BÖLÜM 5

“GÜNLÜK, GÜNLÜK DEĞİL SENİN KİNİNDİ!”

Bir günlük yaz demişlerdi Parla’ya. O da yazdı;

“2014, Pazar

Merhaba Günlük,

Bugün yine odama kapanıp düşüncelere daldım. Gölge Avcıları olarak ilk görevimize çıkmadan önce kendimi hazır hissetmek istiyorum ama içimde bir gerginlik var. Babamı kaybettiğim gün, içimde bir şeylerin kırıldığını hissetmiştim. Şimdi, o kırıklıkların üzerine bir şeyler inşa etmeye çalışıyorum.

Göreve çıkacağız ve bu görev, şehrin dışındaki terkedilmiş bir fabrikada gerçekleşecek. Suç örgütünün merkezi olarak kullanılan bu yer, bizim için büyük bir tehlike arz ediyor. Ama biliyorum ki, birlikte çalışırsak üstesinden gelebiliriz. Gölge Avcıları olarak birbirimize güvenmeliyiz. Liderimiz Uraz, stratejiyi belirledi ve herkesin görevini dağıttı.

Bu görev benim için çok önemli. Hem grup içinde kendimi kanıtlamak hem de liderimize olan güvenimi göstermek istiyorum. Fabrikadaki güvenlik kameralarını kontrol etmek ve düşman hareketlerini izlemek benim görevim olacak. Bunu en iyi şekilde yapmalıyım. Batuhan, Canan, Hakan ve Efsun da görevlerini en iyi şekilde yerine getirecekler.

Babamın anısını yaşatmak ve onun gurur duyacağı bir insan olmak istiyorum. Bu yüzden her adımımı dikkatli atıyorum. Gölge Avcıları olarak ilk görevimize çıkmak, benim için büyük bir sınav olacak. İçimdeki bu gerginliği yenmek ve başarıyla geri dönmek istiyorum.

Görev sırasında, herkesin yeteneklerini en iyi şekilde kullanması gerekecek. Uraz'ın liderliği, Batuhan'ın zekası, Canan'ın nişancılığı, Hakan'ın stratejisi ve Efsun'un büyüleri, hepimizin birlikte ne kadar güçlü olduğunu gösterecek. Ben de keskin zekamı ve çevikliğimi kullanarak, düşmanları etkisiz hale getirmeye çalışacağım.

Bu görev, bizim için bir başlangıç olacak. Eğitmenimiz, bu görevin bizim geleceğimiz için ne kadar önemli olduğunu ve başarılı olmamız gerektiğini söyledi. İlk kez birlikte çalışarak, birbirimize olan güvenimizi ve bağlılığımızı kanıtlayacağız. Görev sırasında her birimiz elimizden gelenin en iyisini yapmalıyız. İçimdeki bu gerginliği yenerek, başarılı bir görev gerçekleştirmek için kararlıyım.

Gölgenin Gücü ve Ruhu”

O sevendi. Sevilen değil...

“2014, Pazartesi

Merhaba Günlük,

Bugün Gölge Avcıları'na karşı hissettiğim duygular hakkında yazmak istiyorum. Onlar benim için bir aile gibi oldular. Her birine derin bir sevgi ve bağlılık hissediyorum. Ancak, bu sevgiden nefret ediyorum. İçimdeki bu çelişki beni her geçen gün daha da zor durumda bırakıyor.

Uraz, Batuhan, Canan, Hakan ve Efsun, her biri benim için çok değerli. Onların yanında olmak bana güç ve cesaret veriyor. Ancak, bu sevgi aynı zamanda bana acı veriyor. Herkese bu kadar çabuk bağlanmam, benim için bir zayıflık gibi geliyor. Kendi kendime, onların bir gün beni hayal kırıklığına uğratacaklarını veya beni terk edeceklerini düşünüyorum.

Uraz, liderimiz ve bizim için her zaman en doğru kararları almaya çalışıyor. Ancak, onunla olan ilişkimizde sürekli bir çatışma içinde olmak beni yıpratıyor. Ona duyduğum sevgiyi ve saygıyı kabul etmek zorundayım, çünkü o bizim için en iyisini istiyor. Ancak, bu sevgi beni içten içe kemiriyor. Onun bana duyduğu güveni boşa çıkarmamak için elimden gelenin en iyisini yapmalıyım.

