Eve gelmiştik. Annemler beni arayıp durmuştu. Saat 14. 30 du.

Bende eşyalarımı yerleştirmiştim yorulmuştum da.

Salona doğru gittim ve koltuklardan birine kendimi attım.

Yanıma Uraz Efe geldi.

"Yoruldum valla ya ben biraz uyusam olur mu?"dedi.

"Tabi olur şey diyecektim bende sana. Benim tayinimi hangi okula aldın işe başlamam gerek sıkılıyorum evde."

"Bir tane okuldaya adını şuan hatırlamıyorum haftaya basliyacakmissin sana yazacaklar zaten. Sıkılmazsın artık ben varım."

"He tamam teşekkür ederim . Sen uyuya bilirsin ister-" cümlemi devam ettiren eden telefon çaldı. Baktığımda ise Ataydi .

"Kim arıyor?"

"Ata ."

"Engelle . Tabi sen bilirsin de."

"Mesajda atmış. Tabiki engelliyecegim. Sen yata bilirsin ben uyumuyacagim."

"Tamam beni uyandırırsin istediğin zaman ama bı 3 4 saat uyuyacağım."

"Tamam. İyi uykular." Dedim ve telefonuna baktım mesaj geliyordu sürekli.

Ata : elizan.

Ata: elizan annen ve baban doğru mu diyor .

Ata: gittin mi cidden.

Ata:bana cevap ver elizan.

Ata: bebegimiz

Ata: evlenecektik hani

Ata: ne oldu ona

Bu son mesajından sonra sinirlenmiştim. Evlenecektik bebeğimiz vardı ne oldu diyordu birde yüzsüz .

Siz : ne mi oldu

Siz:bunu gerçekten soruyormusun

Siz : ata ben seni gerçekten böyle biri zannetmiyordum . Tamamen hayal kırıklığına uğradım.

Ata: elizan ne saçmalıyorsun.

Ata: ben hiç Bir şey yapmadım.

Siz: bitti ata.

Siz: olmaz artık bizden bunu kabul et.

Ata: nasıl olmaz elizan

Ata: bizim bir bebeğimiz var

Ata: ve ben çocuğumu kendim büyütmek istiyorum.

Siz: beni bula bilirsen büyütursun ama bir daha karşına bile çıkmayacağım.

Siz: gördüğüm yerde bile kafamı çevireceğim.

Siz: eğer bir gün beni görürsen sende aynısını yap çünkü ben senin yüzüne bile bakmayacağım bundan sonra.

Siz: Allah'a emanet ol

Ata: Elizan hayır.

Ata: yapma bunu bize.

Ata: elizann.

"Ata kişisi Engellendi"

Kurtulmustum ondan. Bebeğimiz içinde en iyisi buydu . Tabiki de babasından uzak kalmamaliydi ama bu onun için en iyisiydi.

4 saat sonra

Yemek yapıyordum bir kaç yiyecek birşeyler vardı. Buzlukta tavuk vardı, birazda pirinç alıp gelmiştim.

Tavuk zaten hazırdı. Pilava suyunu ekledim ve çekmesini bekliyordum. Urazi uyandırmaya gittim anca uyandırdı zaten . Ata kendisine gelemezdi ilk 10 dakika .

"Uraz hadi kalk yemek yaptım şimdi olur."

"Tamam kalkıyorum." Karnıma birden bir ağrı girdi. Öyle çok canımı yakmıştı ki inledim.

Uraz hemen kalktı. Ne olduğuna baktı. Karnımda ki ağrıdan dolayı ayakta kalmadım ve yatağa oturdum.

"Elizan iyi misin?" Diye sordu telaşla.

"AA hayır karnım , karnıma bir ağrı girdi çok canımı yakıyor."

"Doktora gidelim mi ister misin?"

"Biraz bekleyelim belki geçer." Dedim . Sanırım sancı gibi bir şeydi ama daha erkendi hemde çok erken 3 hafta belki olmuştur o da belki.

Ağrı yavaş yavaş hafiflemeye başladı.

"Geçti sanırım. "

"İyi misin şimdi."

"Evet iyiyim şey yemeğe baka bilir misin."

"Tamam bakarım. Sen birazcık uzan ben bakıp gelicem hemen."

"Tamam ." Dedim ve uzandım.

3 dakika sonra Uraz geldi.

"Yemege baktım olmuş sen iyiysen gidelim içeri."

"Tamam gidelim." Dedim ve kalktım mutfağa doğru ilerledik.

Uraz inşallah güvenimi boş çıkarmazdı.

2 hafta sonra

İstanbul'a alışmıştım. Okula gidip geliyordum ve karnım büyümüştü biraz. Şimdi ise hamilelik kontrolüne gidiyorduk.

Kaç haftalık olduğunda ogrenicektim.

