3

Resmen hiçliğin ortasındaydık . Hiç bir canlı yoktu . En ufak bir ses yoktu . O kadar sessizdi ki sessizliğin sesi vardı.

Ve bu sessizliğin içinde birden beliren o yüksek ses irkilmemize neden olmuştu.

"HOŞGELDİNİZ!"

Kafamı yukarıya kaldırarak istemsizce bu sesin kaynağını aradım ,fakat herhangi bir şey yoktu , gerçi ne aradığımı da bilmiyordum .

Kerem hocaya döndüm o da kaşalrını çatmış bana bakıyordu . Neler olduğunu anlamaya çalışıyor gibiydi .

" BİR ÇOK SORUNUZUN OLDUĞUNUN FARKINDAYIM . ANCAK BU SORULARIN CEVABINI BULDUĞUNUZDA , BURADAN ÇIKABİLİRSİNİZ . TEK DEĞİLSİNİZ . KORKMAYIN . BURADA YEDİ KİŞİSİNİZ VE BİRBİRİNİZİ NE KADAR HIZLI BULURSANIZ İŞİNİZ BİR O KADAR KOLAYLAŞIR . NE KADAR KALABALIK O KADAR İYİ . İYİ ŞANSLAR!"

Ses kesildi ve sessizlik yerini tekrar aldı.

Kerem hocaya döndüm . Bu olanları artık aklım almıyordu . Her şey sanki bir rüya gibiydi . Umarım herşey bir rüya çıkardı .

"Ne düşünüyorsun ?"

Gözlerimi birkaç kez kırparak daldığım yerden kurtuldum , gözlerimi Kerem hocaya döndürdüm .

"Bunların hepsinin bir rüya olmasını istediğimi ."

Ellerini omuzlarıma koydu.

"Korktuğunu biliyorum . " Gözlerime biraz baktı ve ellerini omuzlarımdan çekerek "çünkü bende korkuyorum! Hangi cehennemdeyiz biz böyle ? Kizmsiniz lan siz ?" Sesini yükselterek dehşet içinde konuşmuştu. Az önceki sakinliğinden eser yoktu . "Tanrıya inanmadığım için pişman mı olmalıyım ?" Diyerek kendi kendine bir soru yöneltti , eski sakin haline geri dönmüştü.

"Dünya düzeni tamamen bozulmuştu "diyerek konuşmaya başladım , onun sessizleşmesinin ardından " Havalar erken kararıyor , olması gerektiğinden fazla soğuyordu . O adamlar neden bizim peşimizdeydi peki . Tamamen aynılardı . Peki araba , araba kendi kendine yol almaya devam etti , siz bayıldınız , ben bayıldım . " Sustum . Hiç bir yere varılmıyordu . Bu olanların hepsi çok saçmaydı ." Peki ya o konuşan kişi . Kimdi o ?" Kerem hocaya döndüm , sorugularcasına . Sağ elini kaldırarak yüzünü ovuşturdu ve bir süre sonra bana döndü .

"Hiç bir şey bilmiyorum . Fizik tamamen geçersiz gibi . Aklımı kaçıracağım . Neler oluyor neler dönüyor anlamıyorum Evrim . Bilmiyorum . Korkuyorum . Korkuyorum çünkü bilmiyorum . Ne biliyorsam . Bak ne biliyorsam , hayatımı fiziğe adadım ben fiziği doğrum olarak bildim , fiziği hayat felsefem haline getirdim ama ne oldu . Hiç bir şey . Burada madde yok Evrim . Madde diye bir şey yok . Hava olmasına bile şaşırmamız gerekiyor . Ağaçlar bile gerçek değil . Camdan ses çıkmıyor . Sanki bizi almışlar ve Matrix in içine tıkmışlar gibi . Sanki , sanki -"

"Simülasyon gibi " diye fısıldadım . Bana baktı . Ona baktım . Bir kaç saniye öylece kalakaldık . Kabullenmek istemyiordum . Bu nasıl mümkün olabilirdi ki. Olamadı . Bir yaratıcımız vardı . Olmalıydı . Peki ama kimdi?

Birden , tüm o sessizliğin içinden tiz bir çığlık yükseldi ve binalar arasından yankılanarak yok oldu . Benim arka tarafımdan gelmişti sanki . Ne demişti o adam , yanlız değilsiniz . Bir başkası daha olmalıydı .