Batuhan, teknoloji ve mühendislik konusundaki bilgisiyle her zaman grubun en zekisi olmuştur. Onunla çalışmak bana her zaman ilham veriyor, ancak ona olan bu bağlılığım beni zayıf hissettiriyor. Onun her zaman yanında olmayı ve onunla birlikte çalışmayı istiyorum, ama bu da benim için büyük bir yük.

Canan, masumiyeti ve sakinliğiyle hepimize moral veriyor. Onunla olan ilişkimde, ona duyduğum sevgi ve şefkat beni mutlu ediyor. Ancak, bu sevgi de beni korkutuyor. Onun tehlike karşısında savunmasız kalmasından korkuyorum ve onu koruma isteği içimde büyük bir yük oluşturuyor.

Hakan, grubun eğlenceli üyesi olarak hepimizin moralini yüksek tutuyor. Onunla olan ilişkimizde, ona duyduğum sevgi ve arkadaşlık beni güçlü hissettiriyor. Ancak, bu sevgi de beni rahatsız ediyor. Onun esprileri ve neşesi bazen durumu hafifletiyor, ama aynı zamanda beni tedirgin ediyor.

Efsun, karizması ve büyü yetenekleriyle hepimizi etkiliyor. Onunla olan ilişkimde, ona duyduğum hayranlık ve sevgi beni derinleştiriyor. Ancak, bu sevgi de beni rahatsız ediyor. Onunla birlikte çalışmak bana güç veriyor, ama aynı zamanda beni zayıflatıyor.

Herkese bu kadar çabuk bağlanan biri olduğum için kendimden nefret ediyorum. Bu bağlılık beni zayıf ve savunmasız hissettiriyor. Onları seviyorum ve onlar benim için çok değerli, ama bu sevgi beni içten içe kemiriyor. Bir gün, bu sevgiden dolayı hayal kırıklığına uğrayacağım veya terk edileceğim korkusu içimi sarıyor. Bu yüzden, Gölge Avcıları'na olan sevgimden nefret ediyorum. Ancak, yine de onları korumak ve onlarla birlikte savaşmak için elimden gelenin en iyisini yapacağım.

Gölgenin Gücü ve Ruhu”

O susarak susmayandı...

“2014, Salı

Merhaba Günlük,

Bugün, Gölge Avcıları olarak ilk görevimize çıktık ve bu görev, hayatımın en zor anlarından biriydi. Şehrin dışındaki terkedilmiş fabrikaya vardığımızda, içimdeki gerginlik daha da arttı. Fabrika, suç örgütünün merkezi haline gelmişti ve içeride tehlikeli suçluların bulunduğunu biliyorduk.

Göreve başladığımızda, herkes kendi görevine odaklandı. Ben, fabrikanın güvenlik kameralarını kontrol etmek ve düşman hareketlerini izlemekle görevliydim. Kameralardan izlediğimde, içerideki suçluların hareketlerini net bir şekilde görebiliyordum. Uraz, liderimiz olarak stratejiyi belirledi ve herkesin görevini dağıttı.

İçeri girdiğimizde, her şey bir anda karıştı. Suçlular, bizim varlığımızı fark ettiklerinde saldırıya geçtiler. Uraz, fiziksel gücü ve hızıyla düşmanları etkisiz hale getirmeye çalışıyordu. Batuhan, teknolojik bilgisiyle tuzakları etkisiz hale getiriyordu. Canan ve Hakan, uzun menzilli saldırılarda düşmanları uzaktan vuruyorlardı. Efsun ise büyü ve illüzyon yetenekleriyle düşmanları şaşırtıyordu.

Ancak, işler planladığımız gibi gitmedi. Suç örgütünün lideri, Uraz'a saldırdı. O an, içimde büyük bir korku hissettim. Uraz'ın hayatı tehlikedeydi ve bir şeyler yapmam gerekiyordu. Hiç düşünmeden, kendimi onun önüne attım ve saldırıyı engelledim. O an, her şey karardı ve yere yığıldım.

