Ne yapacağımı bilmiyordum. Okulum ordaydi ama tek yasaya bilirmiydim bilmiyorum belki başka bir ev tutar orda yaşardım ama 2 3 gün daha burdayim. Annemlerle vakit geçirecektim yani annemler geldikten sonra gidecektim.

2 saat sonra

Öyle evde boş boş otururken bir anda kapı çaldı.

"Kim o"

"Biziz abicim." Abimler gelmişti.

Kapıyı açtım.

"Hoş geldiniz."

"Hoş bulduk abicim." Abim baştan aşağı suzmustu beni.

"Yeğenim git gide büyüyor ha su göbeğe bak bı."

Güldük 3 'muzde.

"Valla büyüyor abi ."

"Sağlıkla büyüsünde ." Dedi ırmak.

"Aynen hadi içeri geçelim ya ayakta durmayalım."

"Annemler nerde."

"Ya amcam kalp krizi geçirmiş oraya gittiler."

"Kızım şimdi mi söylenir nasılmış iyimiymis bari ."

"İyiymiş iyiymiş merak etme abi."

Abimlerle oturuyordukki yine kapı çaldı.

"Ben bakarım."

"Yok yok sen otur ben bakarım."

"Teşekkür ederim ırmak."

"Rica ederim canım yorma sen kendini."

1 2 dakika sonra salona tek ırmak gelmemişti yanında atada vardı.

"Ata hoş geldin."dedi abim.

Atayla göz göze geldik.

"Hoş geldin ata."

Tam karşımdaki koltuğa oturdu.

"Film izliyorduk izlemek ister misin." Diye sordu ırmak.

"Olur bana uyar."

"Mısır mi patlaksak ırmak."

"Olur."

Mutfağa gittim . Arkamdan ırmak yerine ata geldi.

"Irmak nerde."

"O içerde onun yerine ben geldim ikinizde yorulmayin diye."

"Teşekkür ederim."

"Rica ederim. Bu dönemlerden sonra çok dikkat etmelisin ."

"Peki o zaman tencereyi su üsten cikartirmisin kırmızı olan."

"Tamam." Dolabın kapağını açtı ve aldı.

"Şimdi mısır koy birde yağ."

Mısır ve yağı koydu.

"Karıştır birazcık o sonra kendiliğinden patlamaya başlar."

"Tamam. "

Sandalyeye oturdum.

"Uraz nerde göremedim onu."

"Uraz bıraktı beni gitti. Yani artık unut dedi . Aslında sen haklıydın ya dinlemedim seni."

"Ben demiştim işte sevkiyorum o çocuğu zarar verecekti sana ya da bebeğimize. Hala benimle yaşamama konusunda kararlı misin elizan."

"Bilmiyorum Ata aynı şeyleri tekrar yaşamak istemiyorum anla beni lütfen."

"Peki elizan. Gidecek misin İstanbul'a"

"Gitmeliyim okulum var orada. "

"Tek başına nasıl yapacaksın elizan."

"Bilmiyorum Ata bilmiyorum ."

Mısırlar patlayamaya başlamıştı.

"Ben geleyim seninle elizan."

" Gelmek mi istiyorsun?"

"Evet bebeğimin ve senin yanında olmak istiyorum elizan."

"Tamamm annemler geldikten bir kaç gün sonra gidelim o zaman."

"Sen yeterki iste elizanim."

Mısırlar patlamıştı.

2 hafta sonra

Ata ile İstanbul'a gelmiştik. Sanırım Uraz evden eşyalarını alıp gitmişti eşyalari yoktu.

"Ben kıyafetleri yerleştiriyorum sonra yemek sipariş verelim acikmissindir."

"Tamam . Biraz acıktım. İstersen sana yardım edeyim daha hızlı biter."

"Yorulursun ama."

"Bişey olmaz Ata. Hadi yürü."

"Peki." Odaya geçtik ve valizi açtı.