14. Haftada ise cinsiyetini öğrenecektim. Heyecanlımiydim evet hemde çok ama bir yandanda üzülüyordum. Onu babasız bırakacaktım babasizlik çok kötü bir şeydi. Ya da tek çocuk olmak. Biriyle evlenir mıyım bilmiyorum ama evlendem bile bu bebeğim için tehlikeli olabilirdi. İntarnette görüyoruz bir sürü çocuk katilleri var bazıları üvey babası ya da taciz. Kızım olursa ona taviz edip etmeyeceğini bilemediğim için biriyle evlenmeyi düşünmüyordum.

"Geldik. Hadi in." Dedi Uraz.

"Tamam." Dedim ve arabadan indik.

Doktor karnıma yani bebeğime bakıyordu.

"Selim bey kaç haftalık söyleye bilirmisiniz?"

"Tabiki . 1 aylık bir bebeğiniz var tabi her ay kontrole gelmeniz lazım ki bebeğinizin durumunu öğrenelim. Bey efendi ilk 3 aydan sonra eşinize biraz daha çok yardım edin yorulmamasi lazım çok."

Eşi mi?

"Tamam Selim bey."

"Kalka bilirsiniz hanım efendi." Peçete uzattı ve karnımı silip üstümü duzelttim.

"İyi günler Selim bey." Dedik ve çıktık.

"Uraz sence kız mıdır yoksa erkek mi?"

"Bilmiyorum ama bence sana bir kız çocuğu yakışır."

"Teşekkür ederim." Dedim ve arabaya bindik.

Yolda sessiz sessiz gidiyorduk.Kırmızı ışık yandığı için durduk. Durdugumuzda Uraz bana baktı ve konuşmaya başladı.

"Elizan bir şey sora bilirmiyim."

"Tabiki sora bilirsin ."

"Sen atadan ayrıldın fakat bu çocuk nasıl babasız büyüyecek. Bak ben babasizligi yaşadım ve biliyorum nasıl zor bişey olduğunu. Çocuğuna da bunu yaşatma. "

"Ne yapmamı istiyorsun Uraz Efe. Ataya geri dönmemi mi ? Hem sen istemiyormuydun atadan ayrilmami hatta hatırlatayım beni bıçaklamistin. Ve yinede ben sana güvenip gelmiştim."

"Hayır tabikide ataya geri dön demiyorum . Seni bıçakladığım için de gerçekten özür dilerim hatta çok çok özür dilerim. Ne olursun beni affet. Bir daha azla zarar vermeyeceğim sana . "

"Ne olmasını istiyorsun peki Uraz."

Yeşil ışık yanmıştı. Arkadaki arabalar kornaya basmaya başlamıştı bile.

"Diyorumki." Dediği anda cama birileri tiklamisti .

Gel işareti yapıyordu. Uraz aşağı indi . Adam el kol hareketi yapınca bende inmek zorunda kaldım. Kavga çıksın istemezdim. Urazın damarları belli olmaya başlayınca çok sinirlendigini anladım.

"Tamam kardeşim uzatmayın . Uraz hadi gel gidelim." Dedim ve bileğinden tuttum. Hemen elimi geriye itti.

"Bak kardeşim. Önemli bir şey konusacaktik zaten ilerliyecektim hemen geliyorsunuz."

"Belki hasta var yetişmesi gereken durmayın o zaman kardeşim."

"Hadi kardeşim bin arabana." Diyip el kol yaptı Uraz.

"Oğlum hayırdır sen bana el kol hareketleri yapıyorsun kimsin lan sen."

"Uraz hadi nolur gidelim."diyerek elini tuttum. Ama ne faydası vardı tuttuğum elini çekti ve adama bir yumruk çaktı.

Bir kaç kişi ayırmaya çalıştı ama olmadı.

"Uraz bebeğimi. Korkuyor hadi gidelim ne olur . Bırak adamı da gidelim." Dediğimde nerdeyse bütün bakışlar bana yönelmişti Uraz hariç. Yakasından tuttuğu adamı geriye doğru itti ve geldi.

"Gidelim elizan haklısın bir anlığına unuttum. Sende işine bak kardeşim." Arabaya binde ve hemen hızlıca bende bindim.

Sert bir şekilde gaza bastı. Sanırım Uraz anlamayacakti. Benim karnımda bebeğimin olduğunu ve onun zarar görmemesi gerektiğini.

"Urazz." Diye bağırdım.

"Sen kendinde misin Uraz Efe. Hiç düşünmüyormusun karnımda bir bebek taşıdığımı ve onun zarar görmemesi gerektiğini. "

"Özür dilerim elizan . Unutuyorum bazen ."

Sesiz bir şekilde cümlesine devam etti.