Gölgenin Gücü ve Ruhu”

Ölüm soğuk değildi. Kimse bunu açıklayamadı çünkü onlar çoktan ölmüştü...

“2014, Perşembe

Merhaba Günlük,

Bugün, derin bir uykuya daldım ve rüyamda babamı gördüm. Babam, ben doğmadan önce şehit düşmüştü. Onu hiç tanıyamadım ama annemin gözlerinde hep onun acısını gördüm. Annem, bana her zaman nefretle baktı. Onun gözlerinde, babamın kaybının suçlusu benmişim gibi bir ifade vardı. Bu bakışlar, içimde derin yaralar açtı.

Rüyamda, babamı ilk kez gördüm. O, güçlü ve cesur bir adamdı. Bana gülümsedi ve "Parla, seninle gurur duyuyorum," dedi. Bu sözler, içimde bir sıcaklık yarattı. Ancak, annemin nefret dolu bakışları hemen ardından geldi. "Senin yüzünden onu kaybettik," dedi. Bu sözler, içimdeki yaraları daha da derinleştirdi.

Annem, babamın ölümünden sonra yeniden evlendi. Üvey babam, içki bağımlısıydı ve sürekli evde sorun çıkarıyordu. Onun içkileri ve şiddeti, çocukluğumu kabusa çevirdi. Rüyamda, üvey babamın içkilerini ve annemin ona olan bağlılığını gördüm. Bu görüntüler, içimdeki acıyı yeniden canlandırdı.

Rüyamda, her daim yanımda olan abilerimi ve ablamı da gördüm. Onlar, benim için her zaman birer koruyucu oldular. Ancak, bir gün hepsi bir kazada hayatlarını kaybettiler. Bu kayıp, benim için büyük bir yıkım oldu. Rüyamda, onların ölüşünü tekrar yaşadım. "Parla, güçlü olmalısın," dediler. Bu sözler, içimdeki acıyı hafifletmeye yetmedi.

Rüyamda, bana söylenen cümleler hala kulaklarımda yankılanıyor. "Senin yüzünden," "Güçlü olmalısın," "Onunla gurur duyuyorum." Bu cümleler, içimdeki acıyı ve pişmanlığı daha da derinleştiriyor. Babamın gurur duyduğu bir insan olmak istiyorum ama annemin nefret dolu bakışları ve üvey babamın şiddeti, beni her zaman zayıf hissettirdi.

Bu rüya, benim için büyük bir ders oldu. Geçmişimde yaşadığım acılar ve kayıplar, beni güçlü ve kararlı biri haline getirdi. Ancak, içimdeki bu yaralar hala kanıyor. Babamın gurur duyduğu bir insan olmak için elimden gelenin en iyisini yapacağım. Annemin nefret dolu bakışlarını ve üvey babamın şiddetini unutmak zor ama bu acılar beni daha da güçlendirdi.

Gölgenin Gücü ve Ruhu”

Rüyalarda bazen can yakar. Çünkü onlar gerçekliğin yansımasıdır.

“2014, Cuma

Merhaba Günlük,

Bugün, hayatımın en zor günlerinden biriydi. Gözlerimi açamıyor, vücudumu hareket ettiremiyordum. Ancak, etrafımda olup bitenleri duyabiliyordum. Uraz'ın sesini duydum. Bana günlüğünü okuyordu. Onun her kelimesi, kalbime ağır bir taş gibi oturdu. Uraz, beni duyduğumu sanmıyordu ama ben her şeyi duyuyordum.

Uraz, günlüğünde benim için duyduğu pişmanlık ve suçluluğu dile getiriyordu. Her cümlesi, içimde derin bir hüzün yaratıyordu. Onun hissettiği acıyı ve çaresizliği duyabiliyordum. "Parla, özür dilerim," dedi. "Sana karşı olan nefretim ve sert tavırlarım için gerçekten çok üzgünüm. Senin ne kadar cesur ve fedakar olduğunu göremedim. Hayatımı kurtardığın için teşekkür ederim."

