Selim'den

Cananı o halde bulduğumdan bu yana bir hafta geçmişti,bu durumdan anneme bahsetmemiştim,çünkü duysa dünyası başına yıkılırdı,annem duymadan bu işi halledecektim.

Canan her ne kadar beni görmek istemese de onu bu dertten kurtarabilecek tek kişi bendim,aylarda geçse yıllarda geçse pes etmeyecek ve onu bu bataklıktan kurtaracaktım.

Ben bunları düşünürken telefonumun çaldığını fark ettim belki arayan Canandır diye heyecanlanıp hemen telefonu cevaplamak için elime aldığımda modum düştü çünkü arayan Alev'di.

Telefonu açmasam eminim evime kadar gelirdi ve onu çekecek havada değildim.Telefonu mecburi bir şekilde açtım. Alev,

"Alo Selim şu sıralar çok boşladın beni biliyorsun okulda en yüksek puanı alan bizim projemiz,okulda yok hadi bunu kutlayalım hem kafan da dağılır" dediğinde sinir beynime hücum etti ben burda Cananı o illetten nasıl kurtarabilirim acaba diye düşünürken o gelmiş eğlenelim diyor gerçekten bu kız kafayı hem benimle hem de eğlenmekle bozmuş artık dayanamadım ve o an ki sinirimle Alev'e patladım.

"Alev benim derdim başımdan aşmış sen bana diyorsun ki gel eğlenelim,başlayacağım şimdi sana da eğlencene de git ne yaparsan yap beni bulaştırma" dedim ve telefonu yüzüne kapattım.

(Bu hareket Alevi çok kızdırmıştı..)Alev,

"Allah kahretsin öğrendi mi yoksa"...

Bir haftadır Cananla adam akıllı görüşmüyorduk,çünkü her görüştüğümüzde onu kurtarmaya çalıştığımı sandığı için azarlıyordu beni.

Ama buluşmasak bile onu merak etmeyeyim diye her akşam saat 20:30'da evde olduğunu ve iyi olduğunu yazar endişemi giderirdi.

Ama gerçekten bugün onu görmem lazımdı,tamam yazıyordu ama görmüyordum, o yüzden hemen onu arayıp buluşmayı teklif ettim,kabul etmez sanmıştım o da "İyi tamam sahilde görüşürüz" diyip telefonu kapatmıştı..

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Sahile inip Cananı beklemeye başladım,aradan 5-10 dk geçti ve karşı taraftan bana doğru gelen Cananı gördüm,bu bir haftada ne de çok özlemiştim onu.

Yanıma geldi bana sarılmayı bırak elimi tutup tokalaşmadı bile,iyice soğumaya başlamıştı benden buna izin veremezdim.

Ellerini tutarak "Biliyorum her seferinde bu konuyu açtığım için seni bundan kurtarmak istediğim için beni azarlıyor kızıyorsun,ama şimdi dinle beni bi lütfen.Tamam çok zor dönemden geçtin arkadaşım dediğin insanlar başta ben olmak üzere yalnız bıraktık seni ve sen de çareyi bunda buldun,ama artık yalnız değilsin yanındayım sana yemin ederim ki bana tokat atsan da siktir de etsen yanından gitmem bunu bil yalvarırım bırak artık eski Cananımız ol" dedim ve o da ellerini ellerimden bir hışımla çekerek;

"Bende diyorum ne zaman açacak acaba konuyu bak Selim biz bunu senle konuştuk ben böyle mutluyum biraz daha ısrar edersen bırak diye sana yemin ederim ki bu şehri terk eder bırak yüzümü sesimi dahi zor duyarsın o yüzden bırak beni ve artık kendi hayatını yaşa"

Ne bu şehri terk mi edecekti yani,sırf onu kurtarmak istedim diye,bir de onu unutup kendi hayatıma bakacaktım,yok öyle bir dünya Canan Hanım. O ne yaparsa yapsın ne söylerse söylesin onu o bataklıktan kurtaracaktım.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Canandan ayrılıp eve geleli epey olmuştu,saate baktığımda 20:30 olduğunu ve hala Cananın bana mesaj atmadığını fark ettim.Endişelenmeye başlamıştım,çünkü ne olursa olsun her gün aynı saate bana o mesajı atardı.

Belki uyumuştur belki duştadır belki yemeğe dalmıştır diye düşünürken saatin 22:00 olduğunu fark ettim artık evde durup bekleyemezdim,annemde evde yoktu o yüzden rahat hareket edebiliyordum o yüzden hemen evden çıkıp Cananın ve Yeşim sürtüğünün takıldığı mekana doğru sürdüm.

