Gene naptın acaba"Ayça kınayicı bakış atıp bu sefer Nergiz teyzesini öptü.

"Arda bana çıkma teklifi etti bende kabul ettim."Hızlıca konusup Hakanın tepkisini bekledi.Arkada ise Tekin boğazına attığı badem boğazında kaldı.Herkeste bir sessizlik vardı.Tek ses Tekinin öksürmesiydi.Tekinin ökdürmesi geçince Hakan hala kızına bakıyordu.Kemal bey sessizce Hakanın tepkisini bekliyordu.

"O yaratığı s"devam etmedi düzelterek "sevmessem bende Hakan değilim"dedi sinirlice.

"Bana kızgın değilsin demi"dedi masumca Ayça.Hakan kızına hiç kıyamazdı. Kücüklüğünde savaş uçagını kaybettiği için ağladığı zaman bile kızına yenisini almıştı.Ona istese bile kızamazdı.

"Sana kızmadım ama bu onu dövmeyeceğım anlamına gelmiyor." dedi Hakan.Ayça Hakanın tepkisinden anlamıştı ona kızmadığını.

"Dövcem la ben onu kim benim bacıma çıkma teklifi eder."dedi Tekin.Ayca'aynen aynen'bakışı attı Tekine.

"Hatırlatırım.En son maçta yüzün gözün kanlıydı."dedi Ayça.Aycan ailesi anlamıyordu.

"Olsun bu sefer kayınçosunu dövmeyeceğinden dayak yemem ben döverim."dedi Tekin.

"Öyle birşey yaparsan ben seni döverim asabımı bozma."dedi Ayça.Ayça aklına gelen şeyle Hakana döndü."Amca seni okuldan çağrıyolar."Hakan Ayçanın ailesine şans vermesini istiyordu.

"Kızım babanlara sormuyacakmısın?" Ayça merakla Kemal beye ve İrem hanıma döndü.

"Başarı ödülü verilcek.Gelirmisiniz?" İrem hanım hevesle başını salladı.Kızının onları önemsemesini çok istiyordu.

"Geliriz kızım"dedi Kemal bey.Ayça mutlu olmuştu.Tekinin yanına gidip başını omzuna koydu ve günlük atışmalarını yaptırlar.

Ayça Tekinin omzunda uyuya kalınca Tekinde uyumuştu.Hakan ve Nergiz, Tekini kaldırmak isteselerde Kemal bey izin vermemislerdi.Ayça Tekinin omzunda huzurlu uyku geçiriyordu.