Bu sözler, içimdeki taşın ağırlığını daha da artırdı. Onun duyduğu pişmanlık ve üzüntüyü derinden hissediyordum ama konuşamıyor, hareket edemiyordum. Uraz'ın içten gelen bu itirafları, benim için büyük bir anlam taşıyordu. O an, onun gerçekten değiştiğini ve bana olan sevgisini anladım. Ama bunu ona söyleyememek, içimde büyük bir boşluk yarattı.

Uraz'ın okuduğu her kelime, bana olan bağlılığını ve sevgisini daha da net bir şekilde gösteriyordu. Onun bana olan borcunu asla unutmayacağını söylüyordu. "Parla, senin sayende hayattayım," dedi. "Sana olan minnettarlığımı asla unutmayacağım. Senin için her zaman burada olacağım." Bu sözler, içimdeki hüzünü daha da derinleştirdi. Onun bana duyduğu sevgi ve bağlılık, beni güçlü hissettiriyordu ama aynı zamanda büyük bir ağırlık da yaratıyordu.

O an, içimde büyük bir hüzün hissettim. Uraz'ın bana olan sevgisini ve bağlılığını duyabiliyordum ama ona karşılık veremiyordum. Bu durum, içimde büyük bir çaresizlik yarattı. Konuşamamak, hareket edememek, sadece duyabilmek... Bu, benim için en büyük işkenceydi.

Uraz'ın sesini duymak, onun bana olan bağlılığını ve sevgisini hissetmek, içimdeki hüzünü daha da derinleştirdi. Onun pişmanlık ve suçluluk duygularını duyabiliyordum ama ona cevap verememek, içimde büyük bir acı yarattı. Parla, güçlü olmalısın, dedim kendi kendime. Bu zorluğun üstesinden gelmelisin. Uraz ve diğerleri için güçlü olmalısın.

Gölgenin Gücü ve Ruhu”

Güç, acıdan gelen bir hediyeymiş Parla için.

“2014, Perşembe

Merhaba Günlük,

Aradan iki hafta geçti ve nihayet gözlerimi açtım. Uyandığımda, etrafımda Gölge Avcıları'nın yüzlerindeki endişeyi ve sevinci gördüm. Hepsi, benim uyanmamı bekliyordu ve sonunda bunu başardım. Ancak içimde büyük bir karmaşa vardı. Her şey bulanık ve karmaşık görünüyordu.

Uraz, yanımda oturuyordu. Onun gözlerindeki rahatlamayı ve sevinci görebiliyordum. Ancak, içimde onun bana okuduğu günlüğü hatırlamanın acısı vardı. Her şeye rağmen, ona üzülmediğimi, onu duymadığımı söyledim. Bu benim için zor bir yalandı ama o an söylemek zorundaydım. Onun bana olan pişmanlığını ve üzüntüsünü duymak, içimdeki taşın ağırlığını artırmıştı.

"Ben bir çığlık attım, o bir kahkaha duydu. İşte bu benim canımı yaktı." dedim kendi kendime. Uraz'ın bana karşı duyduğu bu sevgiyi ve bağlılığı kabul etmek zordu. Onun bana olan borcunu ödeyememek, içimde derin bir acı yarattı. Benim için fedakarlık yapan birine karşı bu şekilde davranmak, içimde büyük bir pişmanlık yarattı.

Herkes benim uyanışıma sevinirken, ben içimdeki bu karmaşayla baş etmeye çalışıyordum. Gölge Avcıları, benim için gerçek bir aile olmuştu ama bu bağlılık beni her zaman zayıf hissettirdi. Onlara olan sevgim ve bağlılığım, içimde büyük bir boşluk yarattı. Bu boşluğu doldurmak için güçlü olmalıydım ama bu, düşündüğümden daha zor bir görevdi.

Şimdi, Uraz ve diğerleriyle birlikte yeniden güçlü olmalıyım. Onların bana olan sevgisini ve bağlılığını kabul etmek zorundayım. İçimdeki bu acıyla yaşamayı öğrenmeli ve onların desteğiyle ayakta durmalıyım. Her ne olursa olsun, Gölge Avcıları olarak birlikte güçlü olacağız ve her zorluğun üstesinden geleceğiz.