"Ben pijamalarini ,altlarini ve üstlerini düzelteyim diğerlerini de sen yap."

"Tamam ." Valizden esyalarini çıkarmaya başladım. Pijamalarini düzgünce katlayıp koydum. Diğerlerinide aynı şeyi yaptım nerdeyse 1 saat olmuştu.

"Bitti mi ata." Ata yere yatmıştı.

"Ata."

"Kızım 2 dakika dur kafamı dinlendiriyorum , bitirdim."

"Tamam yemek yapicam ben sende kalk." Elini uzattı, tutmami istiyordu .

"Kaldırsana ."

Elini tuttum kaldırdım dengem bozulmuştu. Düşeceğim sırada ata belimden tuttu ve beni kendine çekti. Yuzlerimiz arasında nerdeyse hiç mesafe yoktu. Burunlarimiz birbine değiyordu.

Atanın gözü gözlerimden dudaklarıma doğru kaydı.

"Ata." Sesim kısıj çıkmıştı. Atadan da hıı sesi geldi. Gözleri tekrar gözlerime çıktı.

"Olmaz düşündüğün şey istediğin şey olmaz."

"Oldururuz elizan."dedi ve dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Aslında istiyordum ama biraz surunmesi gerekiyordu .İtmeye çalıştım ama nafileydi. En son konuşmayı denemeye çalıştım fakat o ona karşılık verdiğimi zannetti.

Nefes almak için çekildi.

Nefes nefese konuştum.

"Ata sana diyorumki bırak sen daha çok yapisiyorsun "

"Elizan seni çok özlemişim doyamadım napayım." Ellerini çektim ve uzaklaştım.

"Yemek yapmaya gidiyorum ben sende ne istiyorsan onu yap."

"Elizann." Kolumu tuttu.

"Özür dilerimm."

"Bir daha izinsiz yapma ata." Çocuk gibiydi.

"Tamam."

1 hafta sonra

Çocukların çıkmasına az kalmıştı nerdeyse 5 dakika falan.

"Hadi çocuklar ikişerli sıraya geçin."

Herkes sıraya girdiğinde dış kapıya doğru ilerledim . Kapının kolunu tuttugum gibi gözlerimin önü karardi. Başım dönmeye başladı. Birazdan geçer diye çok şey yapmayıp kapıyı açmaya çalıştım. Çocuklar çıkmaya başladı ama benim baş donmem hâlâ devam ediyordu. Koltuğa oturdum ve elimle başımı tutmaya başladım gözlerimin önü hâlâ kararikti .

"Elizan hanım iyi mısınız?"

"Elizan hanım."

Sesler gittikçe azalmaya başladı ve gerisi yoktu.

1 saat sonra

Gözlerimi hastane de açmıştım. Yanımda Ata vardı. Zaten annemler olamazdı.

"Ata ."

"Elizan nasılsın iyi misin ?" Ben iyiydim ama bebeğim.

"Bebeğim iyi mi ata ."

"İyi merak etme birazcık annesini yormak istemiş sadece. Sen iyisin değil mi?" Güldüm.

"Evet iyiyim bebeğimle daha iyiyim."

"5 aylık olmuş kızımız."

"Her ay bana 1 hafta gibi geliyor çok hızlı geçiyor. Bir yandan hiç karnından çıkmamasını bir yandanda hemen çıkmasini istiyorum onu hemen öpüp koklamak istoyorum."

Karnımda bir anda hareketlenme hissettim ardındanda bir tekme.

"Tekme attı ataa. İlk defe tekme attı . Kızımız duydu bizi Ata."

"Tekme mi attı." Hemen yanıma geldi elini karnıma koydu. Hâlâ hareket ediyordu ama tekme atmiyordu.

"Hissediyor musun? Hareket ediyor."

"Evet hissediyorum . Çok yaramaz bir kızımız olacak. İçerde bile durmuyorsa doğdun da düşünemiyorum ." Güldük.

