Her zamanki gibi güzel bir sabahtı kuşların cıvıltısı insana huzur veriyordu. Baharın ilk haftalarıydı.Uyku sersemliğiyle yataktan kalktım.Elimi yüzümü yıkadım,kahvaltımı yaptım,hazırlandım ve evden çıktım bir taksi çevirdim.

Taksici:Nereye gidiyoruz hanımefendi?

Defne:Yenihayat Hastanesine.

Taksici:Tabii efendim.

Hastaneye gelmiştim.

Defne:Abi borcum ne kadar?
Taksici:200 TLhanımefendi.

Hastaneye girdim tam doktorların olduğu dinlenme odasına giderken Levent Hocayla karşılaştım.

Defne:Günaydın Levent Hocam!

Levent Hoca:Günaydın Defne Hanım bugün çok enerjik gözüküyorsunuz.

Defne:Hocam bizde enerjik olmazsak hastaları kim iyileştirip mutlu edicek?

Levent Hoca:Sende haklısın. Neyse görüşürüz.
Defne:Görüşürüz hocam.

Doktorların olduğu dinlenme odasına gittim ve herkese neşeli ve güleryüzlü bir şekilde günaydın dedim.

Defne:Günaydın arkadaşlar!!

Herkes:Günaydın Defne! dedi hepsi sıra sıra.

Gözlerim Handeyi arıyordu.O benim hastanedeki tek en yakın arkadaşımdı Üniversiteyi,tıp fakültesini birlikte bitirmiştik. Şimdide aynı hastanede çalışıyorduk. İkimizde cerrahtık ameliyatlara girip çıkıyorduk.

Defne:Heh demek burdasın,bende seni arıyordum Hande.

Hande:Niye noldu ki?

Defne:Hiiiçç gelirken Levent Hocayı gördümde.

Hande:Eeee yani?
Defne:Ne yanisi kızım sen bu adamdan hoşlanmıyormuydun ?

Hande:Ya Defne bi sussana bi duyan olucak bak yerin kulağı vardır derler.

Defne:Ne biliyim her zaman ondan bahsettiğimde bi heyecanlanırdın.Şimdi o kadar çok heyecanlanmadında bi tuhafıma gitti yaniii.

Hande:Hiç tuhafına gitmesin çünkü ben bir karar aldım.

Defne:Ne kararı aldın?Çabuk söyle meraklandırma insanı.

Hande:Bugün ona açılıcam.

Defne:Nasıl yani bildiğin karşısına geçip "Ben sana 5 yıldır aşığım. Lütfen benimle çıkar mısın?" Mı diyeceksin?dedim alaycı bir tavırla.

Hande:Hayır tabikide bak şimdi dur bi dakika öhhhöm öhömm "Levent Hocam sizinle konuşmam gereken çok önemli bir konu var. "dicem ve arkasınada tek nefeste "Ben sizden uzun zamandır hoşlanıyorum. Yanlış anlamayın takıntılı değilim platonikde değilim ama size aşığım işte lütfen beni anlayışla karşılayın sizi seviyorum."dicem ve utançtan inşallah koşarak kaçmam.

Defne:Hande sen bunları tek nefeste söyleyeceksen gidip rapçi olmanı tavsiye ederim.

Hande:Başka bir fikrin varsa söyleyebilirsin Defne Hanımm!

Defne:Tamam tamam sinirlenme hemen. Hadi kantine gidelim bi çay kahve bişey içelim.

Hande:Tamam hadi gidelim.

Defne:Sen al ben oturuyorum.
Hande:Tamam sen git ben alıp geliyorum.

Ben tam masalardan birine oturduğum sırada Handenin yanında Levent Hoca vardı ve bişeyler konuşuyorlardı.

Defne:Umarım saçmalamazsın Hande. diye mırıldandım.Biraz sonra Hande geldi.

Defne:Noldu ne konuşuyordunuz?Umarım saçmalamamışsındır.

Hande:Yok ya saçmalamadım bu sefer bence.

Defne:Ee ne konuştunuz o zaman?

Hande:Sıkı dur söylüyorum, ona aynen şunu dedim"5 dakikaya terasta olabilirmisin? Konuşacağım önemli bir konu varda.

Defne:O ne dedi peki?

Hande:"Tamam"dediiiii.

Defne:Ee, hadi hadi hadi ozaman bekletmeyelim eniştemi ay pardon Leven Hocayı.

Hande:Ya,Defne bırak dalgayıda hadi gidelim.

Terasa çıkmıştık fakat Levent Hoca yoktu.

Hande:Belki bir işi çıkmıştır o yüzden gelememiştir birazdan gelir bence.

İçimden inşallah diye mırıldandım.Biraz sonrasında Levent Hoca geliyordu nihayet,ama ama yanında bir tane kadın vardı. Gülüşerek geliyorlardı.

Levent Hoca:Umarım çok bekletmedim.

Defne:Hocam hanımefendi kim?

Levent Hoca:Haa Şule mi ? Nişanlım. Biliyorum sizede sürpriz oldu biraz ama daha kesinleşmeden kimseye söylemek istemedim. Handede önemli deyince hemen geldim.O yüzden Şuleyle ilk tanışan siz oldunuz.

Handenin gözleri dolmuştu ağlıyacak gibiydi. Zar zor yutkundu ve titrek bir sesle,

Hande:Haa yok o kadar da önemli değildi. Mutluluklar dilerim. Dedi ve koşarak gitti arkasından sadece "Hande!!" diye bağırabilmiştim.Levent Hocaya pişmanlıkla baktım ve Handenin arkasından gittim. Bunun altından nasıl kalkacaktı bilmiyorum çünkü o Levent Hocayı gerçekten çok seviyordu.Buna o kadar inanıyorumki. Ama Levent Hocanında yaptığı şey bir tık sürpriz olmuştu. Çünkü ondan beklenmez bir hareketti.Bunları düşünürken bir yandan da Handeyi arıyordum.Sonunda bulmuştum.Issız bir koridorun sonunda oturmuş öylece duvara bakıyordu. Ağladığı gözlerinden belliydi.Telaşla yanına gittim ve,

Defne:Nerdesin kızım sen?Heryerde seni arıyorum.Napıyosun burada?

Hande:Hayatı sorguluyorum Defne. Ya ben ona gerçekten aşıktım. Onu o kadar çok seviyordumki...dedi ağlamaklı bir şekilde.

Defne:İnan bana senin için çok üzülüyorum.Seni anlayabiliyorum, ama değermiydi kendini bu kadar hırpalamana? Dedim ve tam o sırada konuşmama devam edemeden bir anons duyuldu.

Doktor Defne Başak acil ameliyathaneye gelmeniz gerekiyor!Doktor Defne Başak acil ameliyathaneye gelmeniz gerekiyor!