"Seninle her yere gelirim yüzbaşım." ~Eftelya

3 GÜN SONRA EFTELYA

Annemler gideli saatler olmuştu. Bugün pazar olduğu için evdeydim. İkisiylede fazla zaman geçirsemde 1 gün erken gitmişlerdi.

Abimin işe gitmesi gerekiyormuş..

Tabi bu 3 gün içinde sadece bir kez Ilgaz'ı görebilmiştim.

Okula gelmiş ve göreve gideceğini söylemişti.

O gittikten sonra kendime hakim olamayıp ağlasamda ona bir şey olmayacağını kendime inandırmıştım.

​​​​​Yani galiba.. (opsiyonel)

Karnım ağrıyordu ve adet olmuştum. Sabahtan beridirli yatiyordum. Canım deli gibi bir şeyler çekiyordu ama yemek yiyemiyordum. Midem bulanıyordu.

Bugün evi süpürmüştüm ve yorulmuştum. Karın ağrımda bu sebepten artmıştı.

Bazen regl olduğumda çok kötü oluyordum. Her ay böyle değildi ama kötü olduğum zamanlar kendimi hastanede buluyordum. İğne yaptırıyorduk.

Koltukta cenin pozisyonu alıp yatarken çalan kapı ziliyle ofladım.

"Eftelya hiç yatmasın, hiç oturmasın. Hatta ben her gün kapı başında bekleyeyim!"

Gözlerim dolarken kapıyı açtım.

Ilgaz'a baktım bulanık gözlerle.

"Niye geldin?"

Gözümden bir damla yaş düşerken bana anlam verememiş olacak ki kaşlarını çattı.

"Eftelya, ne oldu güzelim?"

Onu geride bırakarak ağlayarak içeriye gittim.

Neden ağladığımı bilmiyordum ama sabahtan beridirli bu anı bekliyormuş gibi hissediyordum.

Koltukta yatarak ağlamaya devam ettim.

"Biri bir şey mi dedi? Neden ağlıyorsun Eftelya? Söylesene!"

Karnımı tutarak "Sanane ya!" dedim.

Karnımı tuttuğum elime bakarak derin bir nefes alıp kaşlarını düzeltti.

Ayağa kalkıp oturma odasından çıkmasıyla arkasından yaşlı gözlerle baktım sadece.

Kesin gitmişti evden. Sevmiyordu beni.

Ağlamam dahada artarken televizyondan çizgi film açtım.

"Madem gidecektin, niye geldin evime? Sevmiyor işte beni. Gıcık!"

Bir kaç dakika sonra odaya giren Ilgaz'a ve elindeki şişeye baktım. Yanıma gelerek karnıma koyduğum elimi kaldırdı. Bende dikkatlice onu izledim.

Ne yapıyordu?

Karnıma koyduğu suyun sıcaklığı beni biraz rahatlatırken elini yanağıma koydu.

Yanaklarımda kurumaya meyilli olan göz yaşlarımı silerek bana hafifçe gülümsedi.

"İstediğin, canının çektiği bir şey varmı?"

Onun bu duyarlılığı gözlerimi doldururken dudaklarımı büzdüm.

"Çikolata istiyorum"

"Emrinize amade civcivim. Hemen alıp geleyim"

Başımı hızlıca salladım. Büzülen dudaklarım eski haline geldi.

Heyecanla ellerimi çırptım.

"Tabi birde çilekli sütde alabilirsin"

"Tamam civcivim"

Kapı sesi gelirken evden çıktığını anlamıştım.

İyi ki onu seviyordum...

Ilgaz gece geç saatlere kadar yanımda kalmıştı. Karnımın ağrısının geçmesi için bana hem ağrı kesici almıştı hemde karnıma masaj yapmıştı.

Şimdi gidecekti ama ben gitmesini istemiyordum.

"Yarın Yüzbaşı olan kişiler ile bir akşam yemeği yenilecek ve oraya" durdu. Başını bana çevirerek baktı. Ben ise ona yan bakıyordum, çünkü yatağımda yatıyordum.

Gözlerimi bir kaç defa kırpıştırarak ona baktım.

"Ve oraya ya ailesiye yada eşleriyle gelecekler. Benimle o akşam yemeğine gelir misin Eftelya?"

Sorduğu sorudan çekinmişti. Gözlerime öyle parlayan gözlerle bakıyordu ki, kabul etmezsem ağlayacak gibiydi.

Biz sevgili bile değildik ama o beni bu önemli akşama bir ailesi, bir eşi olarak davet ediyordu.

Gülümsedim.

"Gelirim" dedim. Başımı yastıktan kaldırıp kafamı ona yaklaştırdım ve yanağından öptüm.

"Seninle her yere gelirim yüzbaşım."