"Zaten bendende bu kadar babalık olur ." Babalık mı? Ne düşünüyordu. Onunla evlenecegimi mi sonra cocugumunda ona baba diyecegini mi? Asla öyle bir şey yapmam yapamam da.

Eve gelmiştik. Salonda oturuyorduk ve film izliyorduk.

Rahat rahat otururken bir ses geldi. Telefon bildirim sesi. Uraz ile ikimiz bakistik. O kendi telefonuna baktı bende kendi telefonuma kime gelmiş diye kontrol ediyorduk.

"Bana mesaj gelmemiş ."dedi Uraz .

Kendi telefonuma baktım. Bilinmeyen numaradan bir mesaj vardı.

"Benim telefonuma gelmiş önemli biri değil arkadaşımdır."dedim.

"Tamam."dedi ve izlemey devam etti.

Bilinmeyen numara: beni bebeğimden ayıramazsın elizan.

Bilinmeyen numara: yerini ogrenebilecegimi biliyorsun değil mi

Hattımı değiştirmeyi unutmuştum ve benim yerimi ogrenebilirdi şuan .

Bilinmeyen numara: neden gittiğini bile anlamıyorum ne olduda bir anda gittin.

Siz: neden gittigimi o 2 hafta önce gece buluştuğun kıza sor.

Siz: sen hiç bir şey hak etmiyorsun ata.

Siz: babalık yapicak bir kapasite yok sende .

Siz: beni üzdüğün gibi çocuğumu da üzmeni istemiyorum .

Bilinmeyen numara: ne kızı elizan ben biriyle buluşmadim.

Bilinmeyen numara: elizan ne olur geri gel hiç bir şey yapmadım o kizlada konuşursun hangi kız bilmiyorum bile.

Bilinmeyen numara: sana çok güzel bir eş bebeğimize de çok güzel bir baba olacagima söz verebilirim . Tekrar deneriz yaparız.

Siz: o tren çoktan geçti ata. Seninle bir daha sevgiliyi geç flört bile olmam.

Bilinmeyen numara: elizan yapma.

Siz: Allah'a emanet ol ata

Siz: ve bir daha bana yazma

Siz: en azından bebeğin için.

Siz: iyi günler.

"Bilinmeyen numara engellendi"

Akillanmiyacakti anlaşılan.

Urazın telefonu çaldı ve açtı hemen. Bende birşeyler alayım bari mutfaktan. Uraz belki ister diye ona doğru döndüm.

"Uraz bir şeyler ister misin?"

Bağırma sesi yükseldi telefondan. Bu ses çok tanıdıktı.

"Elizan mı lan o"

Kimin sesi diye düşünürken bir anda dank etti . Atanın sesiydi. Uzun zamandır duymuyordum onun sesini.

"Evet elizandi."Dedi ve hoparlöre aldı.

"Elizan konuş benimle niye bu adamla gittin söyle . Yemin ederim hiç bir kızla buluşmadim. "

"Kendi kulaklarımla duydum ata. Hem kaç kere soyliyecegim ben sana bebeğim için en sağlıklısı bu."

"Bebeğimizi babasız birakman mi sağlıklı."

"Evet ata . Allah'a emanet." Dedim ve Cat yüzüne kapattım.

Uraz ayağa kalktı. Telefonu koltuğa fırlattı. Ve bana doğru yaklaştı. İyice dibime girmişti. Kulağıma doğru yüzünü yaklaştırdı.

"Aferin yavrum.Yavaş yavaş alisacaksin bana. "Dedi. Yüzünü bir tık geriye çekti. Ama hala burunlarimiz birbirine değiyordu.

" Ata bizi bulamaz, merak etme herşey benim kontrolüm de."

"Teşekkür ederim Uraz." Geri çekileceğim sırada kolumu tuttu. Kendime doğru çekti beni.

"Bir şey yapsam kızar mısın?" Neyden bahsediyordu ne gibi bir şeyden .

"Ne gibi."

"Mesela ."dedi ve dudaklarıma bir buse kondurdu.

"Bundan."

Hemen kendimi geri çektim.

"Uraz bir daha böyle bir şey sakın ama sakın yapma. "

"Tamam yavrum yapmam merak etme sen."dedi .

Uraza sinirlenmiştim. Onunla karsi karşıya gelmemek için odama gittim.

Yatakta uzanırken gözlerim yavaş yavaş kapandı.

..................................

Bölümmm sonuu

Bölüm nasıldıııı siz nasilsinizzz

Hemen yazmaya çalıştım

Sizce Uraz ile elizanin halı ne olacak

Elizan ne yapacak

Ata'ya ne olacakk

Oy ve yorum yapmayı unutmayın oylatiniz ve yorumleriniz beni motive ediyor ve daha hızlı yazmamı sağlıyorr.

Şimdilik görüşürüzzzz öpüldünüzzzz 🫶🏻 💗