Sabah gözlerimi bildirim sesiyle açtım. Kimden geldiği belliydi.

Bilinmeyen.

^⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠^

502****: Günaydınnnnnn

502****: Siz kızların 6 nli günaydın mesajlarını sevdiğini duymuştum

502****: Umarım sende seviyorsundur

502****: Heyy hâlâ uyanmadın mı?

502****: Okula geç kalıcaksın

502****: Aloooo

502****: Heyy gerçekten uyuyormusun

502****: Ben mi çok erken yazdım acaba

502****: Yoo saat sekiz çoktan uyanman lazımdı

502****: Başına birşey mi geldi

502****: İki dakika içinde yazmazsan polisi arayacağım

Sezin: Nesin sen felaket tellalı mı?

502****: Kızım korktum daha sana sarılamadan başına birşey geldi sandım

Sezin: Hey tamam sakin ol lütfen sadece normal bir insan gibi uyanıp tuvalete gittim

Sezin: Bu kadar telaşlanacağını bilsem ilk sana yazardım.

Sezin: Seni bu kadar strese soktuğum için üzgünüm

502****: Sezin'im özür dileme bende biraz abarttım

502****: 5 dakika senden cevap alamayınca götümden hikaye uydurmamda benim problemim

Sezin: Bana neden adını söylemiyorsun?

Sezin: 4 gündür konuşuyoruz

Sezin: Bana bu kadar değer veren adamı tanımak istiyorum

502****: Bana inanacağını bilsem anında söylerim ama inanmazsın

502****: Dalga geçtiğimi zannedersin

502****: Söylemem için bana biraz daha güvenmelisin

502****: Aşkıma inanmalısın

Sezin: Anladım

Sezin: Sonra görüşürüz okul için hazırlanmalıyım

^⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠^

Bilinmeyenden

İçimden bir ses Sezin'i üzdüğümü söylüyordu. Buna inanmak istemiyorum. Beni tanımak istiyordu ama tanırsa benden kaçardı. Bir gün söylemem gerektiğini biliyorum fakat bana gerçekten inanması ve güvenmesi gerekiyor.

Hazırlanıp evden çıkarken hâlâ bu konuyu düşünüyordum. Okula vardığımda ise bir yol bulmuştum.

Yavaş yavaş kendimi belli edicektim. Mesela okulda onun yanından geçerken onunla olan konuşmalarımızdan birşeyler söyleyecektim. Veya mesajlarda hiç beklemediği anlarda görünüşümle ilgili şeyleri yazacaktım.

Bu plan içime sinmişti geriye kalan tek şey uygulamak

^⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠^

Sezin'den

Bilimmeyen' e son mesajı attıktan sonra hazırlanmaya başladım. Okul kıyafetlerini giyip birazda makyaj yaptıktan sonra hazırdım.

Evden çıkıp otobüs durağına doğru yürümeye başladım. Zaten çok uzak olmadığı için tam otobüs saatinde duraktaydım. Yirmi dakika sonra okuldaydım.

Okulun kapısından girer girmez Ateş ve mükemmel(!) arkadaş grubunun okula yeni gelen bir kızla uğraştıklarını gördüm.

Ben bana zorbalık yapmalarına alışmıştım ama o kız buna alışmayacaktı.

" Aaa Ateş yaşının bu kadar küçük olduğunu bilmiyordum." dememle tüm grubun yüzü bana döndü.

" Derken. Sen nasıl böyle konuşursun yaa aptalmısın?"

"Aleynacım sana birşey söylediğimi hatırlamıyorum."

" Bana değil ama sevgilime söyledin. Ona söylenmiş bana söylenmiştir." Kız haklı ikisininde aynı olduğunu unutmuştum benim hatam.

" İkininizinde aynı olduğunu unutmam benim hatam üzgünüm." Tabiki düşüncelerimi direk söyledim. Ne yapayım yani dilimin pek bir ayarı yok.

Aleyna tam birşey söyleyecekken Ateş araya girdi.

" Yaşım hakkında bu kanıya nasıl vardın anlat bakalım."

" Kendini beğenmişsin. Annesi babası olmayan kişiler sana göre ezik. Kendinden üç yaş küçük bir kıza sırf dişlerinde tel var diye zorbalık yapıyorsun. Bu davranışların on sekiz yaşında bir bireyin yapacağın şeyler değil." dediğim gibi yüzündeki değişimler onu komik gösteriyordu. Ben durur muyum durmam. Devam ettim.

" Daha çok şey sayardım lâkin birazdan ders başlıyor. Sezin kaçar."

Onların birşey söylemelerine izin vernmeden yanlarından geçip gittim. En kenarda duran Kaan'ın yanından geçerken sessizce söylediği kelimeleri duydum.

"İşte benim kızım."

^⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠_⁠^

İçimde bir ses Ateş ve Sezin' i kardeş çıkar diyor dinlesem mi dinlemesem mi karar veremiyorum.

Bu arada " benim kızım " hiç güzel bir hitap değil bence.

Umarım beğenmişsinizdir.