Ayça İnci yazıp gönderdim mektubu bu mektup en yakın arkadaşıma gidiyordu .Kurstan yeni çıkmış yorgun argın eve dönüyordum.Saat 22.15 geçiyordu kulaklarımda kulaklığım Cem adrian nın kül şarkısını dinliyordum o şarkıda kendimi buluyordum beni anlatıyordu kül gibiydim,soğuk soğuk esen rüzgara aldırmadan eve vardım .

Anneme selam verip odama geçtim çantamı yere atıp yatağıma uzandım yorgundum,hamde çok yorgundum ama hayallerim için bu yorgunluğa değerdi ne miydi? hayalim beyin cerrahisi olmaktı bunun içinde ilk adım olan lgs sınavını kazanarak iyi bir liseye gitmem lazımdı 4 sene boyunca emek verdim ,emek verdik size kısaca ailemden bahsedeyim 3 kardeşiz bir abim bir kardeşim var ortancayım ben annem ev hanımı babam telefoncu annem bana iyi davranırdı ama sinirleri tepesine gelince gözü bişey görmezdi o anki sinirle eline ne geçse fırlatırdı ama sıkıntı değildi annemdi sonuçta.Babam ise çok sinirli disiplinli ve çok iyi kalpli bir baba ama ondan çok dayak yedim yani şöyle anlatayım genellikle denemelerden sonra kötü yapınca bu olurdu .Abim 11. Sınıf Anadolu lisesinde okuyor genelikle iyi ama bazen kavga ediyoruz,kardeşim maşallah zehir gibi aklı var neyseee nerde kalmıştık, yatağıma uzandım gelen mesajlara baktım bir kaçına cevap verip üstümü değiştirip elime bir kitap alıp yatağa geçtim Beyza alkoçun 3391 kilometre kitabını okuyordum baya sarmıştı beni bir kaç sayfa okuyup yattım.Sabah alarm sesiyle uyandım uyanmak istemiyordum ama okula gitmem lazımdı hemen banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım üstümü giyip kahvaltı masasına geçtim kahvaltıyı pek sevmesem bile babamın korkusuyla yemek zorunda kalıyordum.Kahvaltıyı yapıp çıktım evden minibüse binip okula gittim.