Kerem hocayla birbirimize bakmaya devam ettik ve aynı anda benim arka tarafıma , yani geldiğimiz yolun sol yol ayrımına doğru ,koşmaya başladık .

Yolun sonu sağ tarafa dönüyordu , o tarafa doğru koşmaya devam edecektik ki gördüğüm manzara ile olduğum yere çakıldım.

Bir ağaç vardı . Betonun üstünde . Yolun ortasında. Yaprakları yoktu . Yanlızca iki dalı vardı . Sanki ortasından kesilmiş de oraya süs diye koymuşlar gibi . Tam karşısında, biraz uzakta , bir kız vardı . Hatta çocuk . Bir kız çocuğu . Korkmuş gibiydi , yüzü bembeyaz olmuş , gözleri kıpkırmızı olmuştu . Üzerinde kot bir pantolon , mavi bir tişört ve üstünde kısa kollu bir gömlek vardı . Saçları bukle bukle , uzun ve kahverengiydi .

Kız ve ağaç iki metre kadar ilerimizdeydi . Kerem hocaya bakmadan hızla koşarak onun yanına gittim ve dizlerimin üstüne çökerek omuzlarına ellerimi koydum .

"Hey , iyi misin ? " Tepki vermedi hala ağaca bakıyordu , gözleri dolmuştu "tatlım ?"

"Evrim " Kerem hocanın sesiyle ona döndürdüm bakışlarımı , kızın arkasına gelmiş o da ağaca bakıyordu .

Kafamı döndürerek bende baktım .

Bu şey çok ürkütücü görünüyordu . Kızın korkması gayet normaldi . İki dalı sanki kol gibi görünüyordu , ağacın kıvrımları ise, üst tarafında, sanki yüz gibi durmuştu . Ayrıca alt kısmı ikiye bölünmüş sanki iki bacağı varmış gibiydi . Resmen ağaçtan bir insan gibiydi .

"Gerçekten korkutucu duruyor. Ne işi var ki bunun burada ? " Ağaca doğru adımlamaya başlamıştım ki Kerem hoca kolumu tuttu .

" Bence yaklaşma ."

"Neden ?"

"Evrim . Nerde olduğumuzu bilmiyoruz paralel evren mi simülasyon mu artık ne zıkkımsa . Her şey olabilir . O şey çok gerçekçi duruyor . Gitme . Kurtarmak için uğraşmam bak uyarıyorum . Alır kızı kaçarım . "

"Çok sağolun hocam ya . Size o kadar güvenim arttı ki anlatamam . Ayrıca . Bir ağaç en fazla ne olabilir ki ? Canlanıp üstümüze yürüyecek hali yok ya ?"

Tam o sırada arkamdan çatırtı gelmeye başladı . Kerem hocanın gözleri o tarafa doğru kaydı ve neredeyse ışık hızında kızı kucağına alıp beni kolumdan çekerek koşmaya başladı .

Geldiğimiz yolu geri dönüyorduk . O kadar hızlı dönüyorduk ki bir dakikalık yolu on , onbeş saniyade gelmiştik , fakat marketin önünde durmayarak koşmaya devam ettik . Arkamıza dahi bakmıyorduk .

Ayrıca neden kaçıyorduk ? Ne yani o çıtırtı o ağaçtan mı gelmişti . İmkansız . Ağaçlar haraket etmez . Değil mi ? Edemez ! Etmediyse biz neden kaçıyoruz Evrim ha? Şom ağzımı-

Marketin önüne doğru uzanan yolda koşmaya devam ediyorduk ki birden kendimizi yerde bulduk .

Vücudumu şiddetli bir acı ve üstümü büyük bir ağırlık kaplarken yerde bir süre durarak kendime gelmeye çalıştım . Üstümdeki ağırlıktan dolayı doğrulamıyordum bile .

"Hocam!" Kerem hocaya seslendim kızgınlıkla, acı karışık bir tonla ve "ne var !" Diye bir geri dönüş aldım "kız iyi mi?" Diye de bir soru yönelttim ardından

Üstümdeki ağırlığın sahibi kalkarken kolumdan biri tuttu ve beni de doğrulttu karşımda gördüğüm yüzle şaşkınlıkla bakakaldım .

Turuncu dalgalı saçları ve yemyeşil gözleri olan bir adamdı . Yerde oturur vaziyetteyken tanımadığım bir yüz görmenin korkusuyla elimi hemen çektim . Fazla sert çekmiş olacağım ki dengesini kaybedip tekrar düştü , beraberinde ise ayağa kalkamya çalışan Kerem hocayı götürdü .

