En son Elmir Poyraz'a sakinleştirici vermişti ve yatırmıştı.Aradan bir gece geçmişti,koltukta uyuyakalmıştım.Sabah kalktım ve lavaboya gidip yüzümü yıkadım,aynada saçımı düzelttim.Geri lavabodan çıkıp Poyraz'ın yattığı odaya yeniden gittim,kapıyı kapattığım anda arkamdan Elmir odaya girdi,bana baktı ve dağılmış halimi fark etti.

"Tüm gece koltukta mı uyudun yani,eve gitmedin mi?"Onu onaylar bir şekilde başımı salladım.Derin bir iç çekti.

"Sağlığınla ciddi anlamda oynadığının bilmem farkında mısın,zaten 4 ay boyunca işkence çekmişsin."
"Umrumda değil."Derin bir iç çekti.

"Neyse bana ne zaten,ne yaparsan yap sikimde değilsin.İyi ki bir yardımcı olmaya çalıştık!"Kısa bir süre sakinleşmek için bekledi ve ardından devam etti.

"Neyse,eğitim alanına git Fatih Ege seni bekliyor.Ha bu arada,artık sizinle birlikte görevlere bende gireceğim,haberin olsun."Demek artık onunda eğitimi sona ermişti.Ama tek sorun Poyraz'ı burada bırakamazdım.

"Poyraz'ı burada bırakamam,ne eğitiminden bahsediyorsun sen?"İçinden sabır çektiğini tahmin edebiliyordum,yüz ifadesi her şeyi açıklıyordu.

"Lan kızım,ben buradayım ya hani!"Yinede aklım Poyraz da kalırdı,gidemezdim.

"Hayır gitmiyorum!"Benim direnişim karşısında sinirlenmişti ama belli etmemeye çalışıyordu.

"Ya sabır,kızım sen buraya inat etmek için mi geldin,lan eğitim diyorum.Burada ben olacağım zaten!"
"Of tamam!"Odadan çıktım ve asansörle bir aşağı kata inerek eğitim alanına gittim.İçeride Fatih Ege beni beklerken bir yandan da kum torbasını yumrukluyordu,beni fark etmediği için yanına gittim.

"Vay,bugünde formundasın bakıyorum da."Sesimi duyunca işini bıraktı ve bana döndü,ter içinde kalmıştı.O anda bir şey fark ettim.

"Bir dakika,sen stresini atmak için mi yumrukluyorsun?"Ses çıkarmadı,ama öyle olduğu çok belliydi.

"Evet öyle,bugün ne eğitimi vereceksin ve Pars nerede?"
"Pars bir işim var bugünlük sen idare et dedi ve çıktı,Dilara Turgut'un yerini tespit etmek için uğraşıyor.Senle ben kaldık,Poyraz'ın durumunu zaten biliyorsun."Cümlesini düzelttim.

"Ve Elmir."Şaşırmıştı,daha yeni öğreniyordu sanırım.

"Elmir nereden çıktı,eğitimini tamamlamış mı?"Evet anlamında başımı salladım.

"Neyse hadi çok zaman kaybettik,çalışalım artık."Silah eğitimi için bana silah kullanmayı öğretiyordu,bazı taktikleri de öğrettikten sonra silahı elime verdi,tam beklediğim ağırlıktaydı,ne ağır ne de hafif.Atış alanına geçtim,ilk kurşunu hedefe sıktım ama hedefin en kenarına isabet etmişti.

"Silahı biraz daha sıkı tutmalısın."Elimdeki silahı daha sıkı tutmaya çalışarak tekrardan ateş etmiştim ama yine en kenara isabet etmişti.

"Dirseklerini düz tut."Ateş ettim ama yine en kenara isabet edince artık dayanamadı ve arkama geçti,elimin üstünden silahı tuttu.

"Şimdi ateş et."Tetiğe bastım,bu sefer kurşun en ortasına isabet etmişti,şaşırmıştım.Gerçi kendisi kaç yıl eğitim görmüştü ve yüzlerce de operasyona gitmişti,tabiikide beklenirdi.

"Tamam böyle benim komutlarıma göre ateş et,elimi şimdilik çekmeyeceğim ki bu pozisyona alışabil."Bir saat silah eğitimi verdi ve diğer iki saat boyunca da savunma eğitimi verip bu günlük eğitimi tamamladı.Fatih Ege bugün çok dalgındı,büyük ihtimalle Ayaz sebebiyleydi.Cenaze töreni öğleden sonra olacaktı.Bir anda el bileğim ağrımaya başladı,diğer elimle bileğimi ovuştururken Fatih Ege beni fark etti.

"İyi misin,bileğine ne oldu?"
"Birşey değil sadece biraz ağrıyor."Biraz olduğuna inanmadığı besbelliydi.

"Biraz olduğuna emin misin,yukarı çıkınca Elmir'e göster."Bıkkınlıkla nefes verdim.

"Önemli değil."Fatih Ege'nin sabır çektiğini anlamıştım.

"Ya sabır,git göster diyorum kızım,sinir sıkışması falansa ileride fark edildiğinde ameliyata kadar gidebiliyor."Yukarıya çıktık ve Poyraz'ın kaldığı odaya geçtik,içeride Elmir'de vardı.Poyraz görünüşe göre daha uyanmamıştı,ama saat fazlasıyla ilerlemişti,12 olmuştu,uyanması lazımdı,şaşırmıştım.

