İlk sorduğu soru "Ne oluyor burda" oldu. Aras'a baktım. Şaşkın şaşkın bize bakıyordu. "Senin bilmediğin bir şeyler dönüyor sen burda ne oluyor diyorsun Aras" dedim. İstemeden sesim fazla çıkmıştı. "Ne gibi bilmediğim şeyler" dedi. Hâlâ yüz ifadesi şaşkın bir şekildeydi. "Sevdiğin kız Giray'ı seviyor bunu biliyor muydun" dedim. Ciddileşerek Elif'e baktı. "bu doğru mu Elif" dedi. "Aras cidden yalan söylüyor bana güven nolur" dedi. Gözünden yaş gelecekti. Tanımadığım bir kız olsaydı net üzülürdüm. Çok inandırıcı yapıyordu hareketlerini. "Yenge eğer böyle bir şey yaptıysa söyle ama yapmadıysa itiraf et" dedi. "Aras ben sana iki saattir ne anlatıyorum sen beni duymuyor musun" dedim. Biraz bağırmıştım. "Yenge bağırma insan gibi konuş" dedi. Arkadan Giray geldi. Büyük ihtimalle kahveler oldu diye söyleyecekti. "Noluyor burda hayatım" dedi. "Git birde Giray'ın ağzından duy" dedim. "Neyi" dedi. Aras lafa girdi. "Giray lisede Elif senden hoşlanıyor muydu" dedi. Elif'e baktığımda Giray'a bakıyordu. Hâlâ ve hâlâ. Bir saniye bile ayırmıyordu gözünü Giray'dan. "Evet" dedi Giray. Aras baya bir sinirlenmişe benziyordu. "Enişte ya ben senden hoşlanmıyordum yalan söyleme" dedi yapmacık bir sesle. En sonunda kendimi tutamayıp tokat attım. "Giray yürü git evden" dedi Aras. Bizi ne hakla kovuyordu evden. "Aras Giray hiçbir yere gitmiyor asıl gitmesi gereken biri varsa oda Elif" diye bağırdım. Ama bu sefer sesim baya yüksek çıkmıştı. Boğazım bile acımıştı. "Yenge zorluk çıkarmadan git sende" diye bağırdı. Korkuyordum ama belli etmemeye çalışıyordum. Ben Elif'e döndüğümde Giray Aras'a yumruk atmıştı. Aras yere düştü. Yalandan Elif'te onun yanına oturdu. "Enişte yapma" dedi. Giray Aras'ı çoktan ayaklarının arasına almıştı. "Bana bak bir daha Ilgın'ın yanında bağırmayacaksın duydun mu beni" dedi. Sesi baya yüksekti. Az bile olsa Giray'dan da korkmuştum. "Duydun mu" diye tekrar bağırdı. Onaylıyorum dermiş çesine kafasını salladı. Giray kolumdan tuttup beni çekmeye başladı. Merdivenlerden çıkıp Kumsal'ın odasına yöneldi. Kapıyı açtığında kumsal kulaklarını elleriyle kapatıp yatağın köşesinde oturuyordu. Giray kolumdan tutmayı bırakmıştı. Büyük adımlarla Kumsal'ın yanına oturdum. "Ablacım aç kulaklarını" dedim. Yavaşça açmaya başladı. Tamamen açtığında ise bir azda başını boğaza koyup ağlamaya başladı. Giray'a baktığımda hiç hareket etmeden öylece duruyordu. Kumsal'ın kafasını yavaşça boynumdan çektim. "Ablacım ağlama" dedim. "Abla niye oturma odasından bağırışlar geliyordu o zaman" dedi. "Ablacım merak etme bir şey olmadı bak Giray abi şimdi bizi yeni evimize götürcek tamam mı" dedim. "Tamam abla" dedi. "Hadi gel inelim aşağı" dedim. Giray yeni yeni canlanmaya başladı. "Hadi gel Giray abisi yeni evimize gidelim" dedim. "Tamam bakalım gidelim" dedi. Merdivenlerden inmeye başladık. Aşağıya indigimizde gözlerim televizyona kaydı. SON DAKİKA mesajı geçiyordu alt yazıda. "Giray birazdan bekler misin televizyonda bir şey olmuş bakalım yine gideriz" dedim. "Tamam hayat- öhm ılgın" dedi. Kumsal yanımızda olduğunu unutmuştu. Televizyona baktığımda alt yazıda AYAZ DEMİR EVDE ÖLÜ BULUNDU yazıyordu. "Bunu kim yaptı" dedim. Sesim titremişti. "Neyi" derken Televizyona baktı. Ne olduğunu anlamıştı. Kumsal okuma yazma biliyordu. "Neyse eve gidelim artık" dedim. Kapıdan çıktığımızda Yankı'ın dedikleri geldi aklıma.