Hepinizi çok özledim, burayı çok özledim. Uzun bir ara verdiğimin farkındayım. Yeni bölüm bekleyenlerden şimdilik özür dilerim geciktiğim için.

İyi okumalar.. 🐣💗

✨💫✨

~

Annemden zorla izin almış ve dışarı çıkmıştık. Soner, Sergen, Gökay, Çınar ve ben.

Tabi Çınar gelmek istemesede Soner onu öyle bir zorlamıştı ki. Onu kıramadığını gözlerinden anlamıştım. Ama tek derdi Sergenleydi galiba.

Ona ikide bir göz devirip duruyordu.

İlk önce bir markete uğramış ve abur cubur almıştık. Nereye gideceğimizi bilmediğim için ben sadece onları takip ediyordum.

Kendime aldıgım çikolatayı açarak yemeye başladım. Biraz daha ilerlememizle hepsi durdu.

Bende durdum ama hala çikolatamı yemekle meşguldüm.

Etrafımıza baktım, bir şey mi olmuştu?

Çınar elimdeki poşeti çekiştirerek aldı.

"Ben dedim vermeyelim poşeti ona diye"

Soner'e baktım anlamazca.

Ne olmuştu ki?

Hepsi bana karşı başını iki yana doğru sallarken bir ısırık daha aldım çikolatamdan.

Bu güzel tadı yarım bırakamazdım öyle değil mi?

"Ne bakıyorsunuz?"

Hepsi bir anda oflayarak önüne dönmüştü.

Çınar ise poşetle tam benim önümde sallana sallana gidiyordu.

Çikolata paketini çöp kutusuna atarak poşete bakmaya başladım.

Kinder joyum kalmıştı içinde. Onuda bir an önce yemek ve oyuncağına bakmak istiyordum.

Dudaklarımı yalayarak Çınar'ın kafasına baktım.

Sinsi planlarım bir anda kafama otururken kendimce gülümsedim.

"Oha Çınar, kafandaki ne!"

"Ne!?" dedi bana dönüp telaşla saçını süpürmeye çalısırken.

Hızla elindeki poşeti kaparak koşmaya başladım.

"Önemli ganimetler bunlar" diyerek bağırdım.

"Lan"

Bir kahkaha atarken hızla bir ara sokağa girdim. Koşmaya devam ediyordum.

Sola doğru dönerken gelen bağırtı sesleriyle durdum. Önümdeki bir kaç adam karşı karşıya birbirlerine bağırıyordu.

Bir kaçının elinde sopa, bir iki kişinin elinde silah, bir kaçının elindede bıçak vardı.

Yutkundum.

Geri geri ilerlerken adamlardan biri beni fark etmiş olacak ki hepsinin bakışları bana döndü.

"Oo, silahımızın tadını tatmak isteyen bir bayan."

Bana doğru ilerlemeye başladıkları için korkuyla son kez onlara bakarak arkamı döndüm ve koşmaya başladım.

"Günce!"

Kolumdan tutulup bir anda çekilirken silah patlama sesi kulaklarımda yankılandı.

Yere düştüğümü yeni farkederken biri tarafından kucaklandım.

Esen rüzgar deli gibi bana vururken gözlerimi yavaşça açtım.

"Koşun, koşun!"

Gökay'ı fark ettim yanımızda koşan. Bir dakka ben kimin kucağındaydım.

Beni kucaklayan kişiye baktım hızla. Sergen..

Yutkundum.

Hiç bir şey söyleyemeyecek kadar korkuyordum. Dilim tutulmuştu sanki.

Bir süre daha koşuştururken "Yeter, durun artık!" dediğini duydum Soner'in. Nefes nefese kaldığını yanımda olmasa bile hissediyordum.

Sergende beni yavaşça yere bırakırken soluklanmaya başladı.

Kucağıma bastığım poşete baktım.

Hızla elimi kucağımdan indirerek suçluluk duygusuyla başımı yere eğdim.

"İyimisiniz?"

"O neydi öyle, ya. Yemin ederim sabahları bile bu kadar koşmuyorum."

Hiç birine bakamıyordum çünkü hepsi benim yüzümden olmuştu.

Ve üstelik bana sıktıkları silah, Sergen'e de gelebilirdi. Benim yüzümden kendini tehlikeye atmıştı.