Onlar düşünce yan taraftan bir gülme sesi geldi . Az önce yanımızda getirdiğimiz kız , üzerinden korkuyu atmış onların haline gülüyordu . Turuncu saçlı da buraya düşen kişilerden biri olsa gerek .

Kerem hocanın bağrışlarını ve turuncunun özürlerini duymazdan gelerek kızın yanına gittim . Zaten bir kaç adım ötemde duruyordu .

"Merhaba . Ben Evrim. Senin adın ne ?"

Elimi ona doğru uzattım ve o da tuttu "Derya . "

Önüne diz çöktüm " iyimisin Derya?"

"Nerdeyiz biz . Ben ... Korkuyorum " birden gözleri doldu.

"Şşş gel buraya." Onu kendime çekerek sarıldım . Sarıldığımız an ağlamaya başladı " ben burdayım . Sakın korkma " kendimden ayırdım ve yüzüne baktım" bir süre buradayız . Beraber . Kerem abi ve -" turuncuya döndüm adını sorarcasına .

"Patric "

"Patric mi?"

"Evet İrlanda'dan Türkiye'ye geldim on yaşındayken ."

Kafamı olumlu anlamda salladım ve Deryaya geri döndüm "Kerem abi ve Patrick abi de bizimle olucak . Şimdilik dört kişi olucaz ama bir süre sonra bira daha çoğalabiliriz . Biz yanındayken korkamana hiç gerek yok . "

"Peki ama nerdeyiz ?" Ağlamaya hala devam ediyordu . Ben bir çocuğa nasıl anlatıcaktım bunları . Simülasyondayız desem anlar mı acaba ?

"Bak prenses" Kerem hoca lafı üstlendi benim yerime"biz de daha nerde olduğumuzu ne yapmamız gerektiğini bilmiyoruz . Ama bu korkmamız gerektiği anlamına gelmiyor tabiki . Hep beraber çözücez tüm bu olanları . Bize yardımcı olmak ve eve dönmek ister misin ? "

Olumlu anlamda kafa salladı Derya ve bir yandan koluyla gözünü sildi .

"Harika . O zaman korkmak yok . Biz varız . Seninleyiz ve asla bırakmayacağız . Anlaştık mı ortak ?" Elini yumruk yaparak deryaya uzattı , Derya da elini yumruk yapıp Kerem hocanın eline çarparak " anlaştık " dedi.

Kerem hoca bize baktı " anlaştık mı ?"

Patric'e döndüm yeşil gözlerine baktım , o da aynı şekilde bana ve aynı anda " anlaştık " dedik...

----------------------

Olaylar yavaş yavaş geliyooooooo kemerleri takın bu evren sizi büyüleyecek . Devam kitabı olmasa da bu kitaba bağlı bir kitap daha yazmayı düşünüyorum fakat ne ile ilgili olduğunu söylemeyeceğim çünkü söylersem kitabın tüm sırrı kaçar . Zaten kitap bittikten sonra yazarım onu da ...

Ee sizce nasıl oluyor ? Biliyorum çok eksiğim var . Ama emin olun romantik lise kitabı yazmaya benzemiyor . Her şeyin belli bir doğrultusu olması lazım en ufak bir şey eklerken bile araştırma yapıyroum . Bilgilerim kitabı yazmaya yeter sanmıştım ama fizikçi olmadığım gerçeği bıçak gibi saplandı . İlerde bir gün inşallah .

Şu konuyu da baştan söylim !!!HER HANGİ BİR DİNİE GÖNDERME VEYA YALANLAMA YOKTUR . TAMAMEN KURGU AMAÇLIDIR . DİNLERLE İLGİLİ BİR DIŞLAMA VEYA GÖNDERME VS. YOKTUR. BANA YORUMLARDA GELİP DE ALLAH'A ŞİRK KOŞUYOR BÖYLE ŞEY OLURMU VESAİRE YAZMAYIN LÜTFEN . BENİ KİTABIMDAN SOĞUTMAYIN.SİZE RİCA EDİYORUM . AYLARDIR BUNUN ÜSTÜNDE ÇALIŞIYORUM BEN.

Evet. Öhm . Teşekkür ederim okuduğunuz için . Maalesef neslimiz linçlemeye meğilli olduğu için baştan uyarayım dedim . Her neyse iyi okumalar .