Gölgenin Gücü ve Ruhu"

KARAR!

“2014, Cumartesi

Merhaba Günlük,

Bu sabah uyandığımda, içimde derin bir yorgunluk ve hüzün hissettim. Son haftalarda yaşadığım her şeyin ağırlığı, omuzlarımda büyük bir yük oluşturdu. Gözlerimi açtım ve etrafıma bakındım, her şeyin nasıl da değiştiğini düşündüm.

Uraz'ın bana olan sevgisini ve bağlılığını duymak, içimde bir rahatlama yaratmış olsa da, aynı zamanda büyük bir ağırlık da getirdi. Onun pişmanlığını ve üzüntüsünü duymak, beni derinden etkiledi. Ancak, her şeye rağmen ona üzülmediğimi ve onu duymadığımı söyledim. İçimdeki çelişkiler ve duygusal karmaşa, beni daha da yıprattı.

"Ben bir çığlık attım, o bir kahkaha duydu. İşte bu benim canımı yaktı," diye yazmıştım önceki gün. Bu sözler, içimdeki acıyı ve pişmanlığı tam olarak yansıtır. Onun bana olan sevgisini ve bağlılığını kabul etmek zor ama bu, düşündüğümden daha zor bir görevdi.

Bir kez daha düşündüğümde, 14 yaşındaki bir kızın omzuna utanmadan binlerce bina yükleyip tatile çıktılar. Bu yük, benim için dayanılmaz bir ağırlık oldu. İçimdeki bu çelişkiler ve duygusal karmaşa, beni daha da yıprattı. Ancak, her şeye rağmen güçlü olmalıyım. Uraz ve diğerleri için güçlü olmalıyım. Bu zorlukların üstesinden gelmek için kendime söz verdim.

Gölgenin Gücü ve Ruhu”

SÖZ!

“2014, Pazar

Merhaba Günlük,

Bugün, ilk görevimde yaşadıklarımı ve gücümü nasıl kazandığımı düşündüm. Bu görev, benim için büyük bir sınav ve aynı zamanda büyük bir ders oldu. Görev sırasında yaşadığım her şey, beni derinden etkiledi ve içimdeki gücü ortaya çıkardı.

Gücümü, bu ilk çıktığım görevde aldım. Çığlığım, diğerleri için kahkaha gibi duyuldu. Bu, benim için büyük bir dönüm noktasıydı. Görev sırasında kendimi korumak ve arkadaşlarımı savunmak için elimden gelenin en iyisini yaptım. O an, içimdeki gücü ve kararlılığı keşfettim. İçimdeki korkuları ve zayıflıkları yenmek için bu gücü kullanmaya başladım.

Aslında, ben gölgeye sığınmak istiyordum. İçimdeki karanlığı ve acıyı saklayarak, kendimi korumaya çalışıyordum. Ancak, bu görev bana başka bir yol gösterdi. Güçlü olmak, sadece fiziksel yeteneklerimle değil, aynı zamanda içimdeki cesaret ve kararlılıkla da mümkündü. Bu görevde edindiğim deneyimler, beni daha da güçlendirdi.

Ne olursa olsun, Gölge Avcıları benim için soğuk bir yuvaydı. Onlara olan sevgim ve bağlılığım, içimde büyük bir boşluk yaratıyordu. Ancak, bu boşluğu doldurmak için güçlü olmam gerekiyordu. Gölge Avcıları olarak birlikte çalışmak, bana yeni bir aile ve yeni bir amaç verdi. Onlarla birlikte, içimdeki gücü keşfettim ve bu gücü kullanarak daha da güçlü oldum.

Her ne olursa olsun, ben bu soğuk yuvada kendimi buldum ve içimdeki gücü keşfettim. Onlarla birlikte, her zorluğun üstesinden gelmek için elimden gelenin en iyisini yapacağım. İçimdeki bu güç, beni daha da ileriye taşıyacak ve her durumda ayakta kalmamı sağlayacak.

Gölgenin Gücü ve Ruhu”