Yakınlaşma

**İsminden**

İsmin: "Ya söyle hadii"

Semih: "Süprizin ne olduğunu söylersem ne anlamı kalır"

İsmin: "Of tamam ya"

Semih: "Kızma hemen öğrenirsin gidince,Davet varmış gelicek misin"

İsmin:"Evet ne giyceğim falanda hazır ama Yağmur yarına kadar iyi olmazsa gelemem malesef"

Semih: "Anladım,Kapat gözlerini gelmek üzereyiz"

Çok heycanlanmıştım ve gözlerimi kapattım

***Sonraki partı bekliceksiniz ehe****

**Yağmurdan**

Ben bir süre uyuduktan sonra gözlerimi yavaşça açmıştım oda karanlıktı hiç bi şey görmüyordum elimi yanımdakı küçük komodine attım elimle telefonuma ulaşmaya çalışıyordum tam telefonumu buldum derken hemen yanındakı sürahiyi yere düşürünce ışıklar birden açıldı. ışık gözlerimi kamaştırdı. Gözlerimi kısarak ışığı açan kişiyi çıkarmaya çalıştım.

Evet O'ydu

İcardi

Gözlerim kısık bir şekilde ona bakıyordum

İcardi: "İyi misin"

Cevap vermedim salak ve küçük beynim daha olayı idrak edememişti

Işıgın gözümü aldığını fark edince ışığı kapatt ve kendi için telefonundan minik bi ışık oluşturdu. Komodinin üzerindeki telefonu görünce eğildi şuan çok yakındık yanaklarım ısınmıştı sanırım ateşim bi kat daha artmıştı. Yanaklarımın kızarmaması için dua ediyordum. Biraz daha eğildi bu sefer yutkundum. odaya birden abim girdi ve ışığı yaktı ve bizi o halde gördü

Sıçmak sıvamak nedir adlı çalışmayı canlandırıyoruz

Kızarmış yanaklarımı görünce İcardinin dudaklarının kıvrıldığını gördüm gülünce ne kadarda yakışıklıydı sonrasında abimin sesiyle kendine geldi ve telefonumu yanıma koyup geri çekildi

Yunus: "Noluyo burda lan"

benim salak ve küçük beynim hiç bişiyi idrak edememişti ama hem İcardi'nin hemde benim boku yediğimizi biliyordum çünkü abimin gözünde fazla yakındık ve çokça ürkünç bakıyordu ama hasta oldupum için abimin bana kıyamıycağını biliyordum o yüzden masumca

"Başım ağrıyo abi bağırmasan olmaz mı" dedim

Abim kızarmış yanaklarımı görünce ateş ölçerle ateşimi ölçtü "Ne ateşmiş bi düşmek bilmedi be"

Abim öyle diyince İcardide yanına geldi bende salak salak mal mısınız dercesine bakış atıyordum.Abim İcardiye baktı "Sen benle gelsene bi koçum" birazdan olucakların farkındaydım o kadarda salak değildim o yüzden duygu sömürüsü yapmak amacıyla abimin gözlerinin içine baktım "Abi beni tek bırakmasanız olmaz mı korkarım ben tek" Abim söylediklerim üzerine her zaman olduğu gibi yine bana kıyamadı ama gerçekten ben yanlız kalmaktan nefret ederdim ve korkardım abimde bunu bildiği için bana böyle anlarda kızamaz, kıyamazdı.

"Tamam İcardi çıksın ben seninle kalırım" dedi abim en azından şimdilik İcardiyi kurtarmıştım ama abimşn gözüne görünmemesi onun sağlığı açısından çok iyi olurdu. İyileşince bende abimin gözüne gözükmemeliydim. Hastalığım benim hayatımı kurtarmıştı sanırım. Ama ben her halükarda yine şirinlik yapar kaçardım abimden ama İcardinin İşi baya baya zordu.

Yağmur'un geçmişide sonraki parttaa bekliceksiniz askolarr💋💋 18??