"Elmir Poyraz daha uyanmadı mı?"Fatih Ege koltuğa oturdu,bende Elmir'in yanına gittim.

"Uyandı aslında bir yarım saat önce,ama çok yorgun olduğu için tekrardan uyudu."Fatih Ege'nin bana dik dik bakmasıyla ne istediğini anladım ve iç çekerek Elmir'e tekrardan döndüm.

"Elmir,bileğim ağrıyorda bir bakabilir misin?"Şaşırarak telefonunu bıraktı ve bana baktı.

"Sen böyle şeyleri söyler miydin?"Fatih Ege'yi işaret ettim.

"Hiç bakma o zorladı."Fatih Ege arkadan gülüyordu,Elmir de gülerek bileğimi tuttu ve baktı.

"Neresi ağrıyor?"Baş parmağım ile bileğimin arasını gösterdim.Sıkıntıyla nefes verdi.Eline bir kaç alet aldı ve bileğime tekrardan baktı.

"Sinir sıkışması,atel takmam gerekiyor,ayrıca bir süre bileğini yormayacaksın.Fizik tedavi de uygulayacaksın.Aslında ileri seviyede olsaydı ameliyat gerekirdi ama iyi ki hemen fark ettik,Fatih Ege sağ olsun."Bende bir tane olması lazımdı dedi ve ayağa kalkıp dolaptan siyah bir atel çıkardı,yanıma gelip bileğime geçirdi.

"Tamam,bileğine dikkat et,fizik tedavi için ben çalışanlarla konuşurum ayarlarız.Tamam mı?"Başımla onayladım ve Fatih Ege'nin yanına oturdum.Nedense Fatih Ege'yi artık kardeşim gibi görüyordum,tabii bir ailem olmadığı için bunlara çok bağlanmıştım.Kısa bir süre sonra Poyraz tekrardan uyandı.

"Poyraz iyi misin,nasılsın?"Poyraz kalktı ve yattığı yere oturdu.

"Artık alıştım galiba,nasıl olsa şehit oldu gözüm arkada kalmadı."Bu dediklerine sevinmedim değil,artık şehit olduğunu kabullendiği için o kadar da kötü olmazdı,en azından intihara kalkışmazdı.Bana baktı ve tekrardan konuştu.

"Eylem biraz dışarıda konuşabilir miyiz?"Gözlerine güvenmiştim,gözlerinde artık o acı çok azdı ve intihara kalkışma gibi bir niyet yoktu.Başımla onayladım,Fatih Ege ne anladı bilmiyorum ama Elmir'in yanına gidip kulağına bir şey fısıldamıştı ve ikiside gülüşmüşlerdi.Birlikte dışarı çıktık ve tesisin önündeki banklardan birine geçtik.İlk konuşan o oldu.

"Hastanede sana öyle davrandığım için çok özür dilerim,kendimde değildim."Tebessüm ettim.

"Sorun değil,seni anlayabiliyorum."O da bana tebessüm etti,sanki bir şeyler söylemek istiyor ama yapamıyor gibiydi.Yada ben öyle anlamıştım.

"Eylem sana bir şey söyleyebilir miyim?"Demekki doğru anlamıştım.

"Tabiikide söyleyebilirsin Poyraz."Kısa bir süre söylemek ile söylememek arasında kaldı fakat sonra da konuştu.

"Çok güzel olduğunun farkında mısın?"Şok olmuştum,neden öyle demişti ki aniden?
"Neden böyle bir şey dedin ki?"

"Çünkü çok güzelsin."Ben daha konuşamadan Fatih Ege,Elmir,Dilara ve Pars geldi.Pars konuştu.

"Ne yapıyorsunuz lan,Cenk Sarıca hepimizi odasına bekliyor."İkimizde ayağa kalktık,Cenk Sarıca başkan yardımcısıydı,ilk gelişimde onunla tanışmıştım. 6. Kata çıktık ve Pars kapısını tıktıklattı.İçeriden gel sesi duyulunca hepimiz içeri girdik,odada Cenk başkan haricinde 13 kişi daha vardı,10 u kız 3 ü erkekti.Hemen karşımızda ayakta duruyorlardı.Cenk başkan konuştu.

"Arkadaşlar bu 13 kişide eğitimi daha dün tamamladı ve ajan olmaya hak kazandı.Ama çok kişi olacağımız için şöyle bir şey düşündük,sizi iki gruba ayıracağız ve gerekli bir işiniz olmadığı sürece diğer grupla birlikte göreve gidemeyeceksiniz.Gruplar da yeniler ve eskiler olmak üzere ayrılacak.Kendi grubunuza özel isim seçebilirsiniz,herkes anladı mı?"Bizimkiler hep bir ağızdan anlaşıldı dedi ve Cenk başkan tekrardan konuştu.

"Yeni gelenler bunlar."

"Evin."

"Tugay."

"Nisa."

"Gece."

"Ayşe."

"Elif."

"Ela."

"Nursena."

"Berk."

"Ecrin."

"Ceren."

ve

"Ece."

...