Mekana geldiğimde tam da tahmin ettiğim gibi ordaydı masanın üstünde 5 tane şarap şişesi vardı ve hala içmeye devam ediyordu,tam yanına gidecekken Tarık puştunu gördüm.

Canana zorla elindeki viskiyi içirtmeye çalışıyordu.

Tarık: "Hadi ama güzellik yeter bu kadar şarap içtiğin biraz da viski iç daha da güzel rahatlarsın" canan ise "yok Tarık sağol ama gerçekten çok içtim daha fazlasını midem almıyor" diyor Tarık ise daha da ısrar ediyordu.

Ben de daha fazla dayanamadım ve bir hışımla olduğum yerden çıkmamla Tarık şerefsizinin burnunu kırmam bir oldu.

"Sen kimsin lan it oğlu it sen ne hakla Canana bunu zorla içirmeye kalkarsın kız sana istemiyorum diyor sen ısrarla içirmeye çalışıyorsun amacın ne lan it" diye bir yandan bağırıyor bir yandan da ağzıyla burnunun yerini değiştiriyordum.

Bu herifi bu gece burda öldürmek istiyordum,çünkü benim olana asla başka kimse bırak elini tutmayı göz teması bile kuramazdı.

Ben orda o şerefsizi döverken bir anda Cananın "Yeter" diye bağırmasıyla hemen yanına gittim ve eliyle bana dur işareti yaparak;

"Sana artık hayatıma karışma gerisi kötü olur demiştim Selim,ama belli ki anlamamışsın,ya sen kendini benim abim ya da sevgilim mi sanıyorsun sen kimsin Selim kim sana benim hayatıma bu kadar karışma hakkını kim veriyor,belki Tarık benim sevgilim sanane bundan ya sanane" diye bağırınca kelimelerim tükendi o bana sen kimsin mi demişti ben onun için neleri göze almışken o bana nasıl öyle söylerdi.Yine de gardımı indirmedim ve kendimi toplayarak

Ben kim miyim Canan tamam anlatayım o zaman;ben sen küçükken karanlıktan korkma diye yanında sabaha kadar uyanık kalan adamım,ben sen yalnız olma diye seninle evcilik oynayan adamım,ben senin ailen yok diye aileme bir not yazıp evi terk eden adamım,ben seni..Ben seni her zaman koruyan sana değer veren adamım.Şimdi öğrendin mi ben kimmişim" dediğimde gözleri dolu dolu olmuş bir şekilde konuşmasına devam etti.

"Bu yaptıkların sadece o zaman için geçerliydi Selim,sen beni bir hatamdan dolayı burda bir başına bıraktın gittin.Sen yokken yanımda o it dediğin Tarık vardı.Omuzunda bir yer açtı bana benimle ağladı benimle güldü. Şimdi hem burdan hem de hayatımdan defol git Selim Güven...

Dediğinde dizlerimin bağı çözüldü sanki, yere düşmemek için tutunacak bir şey aradım ama bulamadım ama yine de yere düşüp acizliğimi belli etmedim.Onların gözünün önünde ağlamamak için Canana işaret parmağımı doğrultarak;

"Peki madem öyle olsun Canan,Ama bundan sonra başın derde girerse ,ya da bana tercih ettiğin Tarık seni bir gün terk ederse,ağlayacak bir omuz bulmak için sakın beni arama çünkü sen bu akşam bu mekanda Selimi öldürdün,hadi eyvellah" dedim ve mekandan çıkıp kendimi deniz kenarına attım.

Ciğerlerimi yakacak kadar şiddetli bir şekilde "Neden" diye bağırıp dizlerimin üstüne çöktüm.

Ben Canan üzülür kırılır diye ona olan duygularımı yıllarca içime attım o benden kaçmasın yanımda kalsın diye ölümüne sevdiğim kadına dostum gibi davrandım.

Yeri geldi onunla ağlayıp onunla güldüm,yeri geldi o gülsün diye kılıktan kılığa girdim,ben gidince ağlamasın diye onunla yetimhanede kaldım,annemi zor durumda bırakarak sayısız kez yetimhaneden kaçtık ama yine de suçlu olan bendim.

Peki öyle olsun Canan sen beni hayatından kovsan da bu korkak ,aptal Selim seni sevmeye devam edecek....