Giray yüzünü bana dönerek "nereye gidiyoruz diye merak etme bulunmamak için ormanda bir evim vardı oraya gidiyoruz"demişti. İçim rahatlamıştı. Arkaya döndüğümde Kumsalı yolu izlerken gördüm. Önüme döndüğümde "ailen nereye gitti"dedim. "Ailen değil ailemiz ailem tamam mı"dedi bana dönerek. Diyecek bir kelime bulamadım. "Tamam" dedim. "Ailemiz nereye gitti" diye sordum. "Bak nasılda yakıştı" dedi sırıtarak. "Onlar kendi evlerine gittiler" dedi. "Tamam" dedim. Bir daha yol boyu konuşmadım. Eve gelmiştik. Arabadan inip benim kapımı ve arka kapıyı açtı. "Teşekkür ederim" dedim ve ilerlemeye başladım. Arkamdan sessizce "rica ederim karıcım" demişti ama benim duymadığımı sanıyordu. Kumsal önden yürümeye başladı."Kumsal ablacım bizi bekle" diye bağırdım. Kumsal dinlememişti ve hızlı yürümeye devam etmişti. Ben başka bir yere bakarken Kumsal yere düşmüştü. "Ahhh ablaa düştüm" diye bağırıyordu. Bakışlarımı Kumsala çevirdiğimde yerdeydi. "Ablacim iyi misin" dedim yanına koşarak. Hızlı adımlarla giray arkamızdan geliyordu. " Abla ayağım çok acıyor" dedi. Ayağına dokunduğumda inlemeye başlamıştı. Giray yanımıza geldi. "Kumsal iyi misin ayağın mi acıyor" dedi kumsala. Kumsal " ayağım çok acıyor" dedi. Giray onu kucağına aldı. Bende yerden kalktım. Eve giriş yapmıştık. Ev çok büyüktü. İki katlıydı. Kumsalı koltuğa yatar şekilde koyduğunda yardım çantasını almaya gitmişti.