Rüyamda kabus görmüştüm. Yankı beni burdan bayıltarak beni kaçırmıştı. Aniden uyandım. Etrafıma baktığımda her şey yerli yerindeydi. Hastanedeydim. Aras koltukta uyuyordu. Susamıştım. Sağ soluma baktığımda soldaki sehpa da şu olduğunu gördüm. Uzanayım derken su yere düştü. Kırılmıştı. Az bile olsa yinede ses çıkarmıştı. Aras aniden uyandı. "Noldu yenge" dedi. "Özür dilerim uykundan böldüm" dedim. "Ne uykusundan bölmesi yenge başımın üstünde yerin var" dedi. "Şu içecektim de yere düştü" dedim. "Sen burda bekle ben kantinden su alayım geleyim" dedi. "Sanada zahmet oluyor ama" dedim. "Yok be yenge zaten bende susamıştım bende kendime alıcam" dedi. Gülümsedim. "Tamam sen bilirsin" dedim. Aras odadan çıkmıştı. Bir dakika geçmeden odaya Yankı girdi. "Senin ne işin var burda" dedim. Yavaş yavaş bana yaklaşmaya başladı. "Karımı almaya geldim" dedi. "Ben senin karın falan değilim imdat" diye bağırdım ama duvarlar ses geçirmiyordu. Ben bağırmaya başladığımda Yankı hızlıca gelip ağzıma bez tutmuştu. En son duyduğum "Sus" diye bağırmasıydı. Uyandığımda başka bir yerdeydim. Bir sandalyede oturuyordum. Beni sandalyeye bağlamıştı. Kafamı kaldırıp etrafa baktığımda karşımda beni izliyordu. "Lan beni rahat bırak" diye bağırdım. "Karıcım yapma böyle şeyler seni burda kimse bulamaz" dedi. "Ne karıcımı be ben nişanlıyım anla bunu artık bırak benim peşimi" diye bağırmıştım. "Karıcım sen benimsin bunu hiç bir zaman unutma tamam mı" dedi. "Ben senin karın falan değilim" dedim otoriter bir sesle. "Karıcım beni üzüyorsun ama böyle olmaz ki" dedi. Bir şey demeden ipleri açmaya başladım. Ayağa kalkıp bana yaklaşmaya başladı. Çenemden sıkıca kavradı. "Bırak beni anlamıyor musun bırak" dedim bağırarak. "Kızım ben sadece seni seviyorum seni unutamadım anlasana şunu ben varken o kim oluyor da onla nişanlanıyorsun" dedi. Babamın beni evlendirdiğini bilmiyordu. "Beni babam evlendirdi biliyorsun demi" dedim. "Seni baban mı evlendirdi" dedi. "Evet beni babam evlendirdi" dedim. Hızlıca beni bırakıp kapıya yöneldi. Ardından kapıdan dışarı çıktı. Kapı aralık kalmıştı. Hızlıca ipleri çözmeye başladım. Ama çözememiştim. Dışarıdan silah sesleri gelmeye başlamıştı. Korkuyordum. Ardından kapı açıldı. Gelen kişi Aras'dı. Hızlıca yanıma gelip "yenge iyi misin bir şey yaptı mı" dedi. "Hayır yapmadı ama şu ipler bileklerimi acıtıyor" dedim. Arkama geçip ipleri çözmeye başlamıştı. "Yankı nerde" dedim. "Onu görmedim" dedi. İçimden bir ses babamın yanına gittiğini söylüyordu. İpleri çözdüğünde rahatlamıştım. Çok sıkı bağlamıştı. "Çok fazla vakit kaybetmeden çıkalım burdan" dedi. "Tamam" dedim. Biz tam kapıya yönelecekken kapı kapanmıştı. Kapı içeri taraftan açılmıyordu. Aras'ın ağzından bir kaç küfür döküldü. "Eee şimdi ne olacak kaldık burda" dedim. "Merak etme kalmadık" dedi. Anlamamıştım. Kapıdan uzaklaşıp camın karşısına geçmişti. Camdan biraz uzaklaştı. Cama ateş etmişti. "Gel yenge burdan çıkıcaz" dedi. "Tamam" dedim. İlk ben denemiştim. Bir yerimi kesmeden çıkabildim. Ardından Aras'da çıktı. Onunda bir yeri kesilmemişti. Dışarı çıktığımda derin bir nefes aldım. "Araba ile mi geldin" dedim. "Evet araba şurda duruyor" dedi arabanın durduğu yeri göstererek. "Tamam gidelim" dedim. Hızlıca arabanın yanına yaklaşmaya başladım. Aras arabayı tek bir tuşla açmıştı. Kapıyı açıp bindim. On saniye geçmeden Aras gelmişti. "Bu olanlardan Giray'ın haberi var mı" dedim. "Var o söyledi buraya gelmemi" dedi. "Tamam" dedim kafamı cama dönerek. "He yenge unutmadan söyleyeyim bizim evde seni bir sürpriz bekliyor" dedi. Bakışlarım Aras'a döndü. "Ne sürprizi" dedim. "Onu söyleyemem ama bizim eve gidince görürsün" dedi. Kim nerden benim sürprizleri sevdiğimi biliyordu. Bunu bilmeleri çok nadirdi. Sadece bir kaç kişi biliyordu. Bunu bilecek kadar kim bana yakındı. "Tamam o zaman hızlı sür" dedim. "Sürüyorum zaten" dedi. Yüz ile gidiyordu. "Tamam" dedim. Beş dakika sonra eve varmıştık. Kapıyı Aras açtı. İçeriye gittiğimde ise Giray'ı gördüm.