Bir kaç dakika sessizlikten sonra ata konuşmaya başladı.

"Adını ne koyalım."

"Bilmiyorumki hiç düşünmemiştim anlamlı birşey olsun ama."

"Düşünelim artık ona ismiyle seslenmek istiyorum surda 4 ay var zaten."

"Düşünelim ata. Ama artık gitmek istiyorum."

1 saat sonra

"Elizan hastaneden aradılar yemek düzenliyorlarmis bizide çağırıyorlar gitmek ister misin?" Aslında olabilirdi yeni ortam ama tek kız ben olmayacaksam.

" Eşleride geliyor mu? Tek kız olmak istemem."

"Evet geliyor. O zaman gidiyor muyuz?"

"Tamam hazırlanayım ben." Odama geçip kendime giymek için elbise bakmaya başladım. En güzel 2 tane elbisem vardı.

Bir tane siyah vardı bir de çiçekli bir elbise var.

İkisi arasında kalmış öyle duruyordum . En iyisi ataya sormakti.

Odasına girdim.

"Ata sence hangisi bu mu bu mu." Ataya daha kafamı cevirmemistim. Ona döndüğümde üstünde sadece düğmeleri açık bir gömlek vardı. Gömleği ise siyahtı kotuyla çok uyumluydu açıkçası acayip yakışıklı gözüküryordu. Yanıma gelmeye başladı.

"Hmm bence uyumlu bir çift olarak gitmemiz gerek o yüzden siyah diyorum."

"Tamam ben giyineyim o zaman." Kapıdan cikacaktimki kolumu tuttu ve beni kendisine çekti. Ağzımdan küçük bir inleme kaçtı.

"Yavaş ol bebeğe zara gelebilirdi."

"Tamam yavrum bir dahakine dikkatli olurum." Belimden tuttu ve beni daha çok kendisine çekti. Tabi aramıza göbeğim giriyordu ama çok fazla bir mesafe yoktu.

"Ata bırakır mısın?"

"Hayır bırakamam." Yüzünü yaklaştirmaaya başladı.

"Ata hazırlanmam gerek bırakır mısın aaa." Ellerini belimden çekti.

"Bu seferlik bıraktım bir yere gitcegimiz için. Hadi bekliyorum ben seni."

Daha çok bekliceksin zaten aslanım.

Ne zaman elimden alıp yatağa fırlattığını bilmediğim elbiseleri alıp çıktım odadan.

Odama geçip hemen üstümü giyindim ve makyaj yapmaya başladım. Çok bişey yapmayacaktim. Maskara ruj ve allık diğerleri cildime çok zarar veriyordu.

Makyajım bittikten sonra salona atanın yanına gittim.

"Ben hazırım gidelim hadi."

"Elizan gitmesek mi ? Başka şeyler mi yapsak ha"

Başka şeyler diyor Allahım.

"Ata aklindan geçen hiç bir şey olmayacak bunu bil çantamı alıyorum ve gidiyoruz."

Arabaya bindigimizden beri hiç konusmamistik.

Araba durduğunda kapıyi açmak için yeltenmistim ama ata beni durdurdu.

"Herkes bizi evli zannediyor ona göre davranmalıyız elizan."

"Tamam." Diyip arabadan indim. Atayı bekledim. Ata yanıma gelince içeri girdik. Birileri el salladı ve bizde oraya doğru yöneldik.

"Merhaba yenge ben serhat eşim ipek."

"Merhaba ben Elizan tanıştığıma memnun oldum."

"Ben Ceylin eşim Hamza." Sanırım o da benim gibi hamileydi.

Herkesle tanıştıktan sonra oturup yemeklerimizi sipariş verdik.

"Ata bebek kaç aylık." Hamza diye hatırladigim adam ataya soru sordu .

"5 aylık sizinki kaç aylık."

