​​​​​​EFTELYA'DAN

O an benim için herşey durmuştu. 16 senem mahvolmuştu. Doktor lafını bitirdiğinde Sare denen kız hemen o adamın yanına gitti ve sarıldı

Sare: Canım babacım.

Cengiz: Canım kızım

Kızım? Bana hiç kızım demedi 16 sene boyunca hiç bir zaman ona layık olamamıştım. Gerçek aileme döndüğümde bana bakıyorlardı. Annem olduğunu düşündüğüm kadının yanına ilerledim. O adam ve kızı gitmişti. Kadın bana yaklaştı ve ben kadın yaklaşır yaklaşmaz ona sarıldım. Çok istemiştim annem olmasını ama bırakmış gitmiş. O yüzden gerçek aileme hemen alışmak istiyordum. Kadın ben sarılınca elleri havada kaldı sonra oda bana sarıldı ve o an kendimi durduramayıp ağlamaya başladım. Benim ağladığımı görünce Kadın göz yaşlarımı sildi.

Esra: Kızım, lütfen ağlama. Bak kavuştuk sonunda, eve gitmeden önce seninle bir yere gitmek istiyorum sende gitmek istermisin?

Eftelya: Olur.

Kadın ile dışarı çıktık arkamızdan diğerleri geliyordu. Arabaya bindik biz kadınla arkadaydık arabayı Adam kullanıyordu yanında ise doktor oturuyordu. Bir dakika ya ben niye bunların isimlerini sormadım.

Salaksında ondan canım

Off sen yine geldinmi

Geldim körmisin

Off git başımdan seninle uğraşamam

Tamam be

Kadına döndüm ve

Eftelya: Şey sizin adınız ne ?

Esra: Ah doğru söylemeyi unuttuk. Benim adım Esra Babanın adı Ozan , ön koltukta oturan ise en büyük abin Bulut.

Eftelya: Teşekkür ederim Esra hanım.

Esra: Rica ederim kızım.

Kulaklığımı taktım ve şarkı dinlemeye başladım. Sonrası karanlık.

ESRA'DAN DEVAM

Kızımla konuştuktan sonra o kulaklığını takıp şarkı dinledi. Geldiğimizde Eftelya'ya döndüm uyumuştu.

Esra: Ozan kızımıza baksana. Çok güzel uyuyo.

Ozan: Evet hayatım ama uyandırmak zorundayız yoksa akşam uyumaz.

Esra: Doğru söyledin. Kızım Eftelyam hadi kalk geldik.

Eftelya yavaşça gözlerini açtı sonra ise hızlıca kalktı.

Eftelya: Ben uyuya kalmışım özür dilerim.

Esra: Kızım niye özür diliyorsun uyumak gayet normal birşey. Hadi geldik inelim

Onu avm ye getirmiştim kendi avmmiz vardı.

EFTELYA'DAN

Beni avm ye getirmişlerdi gerçekten buraya ihtiyacım vardı. Ama benim param yoktu.

Eftelya: Esra hanım benim hiç param yok nasıl alıcam.

Esra: Kızım burası bizim istediğini seç.

İtiraz ederdim ama gerçekten ihtiyacım vardı. 3 elbise, 4 pantolon, 4 eşofman, 2 ceket, 5 sweatshirt, 2 ayakkabı almıştım. Normalde Esra hanım bana daha fazla aldıracaktı ama ben istemedim. Sonra bir takı mağazasına girdik. Anne kız kolyesi görmüştüm Ozan beye gösterdim oda bana sormana gerek yok istediğini al dedi. 2 kolye 1 halka küpe 3 bileklik (takım şeklinde) ve o Anne kız kolyesini aldım. Başka birşey istemediğimi söyleyip çıktık ve yola koyulduk. Çok yorgun olduğum için tekrar uyumuşum. Uyandığımda bir odadaydım çok güzeldi, hayalimdeki gibiydi. Lavabo olduğunu düşündüğüm yere girdim ve elimi yüzümü yıkadım sonra ise Aşağıya indim şans eseri salonda buldum kendimi. Herkes oradaydı. İlk Bulut fark etti.

Bulut: Eftelya gel sende otur.

Dedi. O bunu söyleyince herkesin bakışları bana döndü ben Bulut'a kafa salladım ve Esra hanım ile Ozan beyin arasına oturdum.

Esra: Kızım en büyük abin Bulut 30 yaşında doktor, 2.en büyük abin Burak 27 yaşında Dış Mimar, 3.abin Murat 25 yaşında Avukat, 4.abin Savaş 22 yaşında Yargıç, 5.abin Barış 19 yaşında Öğretmenlik okuyor, Baban Ozan 55 yaşında İç mimar, Ben Esra 50 yaşındayım ev hanımıyım.

Eftelya: Çok memnun oldum.

Esra: Kızım sende kendini tanıtsana.

Eftelya: Ben Eftelya 16 yaşındayım Resim yapmaya bayılırım Astımım ve klostrofobim var, okumuyorum, çileğe ve portakala alerjim var.

Ozan: Bir dakika neden okumuyorsun?

Eftelya: Kendim okumak istemedim.

Ozan: Anladım. Sen gerçekten bize çok benziyorsun. Annenin gençliği gibisin Bulutta'da Astım var Annende Klostrofobi var.

Esra: Kızım odanı beğendin mi beğenmediysen değiştirelim.

Eftelya: ​​Hiç gerek yok Esra hanım odayı çok beğendim.

Ozan: O zaman artık yemek yiyelim.

Yemek yedikten sonra. Evi gezmek istedim. Sadece odalara girmedim. Özel diye kendi odama geri döndüm. Annem babam ve abilerim gerçekten çok iyi insanlar. Artık onlara böyle seslenicem. Dolaptan pijama çıkartıp giydim ve yatağa yattım biraz tavanla bakıştıktan sonra beklemeye karar verdim böyle uyuyamadığım zamanlar hep aynısını yapar uyurdum zaten zorunda kalırdım çünkü sabah erken kalkmam gerekirdi. Hâlâ öyle kafe buralara yakındı zaten o yüzden rahatlıkla giderdim telefonu şarja koyup uyudum.