Nerede olduğumu bilmiyordum,sadece koşuyordum.En sonunda yorgunluktan daha fazla koşamayacağımı hissettiğim için durdum.Etrafa bakmamla korkumun artması bir olmuştu,ormanlık alandaki bir köprünün üzerindeydim ve galiba köprünün tahtaları çürüktü,her an yıkılabilirdi.Daha fazla zaman kaybetmeden köprünün üzerinden iniyordum ki bir anda bastığım tahta kırıldı,bende o anki refleks ile düşmeden sağlam olan bir ipe tutundum.Fakat elim terli olduğu için ipten kayıyordu,zor duruyordum.Bir umut belki birisi duyar da yardıma gelir diye yardım çığlıkları attım,kimse gelmiyordu.Elim ipin en sonuna gelmişti,artık ümidimi yitirmiştim,tam düşüyordum ki bir el beni bileğimden yakaladı.Yukarıya baktım,beni tutan bir erkekti,fakat daha korkunç kısmı da vardı,bir eliyle beni tutarken diğer eliyle de silahı ile etrafa bakınıyordu,tek kişi olduğu için beni yukarı çekemiyordu.Yanına bir erkek daha geldi,ona seslendi.

"Poyraz adam kaçtı,diğerleri peşine düştüler."Demek beni tutan erkeğin ismi Poyraz'dı.Poyraz gelen erkeğe göz devirdi ve seslendi.

"Fatih Ege,yardım etsen mi diyorum,kız düştü düşecek de."Diğer erkeğin ismi de Fatih Ege idi.Fatih Ege Poyraz'a destek verdi ve beni yukarı çektiler.Ben şok geçirmiştim,ses çıkarmıyordum.Fatih Ege bana baktı.

"İyi misin?"Ben hala ses çıkarmayınca durumumu anladı ve Poyraz'a döndü.

"Poyraz kız şok geçiriyor,rahatlatmamız lazım da öyle bir durumda değiliz,ne yapacağız?"Poyraz önce bana baktı,sonrada Fatih Ege'ye döndü.

"Lan oğlum böyle bir durumda sence ne yapılır, tabiikide yanımızda götüreceğiz,hani o bir sivil ya."Poyraz önce bana baktı,sonrada kalkmam için elini uzattı.Uzun bir süre eline baktım,sonra ise onlara güvenmeyi seçerek elini tuttum ve ayağa kalktım.Ayakta zor duruyordum,bir kaç kez sendeledim fakat sonra kendimi toparlayıp onları takip ettim,arabaya geçtik.Ben arkaya cam kenarına geçtim,Fatih Ege benim yanıma geçti,Poyraz ise sürücü koltuğuna geçti.Araba ilerlerken ben cama kafamı yaslamış düşünüyordum,bir an Fatih Ege'nin bana baktığını hissettim ama ona dönmedim,o ise bana seslendi.

"Ne düşünüyorsun?"Seste çıkarmadım ona da dönmedim,o ise pes etmişe benzemiyordu.

"Tamam,ben en iyisi sana bizim kim olduğumuzu açıklayayım,Poyraz ile biz Teşkilat ajanıyız.Bir görevde olduğumuz için oradaydık,Poyraz senin yardım çığlıklarını duyunca da yanına geldi,öyle."Bu dediklerine çok şaşırmıştım,demekki ajanlardı.Kısa bir süre sonra araba bir evin önünde durdu,ev iki katlıydı ve etraf çok ıssızdı.Sonunda konuştum.

"Nereye geldik?"Hepimiz arabadan indiğimizde Poyraz konuştu.

"Ajanların kaldığı ev burası,ama çok şaşırma çünkü ajanlar derken sadece 5 kişiden bahsettim."İçeri geçtik,ev 2 katlıydı fakat 2. katına içeriden giriliyordu.5 kişi kaldıkları için olsa gerek ev çok büyüktü.İçeri geçince Poyraz ile Fatih Ege koltuğa geçince bende oturdum.Ortamda sessizlik hakimdi,ardından kapı açıldı,içeriye 2 erkek ve 1 kız girdi.Bunlarda diğer ajanlar olmalıydı,Poyraz hemen onlara döndü.

"Ne oldu operasyon nasıl geçti,yakalayabildiniz mi adamı?"Aralarındaki kız konuştu.

"Yakalayamadık,evde tam 10 tane koruma vardı,o da arka kapıdan kaçmıştı,biz korumaları yere sererken o ortadan kayboldu."Poyraz derin bir iç çekti,sonra ise bana baktı.

"Dediğim diğer ajanlar bunlar,Ayaz Keskin,benim abim olur,Sarp Çetin ve Dilara Özsoy."Poyraz herkesi tanıttıktan sonra bu sefer konuşan ben oldum.

"Yaşlarınız kaç peki?"Yine Poyraz cevap verdi.

Benim 24,abimin 28,Fatih Ege'nin de 24,Dilara'nın 23,Sarp'ın ise yaşı 25."Herkesi öğrendiğime göre sıra bana gelmişti ama merak ettiğim bir şey vardı.

"Bende Eylem Şanlı,23 yaşındayım da neden burada olduğumu hala çözemedim."Fatih Ege cevap verdi.

"Sen Turgut'tan yani amcandan kaçmıyor muydun?"

...