Rüya olması gerekiyordu. Hayır değildi

Rüyaydı. Hayır olamazdı

Rüyadayıdım demi. Maalesef ki değildim keşke rüyada olsaydım

Kumsal benim önüme geçti "Abla iyi misin" bakışlarımı Kumsal'a çevirdim zar zor konuşuyordum "iyiyim ablacım sen odana git ben babamla birşey konuşacağım" Kumsal bana çok masum bakıyordu. Sanki ona baktı mı bütün herşey yoluna gidecekmiş gibiydi. "Abla yanağın kıpkırmızı olmuş" demişti. Bakışlarımı ondan ayırdım. Tam karşımda ayna vardı. Aynaya baktım. Gerçekten de yanağım kıpkırmızı olmuştu. "Ablacım biliyorum sen odana git ben gelene kadar çıkma odadan tamam mi" Yandan da babam olacak pislik herif bana bakıyordu. Sanki bizi öldürecekmiş gibi. Az da olsa korkuyordum. Neler yapabileceğini kestiremiyordum. Bir yandan da Kumsalın psikolojisi bozulmasından korkuyordum. "Peki abla ama çabuk gel tamam mı" dedi Kumsal çabuk geleceğimden emin değildim ama geçiştirmek için "tamam ablacım gelcem merak etme" demiştim. Kumsal odadan çıkmıştı. Babam olacak pislik herifle aynı odada kalmıştık. Bir anda bana "bu odadan çıkabileceğini nerden biliyorsun" dedi. Bu ne demek oluyordu. Yoksa beni odaya mi kilitleyecekti. Bunu yapacak miydi. O o kadar cani miydi. Küçükken başka birinden şiddet görmemiş gibi babamdan da mı görecektim. Kendimi tutamayıp "Beni buraya mı kitleyeceksin" dedim. Keşke demez olaydım."bilmem belki başka birseylerde yapabilirim" dedi. İçime büyük bir korku doldu. Yoksa... öldürecek miydi. Aynı annemi öldürdüğü gibi. Eee ben ölürsem Kumsal ne olacaktı. O beni tek seven kişiydi. Bende onu tabiki. Eğer ben ölürsem onu da öldürür müydü. Aklımda tek soru vardı. Beni cidden öldürecek miydi