"Bizimkide 6 aylık 3 ayımız kaldı doğuma."

"Allah analı babalı büyütsün."

"Amin amin " yemekler gelmişti. Herkes aralarında konuşuyordu ben bu ortama çok ısınmamamistim belki Hamza ile Ceylin biraz iyidir diğerlerinden emin değildim.

"Elizan ." Atanın seslenmesiyle ona döndüm.

"Efendim."

"İyi misin?"

"İyiyim iyiyim " kulağına doğru yaklaştım.

"Ben pek sevemedim de ondan böyleyim ."

"İstersen kalkabiliriz."

"Yok yok 1 saat daha dayanırım."

"Emin misin?"

"Hıhı hadi sen arkadaşlarinla ilgilen."

"Peki."

Aralarında yine konuşurlarken telefonum çaldı.

Abim arıyordu.

"Abim arıyor ben hemen konuşayım geleyim. "Diyip kalktım ve dışarı çıktım.

"Efendim abi."

"Abim sana bir haberim var."

"Ne haberi abi."

"Elizan ırmak hamile."

Nee hamile mii hala oluyorumm.

"Hamilee mii ayyy abi ciddi misinn. Desene iki kuzen aynı yaşta olacak ayyy."

"İnşallah sağlıkla kucağımıza alırız elizan. Sen ne yapıyorsun yeğenim nasıl ata nasıl?"

"Biz de atanın hastaneden arkadaşlarıyla yemeğe geldik sen arayincada dışarı çıktım. Bebekte gayet iyi bugün ufak bir bayılma oldu ama iyiyim ."

"Tamam ben rahatsız etmeyeyim o zaman dikkat edin şimdi annemlere gideceğiz bizde zaten."

"Ne rahatsiz olması abi ya. Tamam sizde dikkat edin ırmağı öp benim için. Görüşürüz."

Masaya geri döndüm.

"Ne olmuş elizan."

"Irmak hamileymiş."

"Ney cidden mi desene iki kuzen aynı yaşta olucak."

Onlar konuşmalarına devam ederken bı anda orta biri birşey söyledi.

"Herkes ilk nasıl eşlerine aşık oldugunu anlatsın."

"İlk kimden başlayalım hmm Atadan başlayalım onlarınki yeni sonuçta."

"Hadi ata."

"Biz çok küçüklukten tanışıyoruz." bana baktı.

"En yakın arkadaşımın kardeşiydi takı bir geceye kadar. Parka gidiyorduk ben elizanla beraber onun arkadaşını bekliyorduk diğerleri önden gitmişti. Arkadaşininda annesi izin vermemiş şansa sonra elizan ile biraz yakındik bizi birbirimize çeken bir şey vardı. Kaç ay geçti bilmiyorum ya da hafta sonrasında biz sevgili olduk."

Ve sonrasında benim kardeşimin kardesisin diyip kesip atmıştı 2 yıl bekletmisti beni . Hemen söze girdim.

"Sonrasında ise beni bırakıp gitmişti. Dimi ata."

"Ya cidden yaptın mi ata ."dedi Ceylin.

"Daha neler yaptida neyse." Midem bulanmaya başlamıştı.

"Ben bir tuvalete gideceğim"

Arkamdan birinin geldiğine emindim . Tuvalete giricegim sırada beni durdu.

Ataydi.

"Ne var ata."

"Elizan özür dilerim." Belimden tuttu ve kendisine çekti.

"Ata sencede artık çok geç değil mi?"

"Elizan ben birşey yapmadım yemin ederim hatta annem babam üstüne."

"Ata sana inanmalimiyim bilmiyorum."

"Artık inan elizan." Yuzlerimiz aninden oldukça yaklaştı. Ve ata dudaklarini dudaklarımla buluşturdu.

........................

Bölümm sonuu

Nasilsinizz bölüm nasilldii

Bu hafta başka bölüm gelmeyebilir kendinize iyi bakın görüşürüz