Bölüm 4

1 hafta sonra

Asel buraya çok alışmıştı. Zaten o televizyon yayınından sonra, herkes onu tanımaya başlamıştı. Bugün dersi yoktu. Çarşı da kendine kıyafet bakıyordu. Yayın da göz göze geldiği o üniformalı askere aşık olmuştu. İlk görüşte aşk diye buna denirmiş demekki.

Yorulduğu için bir kafeye geçip oturdu. Bir kahve istedi. Kahvesi geldiğinde karşımdaki sandalye çekildi. Biri oturdu. Bu o yayına gelen üniformalı adamdı.

"Merhaba." Dedi karşısında ki adam. Sonra devam etti. "Rahatsız etmedim umarım." Cevap verdi Asel hemen. "Yok, estağfurullah."

"Ya ben... nasıl söyleyeyim bilmiyorum ama ben sana aşık oldum galiba. Öyle böyle değil. O yayının burada çekildiğini öğrendiğim gibi yayına geldim. Göz göze geldik. Sen bana gülümsedin. Böyle kalbimde kelebekler uçuşmaya başladı. Eğer istemiyorsan peşini bırakırım." Dedi adam Asel'e. Şaşırmıştı adam, ilk defa böyle uzun ve öz konuşmuştu.

İşte o an Asel heyecanlanmıştı. "Bende, aşka inanmazdın normalde. Ama senş görünce benimde kalbimde kelebekler uçuşmaya başladı. Ben sana aşık olduğumu anladım işte o zaman." Dedi Asel.

Adam konuştu. "Tanışalım o halde, birde madem birbirimize ilk görüşte aşık olduk o zaman sevgili olalım." Dedi adam.

"Peki ben Asel. Asel Atalan. Müzik öğretmeniyim. 24 yaşındayım. Ankara'lıyım." Dedi Asel.

"Memnun oldum Asel. Ali bende. Ali Arslan. Askerim hatta yüzbaşıyım. 27 yaşındayım. Ankara'lıyım bende." Dedi Ali.

Gülümsedi Asel

Karşısındaki Kadının gülümsemesine gülümsedi Ali

Artık sevgili olmuşlardı. Ali konuşmaya başladı. "Ben ilk defa aşık oluyorum. Bende senin gibi aşka inanmazdım. Biliyorsun ben askerim. Sende asker yârisin şuandan itibaren. Bazen uzun görevlere gidiyorum. Bekleyebilir misin beni?" Dedi Ali.

Asel konuştu bu sefer. "Tabi ki bekleyeceğim sevgilim." Dedi Asel. Devam etti sonra Ali. "Yani eğer gidiptr dönemezsem yani şehit olursa-" Alinin sözünü kesti Asel. "Şaçma şaçma konuşma. Sen gidersen bende gelirim arkandan bak." Güldüler ikiside.

Kim bilirdi ki Asel'lin söylediğinşn gerçekleşeceğini...