Merhabaaa, bölüme geçmeden önce şarkı tavsiyesi olarak fashion dinleyebilirsiniz. Bu bölüm bir flashback bölümüdür.

Gözümden akan yaşı elimle küfür edercesine sildim. Hayatın bana kattığı hiçliğin ortasında hayatıma girmiş ve bir anda o hiçliğin yerini benliğiyle doldurmuştu.Sırıttım. Güvenmek zor sanırdım meğerse güvendikten sonra güvenmemen gerektiğini anlamak zormuş.

Aynı onu ilk gördüğüm gün ki gibi gözlerimi kaldırdım. Aynı o gün olduğu gibi bomboş baktım gözlerine. Elimdeki sigarayı ağzıma götürdüm ve içime çekebildiğim kadar çektim. Belki ilk gördüğünde bakışlarım onun umurunda olmamıştı ama artık birbirini tanıyan, tanımaktan da olan iki insandık.

Söylemek istediği çok şey var ama söyleyemiyor gibi bakıyordu. Gözlerinde pişmanlık vardı. Sigarayı bir kez daha ciğerlerime çekip elimin içinde söndürdüm. Bu sefer iğrenir gibi baktım gözlerine ve kurumuş dudaklarımı araladım. ‘Eğer bir gün tekrar karşıma çıkacak olursan...’ duraksadım. Gözlerinin en derinlerine baktım. ‘Adamlığınla çık. Sen beni gurursuz sana muhtaç biri olarak gördün, evet bu bir gerçekti bu doğruydu ama sadece en başlarda.’ Seyrek bir nefes aldım.

‘Hiçliğin ne demek olduğunu bana sen öğrettin. Şimdi ise hiçliğimin bir parçasısın. Eğer için rahat edecekse bu gerçekle hayatını sürdür.’ İğrenircesine süzdüm onu. Arkamı dönüp yürümeye başladım. Yol nereye giderse adımlarımda oraya gidiyordu. Arkama bakmaya tenezzül etmedim. Arkamda bıraktığım kişi artık benim için artık bir hiçlikti.

Bana hiçliğin onlarca ışığın arasında karanlıkta yaşamak olduğunu o öğretmişti. Karanlığımın bir parçası olmayı o tercih etmişti.

Bölüm Sonu

Öncelikle merhaba, bu kitap benim ilk kurgum aslında ama bölümleri sildim ve 1 sene civarı kendi halinde rafta durdu. Sonrasında arkadaşlarım biraz beni dürtükledi ve tekrar yamaya başladım umarım seversiniz.

okunmayacağını bilerek atıyorum :)