Canan'ın ağzından

Okulun güz dönemi biteli 3 gün olmuştu.

Ödenmesi gereken faturaları Sevda teyzemlere götürürken ayaklarım geri geri gidiyordu,artık onlara yük olduğumu hissediyordum.Okutulması gereken öz oğlu varken bir de benim için çırpınıyordu,bu durum nereye kadar böyle devam edebilirdi ki....

Tüm bu bu düşüncelere dalmışken Banu ile karşılaştım,bu dalgınlığımı merak ederek

"Neyin var Canan neden böyle dalgınsın"dedi.

Bunu bana sorarken onun da bir derdi vardı,gözlerinden belliydi,sarıldık...

Birlikte kafeteryadan kahvelerimiz alıp sahile indik.

Israr ettim ve önce onun derdini anlatmasını istedim,gözleri dolu dolu olmuş bir şekilde konuşmaya başladı....

"Söze nasıl başlayacağımı bilmiyorum Canan,biliyorsun ben babamı çok küçükken kaybettim o yüzden de hayal meyal hatırlıyorum,şimdi de annemi kaybetmek üzereyim,hastalığı çok ilerledi abim bütün tedavi yöntemlerini deniyor,sanırım yurt dışına gidecek,ben ise burda okula nasıl devam edebileceğimi bilmiyorum"

Banu bunları söylerken ben de hiç tanımadığım ailemi kaybetseydim diye düşündüm,ne garip böyle bir duyguyu hiç tanımadığım için arkadaşımın yerine kendimi koyamıyordum bile..diye düşünürken Banu elimdeki faturaları gördü

Banu:

"Beni boşver benim derdim uzun senin derdin ne anlat bakalım"

Ben Sevda teyzemlere çok yük oluyorum ben bunu onlara söylersem biliyorum beni tersler,bir daha böyle bir şey duymayayım diye beni tembihler,ama ben artık kendi ayaklarımın üstünde durmak istiyorum bir part-time iş bulsam çok iyi olur aslında

ama kim neden beni işe alsın ki? Diye söylenirken

Banu'nun aklına bir fikir geldi

"Ben senin için abimin yanında bir şeyler ayarlayabilirim"dedi

Nasıl olacak Banu beni koskoca şirkette ne yapsınlar ki dedim

"Öyle deme Canan elbet seninde yapabileceğin bir iş vardır koskoca şirkette.Hiç itiraz istemiyorum"diyip abisini arayıp konuşmak için yanımdan uzaklaştı..

Geri geldiğinde yüzünde kocaman bir gülümsemeyle

"Hadi bakalım Canan Hanım Yaşaroğlu Holdinge gidiyoruz..."