Yeni Üyelik
20.
Bölüm

|•20. BÖLÜM•|

@ebrrqry

O civcivinin kalbini kırmıştı...

 

YAZAR'DAN

"Onu çok kırdın Ilgaz. Anlıyorum sinirlendin ama o kız senin için çok uğraştı anla artık şunu! Sırf sen bunu sevmedin diye bir kalp kırdın." dedi Polat son sesle.

Resmen Eftelya kollarında bayılmıştı. Saatlerce kendisine Ilgaz beni kırdı demişti. Evet sevmeyebilirdi ama bir kızın kalbini kırmak, işte tüm sorunları yaratan şeydi.

Ilgaz derin bir nefes bırakarak yüzünü sıvazladı.

Tüm gece uyumamıştı ve düşünmüştü. Haklıydı arkadaşı. Sevdiği kadını, onu çok seven kadını kırmıştı.

"Konuşsam affeder mi?" dedi sessizce.

Polat onun omzunu sıvazlayarak kapıya doğru ilerledi. "Ne yap ne et, kendini affettir."

Odadan çıkmasıyla Ilgaz'ı yapayalnız bıraktı.

Ilgaz bir süre bekledikten sonra ayağa kalkarak masadaki telefonunu aldı.

Civcivim...

Üstüne tıklayarak aradı. Açmadı.

Bir daha aradı, çaldı çaldı. Yine açılmadı.

Ilgaz derin bir nefes alarak hızla odasından çıktı.

"Komuta-"

"Odama bırak"

Hızla karargahtan çıkarak arabasına bindi ve civcivinin evine doğru yol aldı.

Özürünü kabul etmezse sürünmeye hazırdı. Hak ediyordu, o çok kötü laflar etmişti.

'O pastayla saatlerce uğraştı, ben gördüm komutanım. Ben onun gözlerinden geçen kalp kırıklığını gördüm' demişti Timur.

Direksiyona vurdu sinirle Ilgaz. Gözü dönmüştü o an, düşünememişti kalbini kırarım diye.

O ilk defa bir kadının kalbini kırmıştı. O civcivinin kalbini kırmıştı.

Ilgaz şu zamana kadar hiç bir kadınla konuşmamanın azizliğini yaşıyordu şuan.

Eve varmasıyla arabadan inerek kapıya doğru ilerledi. Yerde gördüğü çanta durmasını sağlarken hızla kapının tam önünde duran Eftelya'nın çantasını aldı.

Belki aceleyle girip unutmuştur diye düşünürken başını iki yana salladı. Bunun olmasının ihtimali yüzde 10 du.

Çantanın içini açarak karıştırdı. Pembe cüzdan, telefonu ve ruju vardı.

Kapıda fark ettiği anahtar ile sinirle dişlerini sıktı. Aceleyle nereye gitmiştide her şeyini unutmuştu?

Anahtarla kapıyı açarak içeriye girdi.

"Eftelya!"

Ses yoktu.

Her odaya baktı ama onu bulamadı. Ilgaz telaşla bahçeye çıktı.

Burada da yoktu.

"Nereye gittin güzelim, neredesin sen?"

Bahçeden çıkarak tekrardan eve girdi ve kapıyı kapatarak evden çıktı. Elinde evin anahtarı ve Eftelya'nın çantasıyla kaldırıma çöktü.

Şimdi ne olacaktı? Nerede bulabilirdi civcivini?

"Oğlim ne deysun burada?"

Başını kaldırarak Rojin teyzeye baktı Ilgaz.

"Eftelya'yı gördün mü teyze?" dedi ruhsuz bir halde.

Ilgaz Eftelya'sız yapamazdı ki. Nereye gitmişti?

İçine bir yumru oturmuştu sanki, ona bir şey olma düşüncesi kendini yerle bir ediyordu.

"Gördim ha. Timur evladım ile geldiler, sonra Timur gitti. Ben içeriye gittum sonra ne oldu bilmeyrum. Bir cığlık sesi duyduydum ama hemen kesildi"

Yutkundu Ilgaz. Hızla arabasına binerek karargaha doğru sürdü.

Telefonuna bir arama düştü. Arayana baktı, numaraydı.

Açtı. "Kimsin?"

"Aa, telefon efendim diye açılır yüzbaşım. Hiç yakıştıramadım"

Şahin.

Sinirle direksiyonunu sıkarken, düşmanı olan Şahin'in onu neden aradığını çözemedi. Şuan daha önemli işleri vardı. Sevdiği kadını bulmak gibi..

"Boş yapma, kapat!"

"Aaa, ama bak benim yanımda kim var?"

Ilgaz bir süre beklesede kulağına dolan sesle şaşkına döndü. Arabayı ani fren yaparak durdurdu.

"Ilgaz, ben iyiyim. Merak etme etrafımızda kimse yok, ben bu gece ağaçlara bakarak geçiririm. Sen beni bulmaya bak. Hem bu oda da çok soğumaya başladı, burada örümcekler var"

Eftelya dua etti, ona verdiği şifreyi anlaması için.

Ilgaz sinirle "Ulan şahin, ölümün benim elimden olacak duydun mu lan beni!? Sevdiğimin kılına dokun senin dünyanı başına yıkarım!" dedi.

"Off, çok sıkıldım sizden. Bu güzel bayan benim olacak, ahh unutmadan merak etme. Yarın karım olacak kendisi, senide çağırırız üzülme"

Gözü dönmüştü Ilgaz'ın. Dişlerini kıracaktı biraz daha sıkarsa.

Sinirle direksiyonunu yumrukladı.

"Birinci bayan değil kadın, ikincisi ben senin değilim."

İşte benim kadınım diye geçirdi içinden Ilgaz.

"Dayan güzelim, geleceğim"

Telefon Ilgaz'ın yüzüne kapanırken duyduğu çığlık sesi kendisini daha da çok sinirlendirmişti.

Bitirecekti, onun kafasına sıkacaktı. Gerekirse mesleğini yakardı sevdiği kadın için ama onu bulacaktı...

 

Loading...
0%