"Özür dilerim" dedim titrek bir sesle. Gözlerim dolmaya başlamıştı bile.

Sessizlik devam ederken biri beni kendine çekip sarıldı.

"Sen iyi misin güzelim?" dedi Gökay. Saçlarımı okşadı ve öpücükler kondurdu.

"Hepsi benim yüzümden oldu. Size zarar gelebilirdi. Özür dilerim."

Bunu demeye kalmadan ağlamaya başlamıştım bile.

"Üzülme Günce, sende bilemezdin. Bak iyiyiz biz, sende iyisin. Özür dileme."

Soner'in sesi beni rahatlatmaya yetmemişti.

"Gökay, beni eve götürürmüsün?" dedim ağlamalarımın içinde.

Gökay beni kendinden ayırarak gözlerimdeki yaşları sildi ve elimi tuttu.

"Hadi gidelim"

Hepimiz yürümeye başlamıştık. Ben ise gözlerimden akan yaşlarla Gökay'a yaslanmıştım ve öyle yürüyordum...

Gelir gelmez odama çekilmiştim. Alper abim ve babam her ne kadar benimle konuşmak istesede kabul etmemiş ve yalnız kalmak istediğimi dile getirmiştim.

Pencereye yaslanmış bir şekilde dışarıyı seyrederken Sergen ve ailesini fark ettim. Gidiyorlardı.

Hepsi aileme el sallamış ve arabalarına binmişlerdi. Arabanın çalıştığını yanan ışıklardan anlamıştım. İki kere kornaya basıp evin bahçesinden çıkmışlardı.

Bir süre daha da etrafa bakarken girişte bir adam fark ettim. Korumalar onu farketmemiş olacakki hiç biri ona bakmıyordu.

Ağacın arkasında durmuş ve etrafa bakıyordu.

Pencereye biraz daha yanaştım ve dikkatle onu izledim. Nereye baktığını göremiyordum ama başını çevirdiği yer arka bahçeydi.

Başını yukarı doğru kaldırmasıyla gözlerimi kısarak bakmaya başladım.

Beni hala görmemişti anlaşılan çünkü her cama baktığını hissediyordum.

Daha fazla camda durmayarak hızla perdemi çektim ve terliklerimi ayağıma geçirerek koşarak odamdan çıktım.

Merdivenlerden hızla aşağı doğru inerek 3 merdiven kala atlayarak yeri boyladım.

"ah be!"

Bir dahakine artık diyerek yerden acı içinde kalkarak salona doğru koştum.

Salonda Kutay dışında kimse yoktu.

"Babam nerde?" dedim hızla.

Telefonundan başını kaldırarak bana baktı. Cevap vermeyerek tekrardan telefonuna dönerken camdan hızla bir karaltı geçti.

"Kutay dışarda biri var! Babama söylemem lazım, nerede diyorum sana!?" dedim bağırarak.

Bu sırada içeriye giren annem telaşlı yüzümü fark etmiş olacakki bana baktı oda aynı bir telaşla.

"Kim var dışarda?" dedi Kutay ayaklanarak.

Galiba şimdi beni ciddiye almıştı.

"Öcülermi gelmiş, karabasanlar mı?" güldü kendince.

Vazgeçtim beni ciddiye almamış.

Bir tane suratına çarpasım geliyordu şuan.

Bir anda gelen bir patlama sesiyle annemle birlikte yerimizden sıçramıştık.

Bir kaç defa daha işittiğim silah sesi beni oldukça korkuturken Kutay hızla salondan çıkmıştı.

Annemde titrek bir sesle babama seslenip yanımdan ayrılırken cama baktım.

Gördüğüm yüz bana hafifçe gülümsedi. Bu, bu üvey babamdı.

Kararan gözlerimle geri adım atmaya çabalarken ayağım merdivene takılmıştı. Ben yere düşerken cam kırılmıştı ve üvey babam camdan atlıyordu.

"Baba!" dedim son sesimle zar zor bağırarak. Belkide bağırmamıştım, seçemiyordum.

Duyduğum son şey üvey babama aitti. "Benden kurtulabileceğini mi sandın eski kızım?"...

💫✨✨💫

Sonraki bölümde bugün gelecektir bilginize.

Daha aktif olmaya çalışacağım.

Teşekkür ederim 🐣 💗